«با من چنان که با سرکشان سخن گویند، سخن مگویید، و چونان که با تیزخویان کنند از من کنار مجویید و با ظاهرآرایی آمیزش مدارید، و شنیدن حق را بر من سنگین مپندارید. چه آن کس که شنیدن سخن حق بر او گران افتد و نمودن عدالت بر وی دشوار بود، کار به حق و عدالت کردن بر او دشوارتر است. پس از گفتن کلمه حقی یا مشورت دادن در عدالتی باز مایستید.»
نهج‌البلاغه- خطبه 216