به گزارش خبرگزاری رسا، این مرجع تقلید در دیدار با حجت‌الاسلام هادی صادقی، معاون فرهنگی قوه قضاییه با اشاره به اهمیت مسئله قضاوت، گفت: یکی از مطالبی که همه حکومت‌ها باید به آن توجّه داشته باشند تا نظامشان مرتّب و بر سیر صحیح باشد، مسئله قضا است؛ آن هم قضاوت براساس احکام خداوند و دستورات پیامبر و اهل‌البیت(ع)، چنین قضاوتی است که باعث می‌شود نظام‌ها پایدار باشد و هر حکومت و نظامی که قضاوت آن بر خلاف تعالیم نورانی اسلام باشد، پایدار نخواهد بود.
وی اصول قضایی اسلام را بی‌نظیر خواند و افزود: اصول قضایی اسلام بالاترین اصول قضایی است که حتّی برخی حقوقدانان بزرگ دنیا به آن اعتراف کرده‌اند، الحمدلله ما در این امر از مراجعه به دیگران بی‌نیازیم و تعالیم غنیّ اسلام در امر قضاوت بی‌نظیر است.
این مرجع تقلید با اشاره به اهتمام علمای گذشته به امر قضا، اظهار داشت: در گذشته با اینکه حکومت اسلامی نبود، علمای بزرگ خودشان در شهرشان قضاوت می‌کردند و حکومت و مردم تسلیم حکم آنها می‌شدند، به‌عنوان مثال مرحوم آقای والد ما در گلپایگان امر قضاوت را بر عهده داشتند و مردم و حاکم آنجا مطیع حکم ایشان بودند.
آیت‌الله صافی گلپایگانی ادامه داد: همچنین علمای ما زحمات بسیاری در تدوین کتب قضا و استخراج فروع مختلف آن از آیات و روایات متحمّل شده‌اند که لازم است قدر آن را بدانیم و باید حوزه‌های علمیه در حفظ آثار آن بزرگواران و مطالعه کتب قضا و فروعات آن اهتمام بیشتری داشته باشند.
استاد درس خارج حوزه ضمن اشاره به لزوم افزایش مایه علمی متصدّیان قضاوت، ابراز داشت: امر قضاوت بسیار دشوار است، واقعاً ورود به این کار خوف دارد و بنده هم از ورود به این امر مهمّ خوف دارم، اگر بخواهیم عدالت واقعی بر مبنای آیات قرآن و دستورات اسلام را اجرا کنیم، باید در زمینه افزایش مایه علمی و فقهی متصدّیان قضاوت توجه بیشتری داشته باشیم.
وی در بخش دیگری از توصیه‌های خود، با اشاره به قضیه‌ای تاریخی در صدر اسلام درباره جایگاه قضاوت در بین مردم، یادآور شد: مردم، جایگاه قضاوت براساس عدالت را بسیار مهمّ می‌دانند، مردم از شما می‌خواهند که قضاوت‌ها همان‌طور باشد که پیامبر و امیرالمؤمنین(ع) طبق آن عمل می‌کردند،کسانی که متصدّی امر قضا هستند، باید عالم به سیره آن بزرگواران باشند تا اعتماد مردم هم به قوه قضا بیشتر شود و الّا خطراتش بسیار است، مردم نمی‌خواهند در موارد جزئی، خلافکار مجازات شود و در موارد کلان و بزرگ، هیچ عملی برای اجرای عدالت انجام نگیرد.