تالیف: کامران غضنفری

آمریکایی‌ها در تاریخ 28 فروردین 1367 نیز به سکوهای نفتی رشادت، سلمان، مبارک و ناوهای ایرانی سهند و جوشن و سبلان در خلیج فارس حمله کردند و هم زمان با آن، عراقی‌ها به فاو حمله کردند .1
حمله عراق به فاو و باز‌پس‌گیری آن از ایران، با هماهنگی اطلاعاتی و عملیاتی عراق با آمریکا، صورت پذیرفت .2
به دنبال آن، در تاریخ 25 اردیبهشت 1367، آمریکا و عراق به‌طور مشترک به پایانه نفتی لارک در خلیج فارس، حمله کردند .3
همان‌گونه که ملاحظه می‌گردد، دولت آمریکا در سال 66 و 67 به‌طور مستقیم در کنار عراق، وارد جنگ با جمهوری اسلامی ایران شد .
ایالات متحده آمریکا در عرصه نظامی، نه تنها اطلاعات ماهواره‌ای درباره تحرکات نظامی ایران را در اختیار عراق قرار می‌داد، بلکه طبق نوشته روزنامه نیویورک تایمز مورخ 18 آگوست 2002، افسران پیشین سرویس اطلاعاتی وزارت دفاع آمریکا فاش ساخته‌اند که دقیقا زمانی که عراق به سبب استفاده مکرر از سلاح‌های شیمیایی علیه ایران، در معرض محکومیت گسترده جهانی قرار گرفته بود، طرح‌های جنگی مفصلی را برای ارتش عراق تهیه می‌کردند .4
حمیدرضا آصفی سخنگوی سابق وزارت امور خارجه، طی سخنانی در مورد همکاری نظامی مشترک آمریکا و عراق در جنگ تحمیلی گفت:
«در تاریخ 12 تیر 1371، شبکه تلویزیونی ای.بی.سی آمریکا گزارش داد که تیم‌های ویژه ارتش آمریکا در جریان جنگ تحمیلی، مخفیانه در کنار نیروهای بعثی، در مقابل ایران جنگیدند.» 5
در تأیید مطلب فوق، دکتر منوچهر محمدی استاد دانشگاه تهران، می‌گوید:
«زمانی که آمریکایی‌ها متوجه شدند صدام دیگر قدرت مقابله با ایران را ندارد، خود وارد جنگ شدند. این مطلبی است که مک فارلین پس از پذیرش قطعنامه 598 توسط ایران، در مقاله‌ای در روزنامه لس آنجلس تایمز به صراحت عنوان کرد و در آن تأکید داشت که: ما به ظاهر اعلام بی‌طرفی کردیم اما این طور نبود. ما در خلیج فارس حاضر شدیم تا مطمئن باشیم که صدام شکست نمی‌خورد و چون لازم دیدیم که باید جلوی سقوط صدام را گرفت، خود وارد جنگ شدیم.»6
همه موارد فوق حاکی از آن است که دولت آمریکا دوشادوش صدام، علیه جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ شده بود و لذا از نظر حقوق بین الملل در کلیه جنایات وی شریک و سهیم است. در این رابطه فرانسیس آنتونی بویل حقوقدان آمریکایی، طی مقاله‌ای با استناد به قوانین حقوق بین الملل، کمک‌های اطلاعاتی و نظامی آمریکا به عراق در طی جنگ را به منزله شراکت آمریکا در تجاوز عراق علیه ایران می‌خواند. وی در این باره می‌نویسد:
«این عمل صراحتاا اقدام خصمانه غیربی‌طرفانه‌ای را شکل می‌داد که علیه ایران صورت گرفته بود و براساس حقوق بین الملل، در حکم اقدام جنگی تلقی می‌شود. تحت رژیم منشور ملل متحد نیز چنین پشتیبانی نظامی آشکار دولت ایالات متحده از عراق علیه ایران، به معنای آن است که آمریکا شریک تجاوز غیرقانونی دولت عراق علیه دولت ایران، تلقی می‌شود.»7
توطئه کاهش قیمت نفت :
در كنار حربه‌ي تحريم تسليحاتي، آمريكا براي رسيدن به هدف كاستن از قدرت ايران جهت دفاع از خويشتن، به حربه‌ي اعمال فشارهاي اقتصادي نيز متوسل شد. به اين خاطر از یک سو در صدد كاهش درآمد ایران از راه صادرات نفت ايران به كشورهاي غربي و محدود كردن تجارت آنها با ايران ، و از سوی دیگر پایین آوردن قیمت نفت ، برآمد. به نوشته روزنامه «واشنگتن‌پست»، يكي از سخنگويان وزارت خارجه آمريكا گفته بود كه بخشي از تلاش‌هاي آمريكا در جهت خاتمه دادن به جنگ ايران و عراق، سعي در بازداشتن شركت‌ها از خريد نفت و تجارت با ايران بوده است تا درآمد ايران كاهش يابد.8
آمريكا و فرانسه خريد نفت خام ايران را به كلي تحريم كردند و آلمان نيز واردات نفت ايران را كاهش داد. آمريكا به ژاپن نيز فشار وارد آورد تا او نيز چنين كند در نتيجه ژاپن نخست صنايع خود را از خريد نفت خام ايران در بازار آزاد منع كرد و سپس مقرراتي وضع كرد تا واردات نفت از ايران را تا 30 درصد كاهش دهد.
آمريكا همچنين عربستان و كويت را تشويق كرد. بيشتر از سهميه تعيين شده اوپك نفت توليد كنند به‌طوري كه قيمت‌ها از بشكه‌اي دوازده تا پانزده دلار بالاتر نرود، تا ايران ـ با توجه به تخفيف‌هايي كه مي‌دهد ـ مجبور شود نفت خود را بشكه‌اي هشت تا ده دلار بفروشد. اين امر تضمين خواهد كرد كه ايران (حتي اگر موفق به صدور نفت بشود) پول كافي براي تأمين مخارج جنگي خود را به دست نياورد و در اين حال كويت در روز 8/1 ميليون بشكه نفت عرضه مي‌كند كه تقريباً دو برابر سهميه اوپك اين كشور ـ 996 هزار بشكه ـ است.9
پس از تصميم اجلاس 76 اوپك مبني بر دفاع از سهميه اوپك در بازار حتي به قيمت كاهش بهاي نفت، يك تاجر خريدار نفت، معامله‌اي با يكي از اعضاي اوپك ( سعودي) با شرايط غيرعادي به امضا رسانيد و هم‌زمان قيمت نفت در بازار جهاني بيش از سه دلار تنزل پيدا كرد. تداوم اين جريان با تزريق اضافي نفت به بازار اشباع‌ شده، هر روز بيش از پيش جنگ قيمت‌ها را شعله‌ورتر نمود، به صورتي كه قيمت نفت خام در فاصله كمتر از چند ماه در بازارهاي بين‌المللي حتي زير ده دلار در هر بشكه نيز معامله شد...
منابع در دفتر روزنامه موجود است