شهادت، سرآغاز زندگی جاودانه

سرود هستی را در ماه میهمانی خداوند آغاز کرد. از همان زمان گویی دروازه زندگی‌اش به سوی آسمان باز شد و رحمت بیکران حق او را دربرگرفت. دل را با محبت ایزدی آشنا کرد و به عشق اقتدا.هرگاه غم در وجودش چنگ می‌انداخت، با یاد یار، دیده را تر می‌ساخت، از نفسش شمیم آیه‌های زندگی به مشام می‌رسید و با حضور در محافل سبز دعا، نبض بیداری را به زدن وا می‌داشت، از این رهگذر بود که همگان از باغ جانش، گل خوش خلقی را می‌چیدند و می‌بوئیدند.در جست وجوی علم یک چند (تا سال دوم دبیرستان) تلاش را وجهه همت قرار داد و پس از آن با هجوم قابیلیان، به دفاع از میهن پرداخت. شش ماه در حالی که پروانه وجودش گرد شمع شهادت می‌چرخید، دلاورانه در عرصه مبارزه می‌تاخت.

وی شهادت را سرآغاز زندگی جاودانه برای آدمی می‌دانست تا اینکه سرانجام خود نیز به این مهم نایل آمد و سال 1361 در «عین خوش»، جام زرین شهادت را لاجرعه سرکشید.بسیجی شهید «رمضانعلی بادپازی»، سال 1344 در خوراسگان متولد شد و در 1361/8/11 در منطقه ایلام به شهادت رسید.