اگر حرف نزنيم و نظر خودمان را نگوييم، جهان نابود مي‌شود و همه چيز از بين مي‌رود و همه در جهل و تباهي باقي مي‌مانند؟ ما بايد نظرمان را به اطلاع ديگران برسانيم؛ چون نظرات ما خيلي ارزشمند، مهم و حياتي هستند و بدون ابراز آن، جهان چيزي کم دارد؟

شما هم گاهي اوقات دچار اين توهم‌ها مي‌شويد؟ به اين نتيجه رسيده‌ايد که بايد کمتر حرف بزنيم و نظرات‌مان را کمتر ابراز کنيم؟ پيش آمده که احساس کنيد گفتن يا نگفتن نظرتان چندان چيزي را تغيير نمي‌دهد و اتفاقي نمي‌افتد؟ شايد همه کم و بيش به اين نقطه رسيده باشند، اما چه بايد کرد؟ آيا راهي هست؟ آيا تمريني وجود دارد تا بتوانيم خودمان را مجاب کنيم که کمتر اظهارنظر کنيم و کمتر نظرات‌مان را بيان کنيم؟

يکي از راه‌هايي که شايد همه ما بارها شنيده‌ايم، اين است که تا کسي از ما نخواسته، چيزي نگوييم. اين تمرين گرچه بسيار مهم و کمک کننده است، اما در بسياري اوقات ناکارآمد است. چراکه ما مي‌توانيم به راحتي خودمان را گول بزنيم و بگوييم لازم نيست که حتما بگويند آقاي فلاني نظر شما در اين باره چيست و همين که من در اين جمع حضور دارم و ديگران مشغول بيان نظرات‌شان هستند، پس اين انتظار وجود دارد که من هم حرف‌هايم را بگويم.

يک تمرين بهتر و کارآمدتر براي کمتر حرف زدن، اين گزاره است که «تنها به شرطي بگو که نتواني نگويي». اين قاعده را البته مي‌توان در بسياري موضوعات ديگر نيز به کار بست. مثلا تنها چيزي را بخر که نتواني نخري. يا تنها جايي برو که نتواني نروي. ما معمولا احساس مي‌کنيم در همه زمينه‌ها حرفي براي گفتن داريم، اما بيشتر اين حرف‌ها را مي‌توانيم بگوييم و مي‌توانيم نگوييم. يعني به راحتي مي‌توانيم تصميم بگيريم.

حال در اين تمرين، ما بايد تنها آن دسته از حرف‌هاي‌مان را بزنيم که به ما فشار مي‌آورند و احساس مي‌کنيم نمي‌توانيم نگوييم و اگر نگوييم منفجر مي‌شويم و همين الان است که جهان از هم بپاشد. به هر حال بايد مسئله خيلي حاد و بسيار مهمي در ميان باشد که ما نتوانيم سکوت پيشه کنيم و حرف نزنيم.

اين تمرين به ما کمک مي‌کند بتوانيم کمتر حرف بزنيم و در عين حال دچار سکوت مطلق هم نشويم. يادآوري مي‌کنم که اين راه‌حل يک تمرين است براي افزايش توانايي نگفتن. قرار نيست ما هميشه تنها حرف‌هايي را بزنيم که نمي‌توانيم نگوييم، چون ممکن است متهم به انزواطلبي و فرار از جمع بشويم. براي شروع مي‌توان يک هفته اين تمرين را انجام داد و سه هفته در آزادي زندگي کرد. کار سختي نيست.

 حسن اجرايي