مستند سياسي " انتهاي خيابان پاستور" کاري از محسن خان جهاني و جعفر محمدي در مدت زمان 90 دقيقه اي، از قبل از آغاز ثبت نام کانديداها تا اعلام نتايج انتخابات يازدهمين دوره رياست جمهوري را روايت مي کند.
افتتاحيه" انتهاي خيابان پاستور " با پخش سخنان رهبري بر تصويري آرام از شهر تهران و تاکيد ايشان بر رقم زدن حماسه سياسي شکل مي گيرد و با تصاويري از ثبت نام کانديدا ها و تبليغات ايشان و فضاي مناظرات تلويزيوني و سفرهاي استاني در مدت زمان قانوني تبليغات انتخاباتي به طور مشخصي به رفتار قانوني کانديداها در اين فرصت اشاره مي کند.
 خان جهاني در مستندش به طرز ناشيانه اي پيروزي حسن روحاني را قبل از انتخابات مسجل نشان داده است و گاهي با قلب حقايق سعي بر کمرنگ جلوه دادن طرفداران ديگر کانديداها داشته است. اين مستند با طرفداري يک سويه از جريان حامي حسن روحاني، طرفداري بي پرده خود را در روايت رويداد ها به اثبات رسانده است. تصاويري از مقابله روحاني با ديگر کانديداها و محق نشان دادن او از طريق پخش تصاوير برخوردهاي وي با محمدباقر قاليباف، سعيد جليلي و محسن رضايي رقباي اصلي روحاني اين برتري را به تصوير کشيده است. پخش برش‌هايي از تصاوير مناظره ها بدون پخش قبل و بعد آن ها و فقط قسمت هايي که با روحاني مرتبط است و او با جملاتي مانند : "من سرهنگ نيستم" يا "من حقوقدانم" و ... بر مشي اعتدالي روحاني تاکيد مي کند. او با نشان دادن دو تصوير در دو مقطع از مستند از صحبت هاي روحاني در جمع طرفدارانش و تکيه به دو نفر از شخصيت هاي مطرح سياسي در سخنانش، وي را وامدار جريان اصلاحات و کارگزاران نيز معرفي مي‌نمايد. او در سير روايي داستان فيلمش حوادث را به صورت صحيح نقل نمي‌کند و سراسيمه به عوامل پيروزي روحاني اشاره مي کند.
خان جهاني در مستندش استدلالات و نوع نگاه و بيان طرفداران کانديداهاي رقيب روحاني را با گونه اي طنز آلود به نمايش کشيده و با استفاده از چاشني طنز ناجوانمردانه اي که از دست انداختن لهجه و سطح سواد و موقعيت اجتماعي آدم ها ساخته شده،  به حاميان رقباي روحاني توهين مي کند. در تصاويري که او نشان داده، مردم معمولي جامعه که بزعم وي مي شود به راحتي به آنها خنديد، طرفدار ساير کانديداها  نشان داده شده و حاميان دکتر روحاني شخصيت هاي علمي و برجسته تصوير شده اند!
در قسمت انتهايي اين مستند نيز حضور آحاد جامعه در انتخابات نمايش داده شده و مصاحبه وزير وقت کشور و خبر دادن وي از پايان شمارش آرا و پيروزي قاطع حجت الاسلام روحاني به تصوير کشيده مي‌شود؛ پيروزي‌اي که منجر به شادي و خوشحالي طرفداران او مي‌شود. در پايان نيز شلوغي خيابان ها تصويري متضاد از خيابان هاي آرام ابتداي فيلم است که مي تواند حامل اين پيام باشد که با پيروزي دکتر روحاني در انتخابات، مجددا شور و حرکت در جامعه جريان پيدا کرده و دوره سکون و انزوا تمام شده است. مويد اين موضوع شنيده شدن صداي فرياد "احمدي باي باي " است که حاکي از خوشحالي مردم در اين پيروزي است. " انتهاي خيابان پاستور " که بيانگر علاقه و خوشحالي بسيار زياد مستندساز به حسن روحاني و پيروزي او در اين  انتخابات است، نشان‌دهنده قرار گرفتن فيلمساز در شرايطي است که به اعتقاد نگارنده، نتوانسته است تصويري صحيح از شرايط انتخابات به نمايش درآورد.