حضرت موسی(ع) بر مردی گذشت، در حالی که دستش را به سوی آسمان بلند کرده بود و خدا را دعا می‌کرد (و طلب حاجت می‌نمود.) سپس برای انجام کار خود یک هفته غایب شد، بعد که برگشت، باز آن مرد دستش همچنان به سوی آسمان بلند بود و دعا می‌کرد، موسی(ع) گفت: ای خدای من! این بنده تو است که دستش را به سوی تو بلند نموده و حاجتی از تو مسئلت می‌نماید، و از تو طلب مغفرت می‌کند از یک هفته پیش و تو برایش استجابت
ننموده‌ای.
خداوند به حضرت موسی(ع) وحی کرد: ای موسی! اگر او، آن اندازه مرا بخواند که دستانش بیفتد و یا قطع شود، و یا زبانش بند بیاید، باز دعایش را اجابت نخواهم کرد تا از دری به سوی من بیاید که امرش نموده‌ام. (و آن باب پیامبران و اوصیای خداوند است). (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1- سخن خدا «کلیات احادیث قدسی» آیت‌الله سیدحسن شیرازی، ص 135