آنچه از اساتيد آموخته مي‌شود گاه يک سلسله مفاهيم است که از ذهني به ذهن ديگر منتقل می‌شود و اگر راه استفاده درست از آن دانسته و نيت صحيح در آن باشد، مي‌تواند منشأ آثار خير بسياري شود و گاه نيز اموري هستند که در رفتار آدمي تأثير گذاشته و او را از زشتي و پليدي دور مي‌کند. بنده بيش از آنکه خود را مديون اساتيدي بدانم که مفاهيم را به من آموزش دادند، خود را مديون اساتيدي مي‌دانم که واسطه در فيض الهي بوده و سبب آشنايي ما با نور معارف اسلام شدند.
اگر از من سئوال شود که بهترين چيزي که در طول 66 سال طلبگي از اساتيد آموخته اي چه بوده است، خواهم گفت در مفاهيم، بهترين چيزها، همان مفاهيمي است که مربوط به قرآن کريم بوده و در غير مفاهيم، بهترين چيزي که نصيبم شده است محبت و مودت اهل بيت (ع) است. لذا مي‌گويم بيني و بين الله در مفاهيم، مفاهيمي بالاتر از معارف قرآني سراغ ندارم و در بين نعمت‌ها چيزي ارزشمندتر از مودت اهل بيت (ع) نمي شناسم.بر اين اساس اگر بخواهم براي شما دعا کنم، از خدا مي‌خواهم که شما را با حقايق قرآن آشنا کند و دلتان را مالامال از محبت و مودت اهل بيت (ع) قرار دهد.
گاه آثار عمل، از خود عمل سنگين‌تر مي‌شود. از اين رو در روز قيامت برخي انسان‌ها، حسناتي را در کارنامه اعمال خود مي‌يابند که مانند کوه‌هاي برافراشته و ابرهاي متراکم است و اين همان اثر عملي است که از فرد به جاي مانده و ديگران از آن استفاده کرده اند.
همانگونه که ما، خود را مديون استاد خود مي‌دانيم، آن استاد نيز خود را مديون استادش مي‌داند، در واقع همه علم اين اساتيد ناشي از همان نوري است که بر قلب پيامبر (ص) تابيده است؛ به عبارت بهتر همه آنچه که ما از اساتيد آموخته ايم و اساتيد ما از اساتيدشان آموخته‌اند، اثر عمل پيامبر (ص) و اهل بيت (ع) است.از همين روست که طبق روايت، بهترين انسان‌ها، مقامش نسبت به اهل بيت (ع) مانند کوچکترين ستاره نسبت به خورشيد است؛ چرا که همين هدايت به صراط مستقيم، اثر عمل اهل بيت (ع) بوده است. البته بايد توجه داشته باشيم که حتي همان خورشيد هم نورش عاريه اي است و خداوند، نور را به آن داده است.
وقتي انسان خود را در مقابل استادش متواضع مي‌يابد، قطعا بايد در مقابل اهل بيت (ع) خود را بسيار کوچک‌تر بداند و صد البته که اين چنين فردي خود را در مقابل خدواند متعال بسيار بسيار کوچک خواهد ديد. لذا همان گونه که حق خداوند بر ما به واسطه اين نعمت‌ها، بسيار عظيم است، ناشکري و معصيت خداوند نيز به همين اندازه قبيح است؛ به گونه اي که زشتي گناه را با هيچ محاسبه رياضي نمي توان نشان داد؛ اما متأسفانه جهل ما سبب شده که مرتکب معصيت شده و حتي آزادي را حق خود و بالاتر از حق خداوند بدانيم!حتي درک همين معنا نيز از برکت قرآن و اهل بيت (ع) است، اگر روايات اهل بيت (ع) و دعاهايي که از آنها نقل شده نبود، همين را نيز نمي فهميديم.
ما شيعيان معتقديم که در اين عالم، يکي از همين اهل بيت (ع) حاضر است و بر کارهاي ما نظارت دارد و امکان برقراري ارتباط و کمک خواستن از او نيز وجود دارد و مهر او نسبت به شيعيان، بسيار بيش از مهر مادر نسبت به فرزندش است؛ اما متأسفانه عليرغم اينکه اعتقاد داريم، خيلي از او ياد نمي کنيم و او را در زندگي فراموش مي‌کنيم.همواره بايد امام زمان (عج) و مهرباني‌هاي او را به ياد داشته باشيم و خواسته‌هاي خود را بر ايشان عرضه کنيم.
ضرورت کسب مودت خدا ومحبت اهل بیت(ع)
 مهمترين مفاهيم، مفاهيم قرآني و بالاترين نعمت، نعمت محبت و مودت اهل بيت (ع) است، در اکثر دعاها صلوات بر اهل بيت (ع) وجود دارد و در واقع خداوند مي‌خواهد با جلب ما به واسطه هايي پايين‌تر از سطح خودش، ما را به سمت خودش سوق دهد. لذا اينکه خداوند مي‌گويد شکرگزار پدر و مادر باشيد، در حالي که تناسبي بين عظمت خداوند و پدر و مادر نيست، به همين دليل است. يعني وقتي انسان در ابتدا، اهميت پدر و مادر و مهرباني آنها را درک کند، بهتر مي‌تواند خالق آنها که مرتبه اي بسيار بالاتر از آنها را دارد و در عطوفت و مهرباني نيز با آنها قابل مقايسه نيست را درک کند.شکرگزاري و تشکر از استاد نيز شبيه همين مسئله است، استاد، به منزله پدر روحاني فرد است و شناخت استاد، مقدمه براي شناخت استاد الاساتيد يعني پيامبر اکرم (ص) است و آن هم مقدمه اي براي شناخت خداست.
انسان مي‌تواند از عمرش چنان استفاده کند که کاري که در يک لحظه انجام مي‌دهد، ارزشي بيش از همه ثروت‌هاي دنيا داشته باشد،اين کار، کسب معرفت خدا و اهل بيت (ع) و افزايش محبت نسبت به آنهاست. لذا بايد سعي کنيم لحظه به لحظه بر معرفت و محبتمان بيفزائيم و حداقل اگر نمي افزائيم، همين شناخت و محبت فعلي را تثبيت کنيم؛ با انجام اعمالي مانند ياد اهل بيت (ع) و توسل به آنها، اهداي ثواب به آنها، قرباني کردن و نظاير اين امور.
در انجام کارها باید نیتها را خالص کنیم حتي اگر عملي مانند تعلم معارف و احکام اسلامي، با نيت خالص نباشد و مثلا با هدف مباهات کردن بر ديگران يا جلب توجه مردم به خود باشد، نه تنها ثوابي ندارد، بلکه متعلم با اين نيت، جايگاهش در آتش خواهد بود. لذا بايد مراقب نيت هايمان باشيم.
سخنرانی آيت‌الله مصباح يزدي (دام ظله) درمراسم تجلیل ازمقام استاد با حضور دانش پژوهان و اساتيد ؛ قم ؛ 15/2/94
زلال بصیرت در ماه مبارک رمضان روزهای  فرد منتشر می‌شود.