kayhan.ir

کد خبر: ۵۴۰۷۳
تاریخ انتشار : ۰۹ شهريور ۱۳۹۴ - ۲۰:۵۲
وقتی ستاره جوان با شوق و ذوق راهی لیگ دسته دوم آلمان می شود

چه بر سر فوتبال ایران آمده است؟!

انتقال بازیکنی چون حاج صفی به لیگ دسته دوم آلمان نشان از حال بد فوتبال دارد، اتفاقی که بسیاری از کارشناسان اهل فن به آن اشاره می کنند؛ ولی با این همه رئیس غیر فوتبالی فوتبال اعتقاد عجیبی به پیشرفت این رشته ورزشی دارد و تلاش می کند در آمارهایی که ارایه می دهد همه چیز را خوب یا حتی عالی توصیف کند، غافل از آنکه اصل ماجرا چیز دیگری است!

سرویس ورزشی-

احسان حاج صفی هافبک چپ پای تیم فوتبال سپاهان اصفهان رسما به تیم «اف اف وی» فرانکفورت پیوست. بنا بر گزارش نشریه معتبر کیکر حاج صفی تا سال 2017 با فرانکفورت قرارداد بسته است.  حضور در بوندس لیگای 2 آن هم برای بازیکنی که تجربه بازی در جام جهانی و جام ملت های آسیا را دارد، قطعا خبر خوشحال کننده ای نیست. از همین رو هم روز گذشته اصغر باقریان مدیرعامل سپاهان صراحتا اعلام کرد که احسان حاج صفی انتخاب خوبی نداشته است.
مدیر عامل سپاهان دیروز گفت: این تیم در بوندسلیگای دو آلمان حضور دارد و ما مخالف انتقال او به این تیم بودیم. به او و مدیر برنامه‌هایش هم گفتیم که این تیم در حد احسان حاج‌صفی نیست چرا که او در لیگ‌برتر و تیم‌ملی صاحب جایگاه ویژه‌ای شده است. او در ابتدای فصل بازیکن آزاد محسوب می‌شد و قراردادش در زمان مدیریت مهرزاد خلیلیان به گونه‌ای تنظیم شده بود که اگر درخواست خارجی داشته باشد باشگاه به او اجازه ترانسفر شدن را بدهد. با توجه به این موضوع نمی‌توانستیم در عمل با درخواست او مخالفت کنیم.
فارغ از نوع تنظیم قرارداد احسان حاج صفی با باشگاه سپاهان، نکته تاسف برانگیز آنجاست که بگوییم واقعا چه بر سر فوتبال ایران آمده که حالا بهترین ترانسفر آن انتقال بازیکنی مثل حاج صفی به لیگ دو آلمان است؟! این پرسش در شرایطی مطرح می شود که بدانیم تا همین چند سال قبل فوتبال ایران در باشگاه های بزرگی چون بایرن مونیخ و هامبورگ بازیکن داشت.
آغاز افول ستاره های فوتبال
حقیقت این است که افول ستاره های فوتبال ایران درست بعد از جام جهانی آغاز شد. بعد از نمایش قابل قبول تیم ملی ایران در جام جهانی ( به ویژه بازی با آرژانتین و نیجریه) انتظار می رفت که دروازه باشگاه های معتبر اروپایی به روی بازیکنان ما باز شود، اما نه تنها این گونه نشد، بلکه پسرفت هم داشتیم. نگاهی به سرنوشت بازیکنان ایرانی پس از جام جهانی گواه بسیاری از واقعیت ها است.
اشکان دژاگه در جام جهانی یکی از موثر ترین بازیکنان ایران بود و همه به حضور او در تیم های بزرگ اروپا فکر می‌کردند. اما در نهایت این بازیکن خوب تیم ملی کشورمان بعد از جام جهانی برزیل سر از لیگ ستارگان قطر و تیم العربی قطر با یک قراداد نجومی سر درآورد العربی تیم متوسطی در لیگ ستارگان است که هم اکنون جان فرانکو زولای بزرگ را روی نیمکت دارد که روی درخشش اشکان برای فصل جدید حساب باز کرده است.  
مسعود شجاعی بازیکن مورد علاقه کی روش قبل از جام جهانی در تیم لاس پالماس در دسته دوم فوتبال اسپانیا بازی می کرد و اتفاقا روز های درخشانی هم داشت.این تیم در فصلی که شجاعی را داشت تا آستانه حضور در لالیگا هم پیش رفت اما در نهایت در دسته دوم باقی ماند. شجاعی که یک سال دیگر با آن تیم اسپانیایی قرارداد داشت در نهایت به لیگ ستارگان قطر و تیم الشحانیه پیوست تا هم بازی پولادی دیگر ملی پوش کشورمان در جام جهانی شود. شجاعی با این تیم به دسته دوم لیگ قطر سقوط کرد. در فصل جدید شایعاتی مبنی بر حضور دوباره او در تیم لاس پالماس و این بار در دسته برتر و لالیگا به گوش می رسید که در نهایت شجاعی به تیم الغرافه قطر پیوست.
رضا قوچان نژاد قبل از جام جهانی با قراردادی دو ساله از تیم استاندارد لیژ بلژیک به تیم چارلتون پیوسته بود. اما روزهای چندان موفقی را در این تیم پشت سر نگذاشت.زننده تک گل ایران در جام جهانی 2014 با توجه به درخشش در این جام انتظار می رفت به فوتبالش در اروپا ادامه دهد. اما با قراردادی قرضی به تیم الکویت در لیگ کویت پیوست. قوچان‌نژاد بعد از الکویت به تیم الوکره در لیگ ستارگان قطر پیوست و یک فصلی در این تیم توپ زد. وی در فصل جدید به تیم خودش چارلتون اتلتیک بازگشته است.
دفاع وسط تیم ملی در جام جهانی 2014 تا قبل از شروع جام در تیم ام صلال قطر توپ می زد.پژمان مدافع مورد اعتقاد کی روش در طول این سال ها بوده و از بازیکنان ثابت ما در جام جهانی بود. منتظری بعد از جام جهانی یک فصل دیگر در ام صلال ماند و برای فصل جدید هم پیراهن الاهلی این کشو را به تن می کند.
واقعیت های فوتبال ایران
این آمارها نشان دهنده واقعیت فوتبال ایران است. قطعا رقم خوردن اتفاقاتی از این دست است که باعث می شود علاقه مندان به فوتبال از شرایط این رشته ورزشی در ایران راضی نباشند، موضوعی که حتی وزیر ورزش و جوانان نیز به آن اشاره دارد.
اما با این همه رئیس غیر فوتبالی فوتبال اعتقاد عجیبی به پیشرفت فوتبال دارد و تلاش می کند در آمارهایی که ارایه می دهد همه چیز را خوب یا حتی عالی توصیف کند، غافل از آنکه اصل ماجرا چیز دیگری است!