براساس این گزارش، سیاست‌گذاران سینمایی غرب تنها در یک سال گذشته چند فیلم با محوریت فتنه ایران ساخته‌اند و تلاش بسیاری بر ارائه تصویری مجعول و وارونه از اتفاقات سال88 ایران به مخاطبان جهانی داشته‌اند و متاسفانه در نقطه مقابل آن نیز مدیران سینمایی دولت ایران به جای آنکه سیاست اصلی‌شان تبیین موضع اصلی جمهوری اسلامی در مقابل هجمه غرب باشد، همسو با آنها مهم‌ترین سیاست‌شان زمینه‌سازی برای اکران عمومی فیلم‌هایی در حمایت از فتنه سال88 است و مهم‌تر و البته جالب‌تر هم اینکه تاریخ اکران عمومی مهمترین فیلم آمریکایی در تحریف واقعیت فتنه با تاریخ اکران عمومی مهمترین فیلم داخلی در حمایت از فتنه و تحریف اتفاقات آن نیز یکی شده است.
«گلاب»، یکی از سه فیلم امسال غرب درباره‌ فتنه ایران و البته مهمترین آنها، پس از حضور در چند جشنواره، کمتر از دو هفته‌ دیگر به اکران عمومی در خواهد آمد و درست همزمان با آن وزارت ارشاد ایران نیز با ایستادن جلوی مجلس و تمام منتقدان قصد دارد به هر نحو ممکن یک بیانیه سیاسی در حمایت از فتنه را به نمایش عمومی درآورد و جالب آنکه هر دو فیلم هم جهتی واحد دارند؛ تحریف واقعیت فتنه88 علیه جمهوری اسلامی.
«گلاب» روایتگر بخشی از زندگی «مازیار بهاری» است که سال ۸۸ به عنوان یک روزنامه‌نگار و مستندساز ایرانی کانادایی به ایران سفر می‌کند، ولی در جریان اغتشاشات آن سال به زندان اوین می‌افتد و ۱۱۸ روز را در آنجا سپری می‌کند. او طی این مدت، به ادعای خودش زندان‌بانش را بدون آنکه ببیند، از روی بوی گلابی که می‌داده، تشخیص و به همین خاطر به او لقب «گلاب» می‌دهد.«عصبانی نیستم» نیز فیلمی ا‌ست که با سکانس صریحی درباره‌ یکی از کشته شدگان فتنه 88 (که توسط عوامل انگلیس به قتل رسید) و فاتحه‌خوانی بر سر مزار او در خیابان، فیلمی که در آن مذهبی‌ها را طالبان می‌نامند و بسیجیان را کتک می‌زنند و کارگردان تراکت‌های فروش کلیه را به عکس رهبر معظم انقلاب و شعار حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی سال 92 کات می‌زند. اینها البته تنها فیلم‌های ساخته شده در حمایت از فتنه88 نیستند. سال گذشته جز «گلاب» فیلم‌های «رز سرخ» و «رقاص بیابان» نیز در فرانسه و انگلستان در این‌باره ساخته شدند و در داخل نیز «قصه‌ها» و ... جنجال‌ساز شدند.