آمریکا به نابودی توان هسته‌ای ایران می‌اندیشد نه تعلیق آن (خبر ویژه)
اختلاف بر سر میزان گستردگی فعالیت‌های هسته‌ای ایران بر سر جای خود باقی است.
یک دیپلمات غربی به خبرگزاری آلمان گفت مذاکرات در وین هنوز به مرحله بحث در مورد تعداد سانتریفیوژهایی که برای غنی‌سازی اورانیوم استفاده می‌شود، نرسیده‌اند. وی افزود: اختلاف نظر عمده بر روی میزان گستردگی فعالیت‌های هسته‌ای ایران وجود دارد. غرب خواهان کاهش قابل توجه فعالیت‌های اتمی ایران است، درخواستی که فعالان ایران آن را غیر قابل قبول می‌خوانند.
به گفته این دیپلمات همچنین در مورد لغو سریع تحریم‌ها آن‌گونه که ایران خواهان آن است و یا برداشته شدن مرحله به مرحله آن، که مد نظر کشورهای غربی است، هیچ توافقی صورت نگرفته است.
با این حال دیپلمات‌های غربی می‌گویند که پیشرفت‌ها در مورد برخی مسایل از جمله راکتور آب سنگین اراک حاصل شده به نحوی که فعالیت آن به شدت محدود شود و یا به نحوی تغییر کند که امکان انباشت پلوتونیوم را نداشته باشد.
از سوی دیگر روزنامه تلگراف در گزارشی تصریح کرد آمریکا به دنبال عقب‌راندن برنامه هسته‌ای ایران و نه تعلیق آن است.
این روزنامه انگلیسی می‌نویسد: درست است که ایران و آمریکا توانستند در نوامبر گذشته به یک توافق هسته‌ای مقدماتی دست یابند. اما نکته این توافق این بود که ایران پذیرفت فعالیت‌های غنی‌سازی خود را تعلیق کند، نه اینکه آنها را به عقب براند. توافق هسته‌ای نهایی که برای آمریکا قابل پذیرش باشد خواستار محدودیت‌هایی فراتر از این برای ایران است. تهران باید بخش‌هایی از برنامه‌های هسته‌ای خود را به عقب براند. به بیان دیگر آمریکا دیگر به دنبال تعلیق نیست، بلکه به دنبال به عقب راندن است. در حال حاضر ایران 19 هزار سانتریفیوژ نصب شده در اختیار دارد که از این تعداد 9 هزار دستگاه فعال‌اند. غرب می‌گوید که برای دستیابی به توافق نهایی ایران باید هزاران دستگاه از این سانتریفیوژها را معدوم کند.
تلگراف ادامه داد: پرسش این است که دقیقاً باید چند دستگاه سانتریفیوژ خود را از رده خارج کند؟ گری سیمور، مشاور سابق کاخ سفید در امور تسلیحاتی می‌گوید ایران تقریباً باید تمامی سانتریفیوژهای خود را از رده خارج کرده و تنها 3 هزار دستگاه سانتریفیوژ را برای خود نگاه دارد. این به معنی چشم‌پوشی ایران از حدود 9 هزار دستگاه سانتریفیوژ و حدود 7 هزار سانتریفیوژ دیگری است که هم اکنون فعال هستند.
خبرگزاری تهران نیز در گزارشی به نقل از رسانه‌های آمریکایی نوشت: آمریکا شاید 2 تا 4 هزار سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد اما مقامات ایرانی می‌گویند نیاز این کشور 190 هزار سو می‌باشد که با نسل قدیمی سانتریفیوژها تقریباً معادل 190 هزار سانتریفیوژ می‌شود.
آسوشیتدپرس نیز گزارش داد، با وجود نزدیک بودن ضرب‌الاجل 29 تیر ماه، این مذاکرات پیشرفت اندکی داشته است. دشواری اصلی کمیت و کیفیت ظرفیت غنی‌سازی در ایران است. از سوی دیگر ایران با تغییر کاربری تأسیسات غنی‌سازی زیرزمینی فوردو مخالفت می‌کند و در مورد مدت اجرای توافقنامه نیز اختلاف نظر وجود دارد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی روز دوشنبه در جمع مسئولان نظام فرمودند «مسئولین ما می‌گویند ما به 190 هزار سو احتیاج داریم، ممکن است این نیاز مربوط به امسال، دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد اما این نیاز قطعی کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود».
یادآور می‌شود غرب همچنین به دنبال تغییر کاربری سایت فوردو و تبدیل آن به یک مجموعه تحقیقاتی است اما جمهوری اسلامی ایران با این خواسته مخالفت کرده است. ناراحتی غرب از این است که این تأسیسات در عمق زمین قرار دارد و قابل بمباران نیست.
به گفته این دیپلمات همچنین در مورد لغو سریع تحریم‌ها آن‌گونه که ایران خواهان آن است و یا برداشته شدن مرحله به مرحله آن، که مد نظر کشورهای غربی است، هیچ توافقی صورت نگرفته است.
با این حال دیپلمات‌های غربی می‌گویند که پیشرفت‌ها در مورد برخی مسایل از جمله راکتور آب سنگین اراک حاصل شده به نحوی که فعالیت آن به شدت محدود شود و یا به نحوی تغییر کند که امکان انباشت پلوتونیوم را نداشته باشد.
از سوی دیگر روزنامه تلگراف در گزارشی تصریح کرد آمریکا به دنبال عقب‌راندن برنامه هسته‌ای ایران و نه تعلیق آن است.
این روزنامه انگلیسی می‌نویسد: درست است که ایران و آمریکا توانستند در نوامبر گذشته به یک توافق هسته‌ای مقدماتی دست یابند. اما نکته این توافق این بود که ایران پذیرفت فعالیت‌های غنی‌سازی خود را تعلیق کند، نه اینکه آنها را به عقب براند. توافق هسته‌ای نهایی که برای آمریکا قابل پذیرش باشد خواستار محدودیت‌هایی فراتر از این برای ایران است. تهران باید بخش‌هایی از برنامه‌های هسته‌ای خود را به عقب براند. به بیان دیگر آمریکا دیگر به دنبال تعلیق نیست، بلکه به دنبال به عقب راندن است. در حال حاضر ایران 19 هزار سانتریفیوژ نصب شده در اختیار دارد که از این تعداد 9 هزار دستگاه فعال‌اند. غرب می‌گوید که برای دستیابی به توافق نهایی ایران باید هزاران دستگاه از این سانتریفیوژها را معدوم کند.
تلگراف ادامه داد: پرسش این است که دقیقاً باید چند دستگاه سانتریفیوژ خود را از رده خارج کند؟ گری سیمور، مشاور سابق کاخ سفید در امور تسلیحاتی می‌گوید ایران تقریباً باید تمامی سانتریفیوژهای خود را از رده خارج کرده و تنها 3 هزار دستگاه سانتریفیوژ را برای خود نگاه دارد. این به معنی چشم‌پوشی ایران از حدود 9 هزار دستگاه سانتریفیوژ و حدود 7 هزار سانتریفیوژ دیگری است که هم اکنون فعال هستند.
خبرگزاری تهران نیز در گزارشی به نقل از رسانه‌های آمریکایی نوشت: آمریکا شاید 2 تا 4 هزار سانتریفیوژ را در ایران بپذیرد اما مقامات ایرانی می‌گویند نیاز این کشور 190 هزار سو می‌باشد که با نسل قدیمی سانتریفیوژها تقریباً معادل 190 هزار سانتریفیوژ می‌شود.
آسوشیتدپرس نیز گزارش داد، با وجود نزدیک بودن ضرب‌الاجل 29 تیر ماه، این مذاکرات پیشرفت اندکی داشته است. دشواری اصلی کمیت و کیفیت ظرفیت غنی‌سازی در ایران است. از سوی دیگر ایران با تغییر کاربری تأسیسات غنی‌سازی زیرزمینی فوردو مخالفت می‌کند و در مورد مدت اجرای توافقنامه نیز اختلاف نظر وجود دارد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی روز دوشنبه در جمع مسئولان نظام فرمودند «مسئولین ما می‌گویند ما به 190 هزار سو احتیاج داریم، ممکن است این نیاز مربوط به امسال، دو سال دیگر و پنج سال دیگر نباشد اما این نیاز قطعی کشور است، خب، باید نیاز کشور تأمین بشود».
یادآور می‌شود غرب همچنین به دنبال تغییر کاربری سایت فوردو و تبدیل آن به یک مجموعه تحقیقاتی است اما جمهوری اسلامی ایران با این خواسته مخالفت کرده است. ناراحتی غرب از این است که این تأسیسات در عمق زمین قرار دارد و قابل بمباران نیست.