عبدالجبار کاکایی با تکرار مواضع قبلی خود در حمایت از شاعری ضددین و هتاک، با ادبیاتی لمپنی، رسانه‌های منتقد خود را فاقد شعور مشاوره دانست و گفت: «یک سناریوی از پیش طراحی شده شکل گرفت تا بیایند و این مسئله را تبدیل کنند به یک حربه علیه جشنواره، پروژه‌ای که در حال اتفاق افتادن در مسیر فرهنگی ما نیست، این مسیر به اعتقاد من باید تصحیح شود و این تخریب و اغواگری و هوچی‌گری رسانه‌ای که واقعا فاقد شعور مشاوره است.»
وی ضمن بیان این نکته که منتقدین دعوت از رویایی اطلاعات ادبی ندارند و فقط دچار یک جوگیری سیاسی شده‌اند اظهار کرد: «مشاوره‌های غلط به مدیریت فرهنگی داده می‌شود. نمونه‌اش همین حرکت اشتباه در قبال دعوت از یدالله رویایی بود که می‌توانست یک برگ مثبت برای رخداد فرهنگی جمهوری اسلامی باشد که تبدیل به یک برگ منفی شد.»
اتاق فکر هشتمین جشنواره شعر فجر در آخرین روزهای سال 1392 به بهانه «حضور صداهای مختلف در جشنواره شعر» از یدالله رویایی دعوت کرد. در پی این دعوت، کیهان درباره هویت یدالله رویایی و اشعار هجوگونه وی علیه اسلام، حضرت امام(ره) و مردم شریف ایران دست به افشاگری مستندی زد و در نتیجه وزارت ارشاد حاضر به حمایت از این دعوت نشد و توطئه دیکته شده مورد اشاره ناکام ماند. از این روی عصبانیت کاکایی از کیهان برای ما قابل درک است و عصبانیت این قماش را برای خود افتخار بزرگی می‌دانیم.
گفتنی است یدالله رویایی از کارگزاران فرهنگی رژیم سلطنتی بوده و به اعتراف خودش تحت حمایت خاندان پهلوی قرار داشته است. وی همزمان با پیروزی انقلاب اسلامی از کشور فرار کرد و در فرانسه اقامت کرد. رویایی در طول چند دهه ضمن حمایت از جنایات گروهک‌هایی مانند منافقین و دیکتاتورهای معزول کشورهای عربی (قذافی و مبارک) سخیف‌ترین توهین‌ها را به اسلام، قرآن کریم، پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع)، بزرگان و مشاهیر ادبیات ایران (مولوی، عطار و...)، الهیات و عرف و اخلاق ملت ایران روا داشته است. وی مبتذل‌نویسی را از افتخارات خود می‌داند.