تأثير روزهاي پاياني زمستان و آغاز بهاران بر انسان عبارت است از مشاهدة جان گرفتن دوبارة جهان پس از خاموشي زمستان، نوشدن، شادابي، پاكيزگي و رويش. بادهاي بهاري هواي جانبخش پاك را جايگزين دود و دم مركَب‌هاي آهنين مي‌كند و باران بهاري آلودگي كربن و روغن را از در و ديوار و خيابان مي‌شويد. چه مژده‌اي روشن‌تر از اينكه عالم پير دگر باره جوان خواهد شد. به حقيقت كه اين پيام خداوندست كه به ما انسانها هم توصيه به شستن دل و جان از گناهان و رُفتن روان از غبار كينه و رنجش و خشم و افسردگي مي‌دهد. بگذاريم تا با يادآوري آنچه كرديم و نبايد مي‌كرديم و آنچه نكرديم و بايد مي‌كرديم، و با نظر عنايت خداوند، اجازه دهيم اشك تحسر از چشمان ما جاري شود و خطاها را بشويد و آنگاه اشك شوق از اينكه هنوز فرصت داريم بنده‌اي بهتر باشيم بر گونه‌هاي ما جاري شود و روح ما را تازه كند. اين پيام بهار براي ماست: نوبهارست در آن كوش كه خوشدل باشي. و خوشدلي يعني آگاهي از داشتن فرصت براي همة كارهاي خوب، پايان سرما و تاريكي و آغاز گرمي و روشني مهر.