سرویس خارجی-

مردم کشورهای عربی پس از پنج سال سرکوب و به قدرت رسیدن جریان‌های بدلی، بار دیگر به خیابان‌ها آمده‌اند و آرمان‌های روزهای نخستین انقلاب خود را فریاد می‌زنند.
این خیزش مجدد که باید آن را «مرحله جدید بیداری اسلامی» خواند،  قبل از همه دیکتاتورهای عرب را مضطرب و نگران کرده است و آنها نسبت به آینده مبهم خود نگران هستند.
«عبدالفتاح السیسی» دیکتاتور نظامی مصر، به محض اینکه باد بیداری اسلامی از تونس وزیدن گرفت، خطر را حس کرد و طی اظهاراتی، زبان به نصیحت تونسی‌ها گشود، تا شاید حرف‌هایش موثر واقع شود؛ این دیکتاتور نگران خطاب به تونسی‌ها، از آنها خواست کشور خود را ویران نکنند و اگر مشکلی در معیشت خود می‌بینند، این مشکل به رهبران تونس مربوط نمی‌شود، بلکه این مشکل اقتصادی، یک مشکل جهانی است.
اما، این اظهارات در داخل تونس جواب فوری داشت؛ «حبیب المرزوقی» رئيس‌جمهور سابق این کشور، خطاب به السیسی گفت: «تو خودت را دریاب و این تو هستی که کشور مصر را ویران کردی!» البته، دیکتاتور مصر که می‌دانست ورود قیام مردم تونس به مصر حتمی است، دست به اقدامات پیش‌دستانه زد؛ هزاران نیروی امنیتی و پلیس را در خیابان‌های قاهره و دیگر شهرها مستقر کرد و طرح دستگیری عوامل موثر در اعتراضات را به اجرا درآورد و صدها تن را روانه زندان‌ها کرد.
اما مگر می‌شود  جلوی قیام مردمی را با این تدابیر گرفت؛ عصر دیروز مردم همانطور که وعده داده بودند، به خیابان‌ها آمدند، و علاوه بر تجمع در میدان «رابعه العدویه»، میدان «التحریر» را هم به تصرف خود درآوردند. یعنی همان میدانی که نماد انقلاب 25 ژانویه (5 بهمن) و سرنگونی «حسنی مبارک» دیکتاتور سابق مصر است.
همانطور که انتظار می‌رفت تجمع مردمی در شهرهای مصر، به درگیری میان مردم معترض و نیروهای پلیس انجامید و پلیس از گاز اشک‌آور استفاده کرد. بر اساس آخرین گزارش‌ها، دو نفر در قاهره و یک معترض نیز در استان «الجیزه» مصر، در زد و خوردها، جان خود را از دست دادند و شماری نیز مجروح شدند.
السیسی در سال 2013 (12 تیر 1392) «محمد مرسی» رئیس‌جمهور قانونی مصر را از ریاست جمهوری برکنار کرد و سپس، طی یک انتخابات فرمایشی، رئیس‌جمهور این کشور شد.
از زمان عزل مرسی، نیروهای امنیتی مصر حداقل 1400 تظاهرکننده طرفدار مرسی را کشته و بیش از 15 هزار اسلامگرای دیگر را زخمی و یا زندانی کردند.
اما، السیسی و نظامیان حامی او با بر جای گذاشتن این پرونده سیاه، هم‌اکنون یک بار دیگر با انقلاب مردمی مواجه شده‌اند و هیچ نمی‌دانند که سرنوشت‌شان چه می‌شود.
این خیزش مجدد همچنین، همه تلاش  غرب را برای بدنام کردن جریان‌های اسلامی، بر باد داد؛ طی سال‌های گذشته همه جنایات تکفیری‌ها و داعش تحت نام «اسلام» به خورد افکار عمومی جهان داده شده است. اما قیام مجدد مسلمانان، بر این توطئه خط بطلان کشید، و اکنون همه می‌دانند که تنها راه مقابله با داعش، بازگشت به آموزه‌های اسلامی است.
در این دوره فترت پنج ساله که خیلی‌ها فکر می‌کردند، قیام و بیداری اسلامی ملت‌های عربی با شکست مواجه شده است، رهبر معظم انقلاب  اردیبهشت گذشته و در روز عید مبعث فرمودند: «خوشبختانه ملت‌های منطقه بیدار شده‌اند؛ بله، بیداری اسلامی را موقتا سرکوب کردند، لکن بیداری، سرکوب شدنی نیست؛ بصیرت، سرکوب شدنی نیست.»
قیام تونس علاوه بر مصر، به کشور مغرب نیز  کشیده شده و شهر «رباط» پایتخت این کشور طی دو روز گذشته شاهد اعتراض هزاران نفر از مردم و دانشجویان علیه سیاست‌های دولت بود.
در این تظاهرات خانواده‌های دانشجویان تربیت معلم، نمایندگان پنج سندیکای بزرگ در مغرب، جوانان جنبش 20 فوریه معارض، ائتلاف انجمن‌های حقوقی متشکل از 20 سازمان حقوقی این کشور شرکت داشتند.
مغرب در سال 2011 موفق شد از طریق انجام اصلاحاتی محدود و تدابیر شدید امنیتی، اعتراضاتی شبیه به اعتراضات در تونس، مصر و لیبی را که به سرنگونی دیکتاتورهای این کشورها منجر شده بود، کنترل کند.
اما، شرکت‌کنندگان در تظاهرات روز یکشنبه گذشته وعده دادند که به اعتراضات خیابانی ادامه خواهند داد.