با حضور این فسیل‌های زنده که می‌توانند تا یک متر رشد کنند، در حال حاضر آب‌های این منطقه از اروپا چندان امن نیست.به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، آلودگی‌های ناشی از انقلاب صنعتی، ساخت آب‌بندها و کاهش کیفیت آب مسیر مهاجرت آن‌ها را مسدود و تاثیری منفی بر تعداد جمعیتشان گذاشته است. آژانس محیط‌زیست به تازگی اعلام کرده است که به لطف کاهش آلودگی محیطی منطقه و برداشتن برخی آب‌بندها در 100 سال گذشته، این ماهیان در حال بازگشت به زیستگاه‌های قدیمی خود و آب‌های بالادست رودخانه مثل اوز، ترنت و درونت هستند. علاوه بر این، هر جا که امکان حذف آب‌بندها وجود نداشت، این‌ آژانس در اقدامی ابتکاری با نصب کاشی، مارماهی را به محل سابق تخم‌ریزی‌شان هدایت می‌کند.
جالب است بدانید در طول تاریخ این ماهی خون‌‌خوار لوکس محسوب می‌شد؛ مثلا وایکینگ‌ها پیش از خوردن آن را در معجونی می‌خواباندند، رومی‌ها با آن پای مارماهی می‌پختند و پادشاهان بریتانیا در مراسم خاص آن را سرو می‌کردند. گفته می‌شود که پادشاه جان مردم شهر گلاستر را به خاطر نفرستادن پای مارماهی مخصوص کریسمس 250 هزار پوند جریمه کرد.
نکته جالب دیگر اینکه شهر گلاستر در سال 2012 برای جشن الماس ملکه الیزابت دوم، پای مارماهی فرستاد. در جشن الماس، اصحاب رسانه انگلیس از نزدیک با خاندان سلطنتی گفت‌وگو می‌کردند.