نامعادله مذاکره با کدخدا در مسقط!

محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه برای چندمین بار با جان کری وزیر خارجه آمریکا مذاکره می‌کند.
این مذاکره 2 روزه که کری آن را مستقیم و رو در رو می‌خواند، این بار در مسقط و در تاریخ 18 و 19 آبان انجام می‌شود و به سیاق چند دور قبل، کاترین اشتون (مسئول بازنشسته سیاست خارجی اتحادیه اروپا) نیز حضور خواهد داشت.
به نوشته خبرگزاری فرانسه، برگزاری این نشست سه جانبه در عمان در نوع خود جالب است چون روندی که منجر به آغاز دور جدید مذاکرات میان ایران و کشورهای 5+1 شد و در پی آن توافق موقت هسته‌ای (برنامه اقدام مشترک) در نوامبر گذشته در ژنو حاصل گردید از عمان آغاز شده بود.
تبدیل مذاکرات 7 جانبه به مذاکرات دوجانبه با آمریکا - با حضور تشریفاتی و پوششی اشتون- خطای استراتژیکی بود که موجب طلبکارتر شدن آمریکا به عنوان «کدخدای» به رسمیت شناخته! گردید. با وجود برخی اقدامات نا به جا در این زمینه که در جریان سفر سال گذشته روحانی به نیویورک (مکالمه تلفنی با اوباما) آغاز شد و برخلاف ادعای طرف ایرانی مبنی بر «مذاکرات سازنده» و «تعامل دوجانبه در راستای اعتمادسازی»، طرف آمریکایی حتی نیم نگاهی هم به اعتمادسازی و تعامل دوجانبه ندارد و بارها در ادبیات اوباما، کری و دیگر مقامات آمریکایی از ایران به عنوان متهم که باید در طول چند سال و به صورت یکجانبه اعتمادسازی (از خود رفع اتهام کند) یاد می‌شود!
آمریکا برخلاف تعهدات خود در توافق 6 ماهه ژنو- که 4 ماه دیگر تمدید شد- به تصریح نوبخت سخنگوی دولت بر وسعت تحریم‌ها افزود و برخلاف این ادعا که گفته می‌شد تحریم‌ها شکست، ساختار تحریم‌ها سر جای خود باقی ماند اما در مقابل آمریکا طی چند مرحله امتیازاتی نظیر توقف فعالیت تاسیسات فردو، اکسید و خنثی‌سازی 196 کیلوگرم اورانیوم 20 درصد غنی‌شده، توقف فعالیت‌های مربوط به تکمیل راکتور آب سنگین اراک و... را اخذ کرد و اکنون نیز خواستار توقف فعالیت حدود 5 هزار سانتریفیوژ (از مجموع 10 هزار سانتریفیوژ فعال در نطنز) است. در عین حال همچنان هیچ خبری از لغو تحریم‌ها نیست البته پذیرش نیمی از سانتریفیوژهای ایران نیز برای چند ماه‌ است و در نوبت بعد تعلیق همین سانتریفیوژها مطالبه خواهد شد!
کاخ سفید اخیراً با انتشار خبر رایزنی مشاوران امنیت ملی آمریکا و اسرائیل اعلام کرد واشنگتن و تل‌آویو درباره مهار برنامه هسته‌ای ایران هماهنگی کم‌نظیری دارند.
مهلت 4 ماهه توافق تمدید شده ژنو سوم آذر به پایان می‌رسد و آمریکایی‌ها مایلند آرزوی تعلیق تدریجی و پلکانی فعالیت‌های هسته‌ای ایران و درآوردن آن به شکل کاریکاتور برنامه اتمی را ادامه دهند و این کار را با تمدید توافق ژنو و به تعبیر سال گذشته تایم «سر هم بندی حق ایران»! به انجام برسانند به نحوی که ظاهر و دکور مراکز هسته‌ای حفظ شود اما فعالیت‌ها و محتوای این برنامه متوقف شود. مانند سال گذشته طبیعتاً جور فضاسازی و وارونه‌نمایی واقعیت‌ها را طیفی از رسانه‌های زنجیره‌ای در ایران باید بکشند و مدعی «توافق بزرگ قرن»، «تابو شکست» و «ابرقدرت‌ها زانو زدند» بشوند!
اگر کمپین 6 نفره هنرمندان با تحریک وزارت خارجه مدعی شده بود «هیچ توافقی بدتر از عدم توافق نیست»، جان‌کری در مقابل در واشنگتن و در مجله آتلانتیک از موضع بالا اعلام کرد «عدم توافق بهتر از توافق بد است»! معنای این دو ادبیات متفاوت و البته مکمل(!) این است که اگر از نگاه مدعیان سیاست خارجی معتدل(!) باید به هر قیمت به توافق رسید، در مقابل کدخدا با خواندن دست شبه معتدل‌ها احساس کرده قدرت چانه‌زنی بیشتری دارد و بنابراین تا جایی که بتواند امتیاز بیشتری مطالبه می‌کند. نتانیاهو سال گذشته پس از اعلام توافق ژنو گفت فشار ما به آمریکا برای گرفتن بیشترین امتیاز از ایران بود.



مشاور ظریف یا تبلیغاتچی وزارت خارجه آمریکا


مشاور وزیر خارجه در آستانه روز ملی مبارزه با استکبار جهانی مدعی شد تفاهم ژنو مرهون نگاه دوستانه آمریکا بود!
علی خرم مشاور وزیر خارجه در گفت‌وگو با روزنامه شرق گفت: به نظر من همه رفتارهای ایالات متحده پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست‌جمهوری دگرگون شد و امروز می‌توان چرخشی جدید در نوع نگاه آمریکا به ایجاد رابطه بین دو کشور دید. به صورت ویژه، رفتار آمریکا در قبال پرونده هسته‌ای ایران تغییر کرده است.
آمریکایی‌ها فکر نمی‌کردند که روابط آنها و ایران پس از انتخاب حسن روحانی به ریاست‌جمهوری، وارد کارزاری جدید شود. این در حالی است که شخص رئیس‌جمهور و وزیر امور خارجه دولت یازدهم طی 14 ماه گذشته در اداره سیاست خارجی کشور بر اساس روش متداول دیپلماتیک در جهان عمل کرده‌اند. هر دو آنها برای حل مسائل فی‌مابین ایران و آمریکا حاضر شدند با این کشور مذاکره حضوری و رودررو داشته باشند و قفل روابط بین دو کشور را بشکنند. به این ترتیب امروز رابطه ایران و ایالات متحده از حالت خصمانه خارج شده و حالت دوستانه به خود گرفته است. البته روابط دوستانه‌ای که بر اساس اعتماد نیست. امروز بیش از یک سال است که مذاکرات به صورت رو در رو پیش رفته است. به نظر من تفاهم ژنو نیز بیشتر مرهون نگاه دوستانه آمریکا بود.(!)
به گزارش مشرق خرم همچنین بدون اشاره به جنایات آمریکا در طول 36 سال از انقلاب به خصوص دشمنی این کشور در پرونده هسته‌ای، درباره ماجرای تسخیر لانه جاسوسی حق را به آمریکا داده و می‌گوید: «به هر حال باید توجه داشت که در ماجرای گروگان‌گیری غرور ملی مردم آمریکا خدشه‌دار شده و آنها نمی‌توانند از این مسئله چشم‌پوشی کنند. به نظر من، وقت آن رسیده که این دو کشور درباره این رابطه به جمع‌بندی برسند و این رنجیدگی را از میان بردارند. ماجرای ویزا ندادن به آقای ابوطالبی به عنوان سفیر ایران در سازمان ملل به بهانه حضور ایشان در ماجرای تسخیر سفارت آمریکا، نشان می‌دهد که آنها هنوز نسبت به این مسئله حساس هستند و تا زمانی که این مسئله مورد بحث و بررسی کارشناسان قرار نگیرد این زخم کهنه می‌تواند از اعتمادسازی بین دو کشور جلوگیری کند.
جناب مشاور البته نه اشاره‌ای به 25 سال جنایت ممتد آمریکا در ایران - و حمایت از شاه حتی پس از فرار از کشور و عدم تحویل او برای محاکمه- کرد که منجر به انفجار خشم ملت ایران و تسخیر لانه جاسوسی شد و نه این واقعیت را مورد اشاره قرار داد که لحن و رویکرد خصمانه آمریکا در همین یک سال اخیر و حتی پس از توافق ژنو خصمانه‌تر شده و ضمن تهدید به گزینه نظامی، به تصریح سخنگوی دولت بر حجم تحریم‌ها افزوده است.


ایران 50 درصد غنی‌سازی را نابود کند تا 15 سال بعد تحریم‌ها لغو شوند!


غرب در مذاکرات پیش رو با ایران چه توافقی را مد نظر دارد؟ برخی رسانه‌های غربی ضمن گزارش‌ها به این سوال پاسخ داده‌اند. دور تازه مذاکرات در مسقط و هفته آینده انجام می‌شود.
هفته‌نامه اکونومیست در گزارشی نوشت: وندی شرمن سرپرست تیم مذاکره‌کننده آمریکایی هفته گذشته در سخنانی اعلام کرد که ایران به تعهداتش در قبال توافق موقت که «طرح اقدام مشترک» نام دارد عمل کرده است. شرمن گفت که گفت‌وگوها در دوره زمانی تمدید 4 ماهه پیشرفت خوبی داشته است و بالاتر از سطح انتظارات عمل کرده است اما آنطور که امید می‌رفت نبود. مشکل همچنان ظرفیت غنی‌سازی اورانیوم ایران است.
اکونومیست با بیان موضوعاتی مانند ظرفیت غنی‌سازی، زمان‌بندی لغو تحریم‌ها، مدت توافق و حجم محدودیت‌ها علیه ایران می‌نویسد: پس از انقضای مهلتی که تعیین خواهد شد، ایران از حقوقی عادی همانند همه کشورهای امضاکننده پیمان «منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای»، «ان‌پی‌تی» بهره‌مند خواهد شد. غرب می‌خواهد توافق با ایران 20 سال به طول بینجامد و تحریم‌ها مرحله به مرحله حذف شود. ایران هم خواستار لغو فوری تحریم‌هاست و می‌خواهد تعلیق آنها بیش از 5 سال به طول نیانجامد.
به نوشته اکونومیست «موسسه کنترل سلاح» در واشنگتن و «گروه بحران بین‌الملل» توافقی سه مرحله‌ای را قابل پیش‌بینی می‌دانند؛ در مرحله نخست در یک دوره 3 ساله نیمی از ظرفیت فعلی غنی‌سازی ایران مضمحل خواهد شد و دوره «برک اوت» یعنی ظرفیت تولید سوخت برای بمب را از دو و یا سه ماه کنونی به 9 تا 12ماه افزایش خواهد داد. در دو مرحله بعدی که تا سال 2031 امتداد خواهد داشت[!] ایران اجازه می‌یابد ظرفیت غنی‌سازی‌اش را بازسازی کند که به سختی به سطح فعلی خواهد رسید.
همزمان واشنگتن پست در گزارشی مدعی شد: مذاکرات ایران و آمریکا به کاهش فاصله بین طرفین بر سر تعداد سانتریفیوژهای تهران منجر شده است.
واشنگتن پست افزود: گفته می‌شود ایران درخواست خود را با داشتن 22 هزار دستگاه سانتریفیوژ آغاز کرده و آمریکا محدودیت تعداد دو هزار دستگاه را برای ایران مطرح کرده است. گزارش‌ها از کاهش قابل توجه فاصله بین طرفین خبر می‌دهد. ایران اکنون 9 هزار و 400 دستگاه سانتریفیوژ فعال دارد که آمریکا گفته احتمالا سقف چهار هزار دستگاه فعال را برای سه تا پنج سال می‌پذیرد.
این روزنامه همچنین نوشت: بر اساس این گزارش، اگر ایرانی‌ها در مورد کاهش قابل توجه ذخیره اورانیوم با غنای بالای خود از نزدیک به 10 هزار کیلوگرم تا چندصد کیلوگرم موافقت کنند، احتمالا آمریکا نیز در مورد تعداد سانتریفیوژها مصالحه خواهد کرد.(!)
از سوی دیگر روزنامه نیویورک تایمز مدعی شد ایران پذیرفته در صورت دستیابی به توافقی جامع، بخش زیادی از ذخایر اورانیوم غنی شده خود را به روسیه منتقل کند.
این روزنامه می‌افزاید: «بر اساس توافق ارائه شده، روس‌ها اورانیوم را به میله‌های سوختی مخصوص نیروگاه برق هسته‌ای بوشهر تبدیل می‌کنند. اورانیوم در صورتی که به شکل میله‌های سوختی دربیاید، دیگر به سختی می‌تواند برای ساخت تسلیحات هسته‌ای به کار گرفته شود. این اقدام می‌تواند تا حد زیادی نگرانی‌های غرب در مورد ذخایر ایران را کاهش دهد، هرچند که چنین توافقی تمامی راه‌های دستیابی به بمب را مسدود نمی‌کند.»
سخنگوی وزارت امور خارجه کشورمان گزارش نیویورک تایمز را تکذیب کرد.
احتمالا به دلیل زیاده‌خواهی‌های بی‌حد و حصر آمریکایی‌هاست که المانیتور از قول «رابرت اینهورن» (از کارشناسان هسته‌ای پیشین در دولت‌های باراک اوباما و بیل کلینتون) نوشت: «هیچ احتمالی برای دستیابی به یک توافق جامع تا 24 نوامبر متصور نیستم. بهترین نتیجه‌ای که می‌تواند حاصل شود، رسیدن به توافق بر سر پارامترهای کلیدی یک معامله هسته‌ای و تعیین چند ماه زمان برای تنظیم جزئیات مربوط به آن پارامترها خواهد بود.»



سرنخ خارجی جنایت اسیدپاشی به روایت 2 اصلاح‌طلب


«اسیدپاشی در اصفهان دسیسه خارجی‌ها بود.» این مطلب را هادی غفاری از اعضای مجمع نیروهای خط امام عنوان کرد.
وی ضمن سخنانی در حسینیه دارالزهرا با اشاره به جنایت اسیدپاشی در اصفهان گفت: ما خدا را شاکریم که دشمنان ما را از احمق‌ها قرار داده است. من حدسم این است که این کار خارجی‌ها و یک دسیسه بوده است. درست است چند نفر قربانی شدند اما اتفاقا این کار که کار بسیار کثیفی بود به نفع دین تمام شد.
وی افزود: این اتفاق نشان داد منطق و کتاب و استدلال‌ آنها اسید است. آن هم در برابر استدلال قرص و محکم این دین.
در همین حال داریوش سجادی مشاور سابق کروبی در وبلاگ خود نوشت: داده‌های میدانی جملگی نشان از آن دارد که در ماجرای اسیدپاشی‌های اخیر در اصفهان نباید امیدی به یابش عامل یا عوامل این جنایت داشت. ظواهر امر موید آن است که این جنایات با برخورداری از یک عقبه حرفه‌ای و به صورتی محاسبه شده و هدفمند به وقوع پیوسته. جنس اسیدپاشی‌های اخیر قرینه‌ای از «ترور» ندا آقاسلطان در شهرآشوبی سال 88 است که به صورت طبیعی تاکنون نه تنها عامل یا عوامل آن جنایت پیدا نشدند بلکه حتی هیچ ردی از دو فیلمبردار حرفه‌ای حاضر در صحنه جنایت نیز پیدا نشد! فیلمبردارانی که به سهولت می‌توانستند همانند دیگر اسلاف خود در جنبش سبز با معرفی و حضور خود در غرب در ناباورانه‌ترین تیراژ ممکن خود را در کسری از زمان به مشهورترین شخصیت‌های جهانی مبدل کرده و در کانون اعطای مدل به مدل جوایز مالی و حقوق بشری قرار بگیرند. اما علی‌رغم گذشت بیش از 5 سال از آن ماجرا چنان فیلمبردارانی هم‌چنان مفقودالاثر و مجهول‌الهویه مانده‌اند!
سجادی می‌افزاید: رسوایی ماجرا آنجا شدت و عمق یافت که نسخه دوم از فیلم صحنه ترور آقاسلطان تا یک سال پنهان بود و هیچ کس از وجود آن خبر نداشت و درست در سالگرد آن ماجرا «تصادفا» از استودیوی تلویزیون فارسی BBC سر درآورد و آنتن گرفت! مشترکات ترور آقاسلطان با اسیدپاشی در اصفهان تا آن اندازه هست که بتوان مانند 88 وحدت آرمانی ثلاثی انگلستان- اسرائیل- عربستان را در این دو سانحه ردیابی و گمانه‌زنی کرد.
سجادی با اشاره به نقش‌آفرینی‌های خاص شبکه‌هایی نظیر فاکس نیوز، بی‌بی‌سی و العربیه در ماجرای ترور ندا آقاسلطان می‌نویسد: در ماجرای اسیدپاشی در اصفهان به وضوح می‌توان رد پای آن ثلاثی را گمانه‌زنی کرد. امری که در میانه سناریوی «اسلام‌هراسی» منتجه از توحش داعشیان اکنون می‌تواند با انتساب اسیدپاشی‌ها در اصفهان به منسوبان و حامیان مذهبی حکومت با ضریب بالایی سناریوی «ایران‌هراسی» در افکار بین‌الملل را نیز توام با موفقیت و باورپذیری کند.  بی‌جهت هم نیست که از فردای مخابره ماجرای اسیدپاشی، BBC بالاترین و بیشترین جهد ممکن در القا و احتمال و انتساب ماجرای اصفهان به اقشار مذهبی را بکار بست! و همگام با BBC شاهد بسیجی گسترده و معنادار و خلق‌الساعه در حد فاصل اپوزیسیون خارجی ایران تا مطبوعات نزدیک به سبزها در داخل شدیم که متفقا بر طبل «مذهبی بودن» و «افراطی‌ بودن» و «تحت‌الحمایه بودن» عوامل اسیدپاشی در اصفهان «کوبشی» مفهوم و معنادار و قابل فهم اعمال کردند!
همکار سابق نشریات اصلاح‌طلب همچنین یادآور شد: بی‌جهت هم نبود که در فردای ماجرای اسیدپاشی در اصفهان، وزارت خارجه انگلستان به شکلی معنادار ضمن صدور اطلاعیه‌ای شداد و غلیظ ایران را کشوری فاقد امنیت برای سفر اتباع خود معرفی کرد و خواستار پرهیز شهروندانش از مسافرت به ایران شد! تا از این طریق به جنبش افکار عمومی‌سازی علیه «ایران متهم به خشونت‌ورزی دینی علیه شهروندانش» مساعدت و امدادرسانی کرده باشد؛ شرارتی که تا آن درجه چاشنی داشت تا بتواند سرآمدانی مانند دکتر سروش و چند تن دیگر از مخالفان حکومت در ایران را خواسته یا ناخواسته مجبور به بازی در زمین خود کند و آنها را قبل از آنکه ردی از عامل یا عوامل اسیدپاشی‌های اصفهان پیدا شده باشد متقاعد بر این کند که بلاشک و بلاتردید عامل اسیدپاشی‌ها در اصفهان افراد مذهبی و متشرع و دل‌چرکین از بدحجابی بانوان در ایران و ایضا برخوردار از حمایت‌های حکومتی‌اند!