(بدان ای عزیز سالک!) در بعضی از روایات این تعبیر را داریم که در قیامت، وقتی اهل بهشت وارد بهشت می‌شوند، از طرف خداوند نامه‌ای به آنها داده می‌شود که مضمون آن این است: از حی قیومی که هیچگاه نمی‌میرد، به حی قیومی که او هم هیچ وقت نمی‌میرد! اما بعد: من به هر شیئی می‌گویم: باش! آن هم می‌شود، حال تو را هم این‌گونه قرار می‌دهم که به هر شیئی بگویی: باش! آن هم می‌شود.
این روایت اشاره به قدرت خلق سالکان الی‌الله در بهشت دارد که مافوق صورت یافتن اعمال صالحه آنها است. خلاقیت در قیامت بر اثر ریاضت‌های شرعیه‌ای است که بنده در دنیا متحمل می‌شود، لذا وقتی بنده‌ای در دنیا، نسبت به اطاعات و عبادات و مناسکش ریاضت بکشد و خواسته خدا را بر خواسته خویش مقدم بدارد، خدا هم در قیامت او را نسبت به خواسته‌هایش فعال و خلاق مطلق خواهد نمود. این آیاتی که می‌فرماید: در بهشت هر چه دلت بخواهد و اراده کنی، برایت به وجود خواهد آمد، مخصوص کسانی است که در دنیا به سراغ هر چه دلشان می‌خواسته نرفته‌اند و اصلا به همین خاطر است که اینان در بهشت هر چه دلشان بخواهد خلق خواهد شد. آری قدرت خلاقیت هر کسی در قیامت به مقدار آن ریاضت‌های شرعیه است که در این عالم کشیده و به اندازه بندگی و اطاعت‌هایی است که در دنیا انجام داده است.(1)
____________________________
1- رسائل بندگی، آیت‌آلله شیخ مجتبی تهرانی، ص 172