سرویس اجتماعی-

برگزاری تورهای پرهزینه توسط کمپانی‌های معتبر دارویی دنیا برای پزشکان در اغلب کشورها مرسوم است. اما، این وضعیت در کشورهای در حال توسعه بیشتر نمود دارد. جایی که برخی پزشکان با شرکت‌های دارویی همراه می‌شوند و تولیدات آنها را برای بیماران تجویز می‌کنند. در واقع، کمپانی‌های معتبر دارویی دنیا با تقبل هزینه سفرهای خانوادگی تعدادی از پزشکان در قالب شرکت در کنگره‌های پزشکی و دارویی، همراه با ارائه هدایای لوکس و پیشنهاد ارائه توصیه‌نامه به سفارت خانه‌های اروپایی برای اخذ اقامت و گرین‌کارت، سعی می‌کنند تولیدات دارویی خودشان را به پزشکان معرفی و از این طریق، فروش خود را بالا ببرند.
لابی مشترک پزشکان و چندملیتی‌ها
دکتر رسول دیناروند معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو، با انتقاد از لابی شرکت‌های دارویی با پزشکان برای تجویز داروهای خارج از لیست دارویی کشور، می‌گوید: سیاست وزارت بهداشت حمایت از تولید داخل است و در مورد واردات داروهای خارج از فهرست دارویی کشور، خیلی سختگیری می‌کنیم چون این داروها با لابی شرکت‌ها و تحت تأثیر قراردادن پزشکان وارد کشور می‌شود.
وی معتقد است که این قبیل شرکت‌ها تلاش می‌کنند با فشار بر پزشکان کاری کنند که این داروها در آینده وارد فهرست داروهای رسمی کشور بشوند. در این مورد وزارت بهداشت بسیار سختگیری می‌کند اما برای بیمارانی که جانشان در خطر است و باید حتماً از این داروها استفاده کنند، به صورت موردی اجازه واردات می‌دهیم، با این حال آنها را وارد فهرست دارویی نخواهیم کرد.
درمان بیمار یا مشتری‌یابی؟!
علی ربیعی نیز پیش از این در همایش توسعه صادرات دارو، با اشاره به منفعت‌طلبی شرکت‌های دارویی، اظهار داشت: کمپانی‌ها ابزار زیادی دارند و گاهی با  NGO، خیریه و انجمن‌ها به فضاسازی روانی می‌پردازند.
وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی با تاکید بر اینکه نیازهای القایی از طریق بازاریابی و ارائه اشانتیون‌هایی از طریق نسخه‌نویسان ارائه می‌شود، تصریح کرد: اگر این حوزه را اخلاقی نکنیم حتی اگر 10 برابر وضع کنونی در آن پول بریزیم باز هم نمی‌توانیم به نیازها پاسخ دهیم.
ربیعی گفت: ما در زمان جنگ 95 درصد نیازهایمان را از داخل تامین می‌کردیم، بنابراین باید حمایت از تولید و رشد صنعت خصوصی را مد نظر قرار دهیم.
ربیعی با انتقاد از نگاه تجاری به درمان، گفت: صنعت داروسازی یک شاخه اجتماعی هم دارد که به حوزه بهداشت و درمان برمی‌گردد. در فرهنگ عامیانه طبیب را محرم می‌دانستند اما این مفهوم در حال تغییر است به طوری که نگاه به بیمار به عنوان یک مشتری تغییر کرده است.
مسابقه واردات ادامه دارد!
وزیر کار، رفاه و تامین اجتماعی گفت: شواهد در سال‌های گذشته نشان می‌دهد واردات شتاب زیادی گرفته در حالی که باید به رسالت اجتماعی پافشاری شود البته باید سیاست‌گذاری به نحوی باشد که توازن در مصرف ایجاد شود.وی ادامه داد: هرچه عرصه دارو را از مسابقه تجارت دور کنیم با نظام بیمه‌ای هم می‌توانیم آن را حمایت کرده و به این ترتیب به سمت کنترل شدن اوضاع پیش خواهیم رفت. این در حالی است که هم‌اکنون از مسابقه واردات عبور کرده‌ایم. حجم کل داروی مصرفی در ایران با یارانه‌ای که دولت به آن تزریق می‌کند، در حدود ۱۶۰۰ میلیارد تومان است. در حال حاضر حدود ۹۶ درصد داروی مصرفی بازار داروی ایران، توسط ۷۴ کارخانه داروسازی داخلی تولید می‌شود. برای تولید ۹۶ درصد تولید در داخل، حدود ۲۵۰ میلیون دلار برای واردات مواد اولیه و بسته بندی آن، ارز هزینه می‌شود. اما ۴ درصد باقی مانده بازار دارویی کشور در اختیار داروهایی است که از خارج وارد می‌شود که مهمترین دلیل قاچاق دارو به خارج، وجود اختلاف بین قیمت دارو در بازار داخلی و بازارهای خارجی به ویژه کشورهای همسایه است.
 آمار و گزارش‌های وزارت بهداشت حاکی از این است که فروش سالانه دارو در ایران 2/5 میلیارد دلار است که ۳۵ درصد این مبلغ صرف واردات ۴ درصد نیاز دارویی بیماران خاص می‌شود که پشت پرده آن یک خانواده سرشناس سیاسی ایستاده است!
مافیای چندملیتی‌ها حقیقت دارد
در همین حال، دکتر رسول خضری عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس با بیان اینکه امروزه حوزه سلامت درگیر داروهای «برند» است، می‌گوید: داروهای برند ۱۰ برابر از دیگر داروها گران‌تر هستند. این در حالی است که در کشور آمریکا بیش از ۹۵ درصد داروها ژنریک است و این کشور خود را از استفاده از داروی برند خلاص کرده اما در کشور ما بیش از ۵۰ درصد داروهایی که وارد کشور می‌شود داروی برند است.