دیپلمات آمریکایی: بان‌کی‌مون در ژنو 2 به نیابت از ما بهانه‌جویی کرد (خبر ویژه)
سفیر سابق آمریکا در سازمان ناتو اذعان کرد عدم حضور ایران در نشست ژنو 2، این نشست را پیشاپیش دچار بدشانسی کرد.
سفیر سابق آمریکا در سازمان ناتو اذعان کرد عدم حضور ایران در نشست ژنو 2، این نشست را پیشاپیش دچار بدشانسی کرد.
رابرت هانتر در وبسایت لوبلاگ نوشت: نشست ژنو 2 از همان ابتدا به خاطر حذف نام ایران با بداقبالی مواجه شد. بان‌کی‌مون دبیر کل سازمان ملل متحد، از ایران برای شرکت در این نشست دعوت کرد. این دعوت، با توجه به موقعیت و نقش ایران در منطقه و در قبال سوریه، اقدامی منطقی و لازم به نظر می‌رسید اما پس از آن، بان‌کی‌مون دعوت خود از ایران را پس گرفت. علت- یا، به تعبیر برخی، بهانه - او برای پس گرفتن این دعوت، این بوده که جمهوری اسلامی به مولفه‌ای اساسی که پیش‌شرط مذاکرات نشست ژنو2 تلقی می‌شود، قائل نیست، و آن، کناره‌گیری بشار اسد از قدرت است. به عنوان لازمه انجام مذاکرات برای پایان دادن به تنش در سوریه.
وی می‌نویسد: گزارش‌ها مبتنی بر آن است که فشار بر دبیر کل سازمان ملل برای پس گرفتن دعوت ایران، عمدتا از سوی بریتانیا و ایالات متحده اعمال شده است. عده‌ای از تحلیلگران سیاسی معتقدند که سبب اصلی موضعی که دولت اوباما در این خصوص اتخاذ کرده، در نظر گرفتن عاملی دیگر است؟ مذاکرات موازی پیرامون برنامه هسته‌ای ایران. این مذاکرات تا همین جا هم با گرفتاری و چالش مواجه بوده است و در میان مهمترین چالش‌های آن، مخالفت اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس با توافق موقت با ایران بود و مخالفت بسیاری از نمایندگان کنگره آمریکا با عدم اعمال تحریم‌های تازه و شدیدتر علیه ایران.
هانتر معتقد است: بیم آن می‌رود که پس گرفته شدن دعوت شرکت ایران در نشست ژنو 2 اثری منفی در ایران بگذارد و آنها را از رفتار «شیطان بزرگ» بیشتر به خشم آورد. اما مضمون این تناقض‌نما، عمیق‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. باراک اوباما در راهبردش در قبال خاورمیانه، رویاروی دشواری‌های بزرگ است.
رابرت هانتر در وبسایت لوبلاگ نوشت: نشست ژنو 2 از همان ابتدا به خاطر حذف نام ایران با بداقبالی مواجه شد. بان‌کی‌مون دبیر کل سازمان ملل متحد، از ایران برای شرکت در این نشست دعوت کرد. این دعوت، با توجه به موقعیت و نقش ایران در منطقه و در قبال سوریه، اقدامی منطقی و لازم به نظر می‌رسید اما پس از آن، بان‌کی‌مون دعوت خود از ایران را پس گرفت. علت- یا، به تعبیر برخی، بهانه - او برای پس گرفتن این دعوت، این بوده که جمهوری اسلامی به مولفه‌ای اساسی که پیش‌شرط مذاکرات نشست ژنو2 تلقی می‌شود، قائل نیست، و آن، کناره‌گیری بشار اسد از قدرت است. به عنوان لازمه انجام مذاکرات برای پایان دادن به تنش در سوریه.
وی می‌نویسد: گزارش‌ها مبتنی بر آن است که فشار بر دبیر کل سازمان ملل برای پس گرفتن دعوت ایران، عمدتا از سوی بریتانیا و ایالات متحده اعمال شده است. عده‌ای از تحلیلگران سیاسی معتقدند که سبب اصلی موضعی که دولت اوباما در این خصوص اتخاذ کرده، در نظر گرفتن عاملی دیگر است؟ مذاکرات موازی پیرامون برنامه هسته‌ای ایران. این مذاکرات تا همین جا هم با گرفتاری و چالش مواجه بوده است و در میان مهمترین چالش‌های آن، مخالفت اسرائیل و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس با توافق موقت با ایران بود و مخالفت بسیاری از نمایندگان کنگره آمریکا با عدم اعمال تحریم‌های تازه و شدیدتر علیه ایران.
هانتر معتقد است: بیم آن می‌رود که پس گرفته شدن دعوت شرکت ایران در نشست ژنو 2 اثری منفی در ایران بگذارد و آنها را از رفتار «شیطان بزرگ» بیشتر به خشم آورد. اما مضمون این تناقض‌نما، عمیق‌تر از آن است که به نظر می‌رسد. باراک اوباما در راهبردش در قبال خاورمیانه، رویاروی دشواری‌های بزرگ است.