محققان دانشکده پزشکی دانشگاه تگزاس متوجه شدند که اگر داروی TP508 در عرض 24 ساعت بعد از قرار گرفتن فرد در معرض پرتو هسته‌ای تزریق شود، می‌تواند طول عمر قربانی را به اندازه‌ای که بتواند تحت درمان پیشرفته قرار گیرد، افزایش دهد.
محققان متوجه شدند که این دارو می‌تواند از قربانیان در برابر مسمومیت پرتو هسته‏ای محافظت کند.
طبق این مطالعه، این درمان تک تزریقی درصورتی که در عرض 24 ساعت بعد از قرار گرفتن در معرض پرتو اعمال شود ، می‏تواند از اثرات تهدید کننده زندگی ناشی از قرار گرفتن در معرض پرتو جلوگیری کند.
محققان پیش از این از داروی TP508 برای ترمیم پوست، استخوان و بافت‏های ماهیچه‏ای استفاده می‏کردند.
این دارو می تواند با تحریک سلول‏ها از طریق به فعالیت واداشتن جریان خون سالم، کاهش التهاب و محافظت از سلول‏ها در برابر مرگ ، موجب ترمیم بافت شود.
محققان در یک مطالعه بر روی موش‏ها، این دارو را 24 ساعت بعد از قرار گرفتن این جوندگان در برابر یک پرتو هسته‏ای بالقوه کشنده تزریق کردند.
محققان متوجه شدند که این دارو نرخ بقا را به اندازه قابل‌توجهی افزایش می‏دهد و مرگ و میر را به تاخیر می‏اندازد.
قرار گرفتن در معرض پرتو هسته‌ای می‏تواند به چند اثر مرگبار از جمله سندروم مسمومیت دستگاه گوارش منجر شود که نتیجه آن تخریب لایه روده بر اثر پرتو است.
این آسیب دستگاه گوارش توانایی قربانی را برای جذب آب از بین می‏برد و باعث ابتلا به عفونت‏ها،  برهم خوردن تعادل الکترولیت و در نهایت مرگ می‏شود.