در آستانه برگزاری سی و نهمین جشنواره جهانی فیلم فجر، محمد دیندار، در گفت وگو با خبرنگار کیهان اظهار داشت: متاسفانه مدیران جشنواره جهانی فیلم فجر معنای دیپلماسی عمومی را به درستی درک نکردند و وقتی می‌پرسیم در زمینه دیپلماسی عمومی چه کرده‌اید، می‌گویند همین که تعدادی میهمان خارجی به ایران بیایند و ببینند خیابان‌های تهران امن است یعنی دیپلماسی عمومی! این نشان می‌دهد سقف‌ درک مدیران سینمایی کشور از دیپلماسی عمومی حداقلی است و‌گرنه اگر جشنواره جهانی فیلم فجر در دیپلماسی عمومی اندکی موفق بود باید میهمانان خارجی این جشنواره که با هزینه‌های ارزی گزاف در ایران پذیرایی شده یا در دارالفنون آموزش دیدند با ساخت فیلم و یا حداقل مصاحبه و بیانیه‌هایی تحریم‌های ضد بشری غرب بر علیه مردم ایران را محکوم می‌کردند که دیدیم هرگز چنین نشد.
وی افزود: از سازمان سینمایی کشور که بخشی از بدنه دولت است‌ و ادعای احترام به نظر اکثریت را دارد،به‌طور جدی می‌پرسیم چرا در حالی که اکثریت صنوف سینمایی و اهالی سینما و رسانه به شکل رسمی و روشن، دوپاره کردن جشنواره فیلم فجر را یک‌اشتباه بزرگ دانسته و بارها و بارها خواهان یک‌پارچگی آن شده‌اند، اما به نظرات این صنوف سینمایی و صاحب نظران این رشته، توجهی نشده و همچنان در مسیری ‌اشتباه بار کج حمل می‌کنند.
دیندار تصریح کرد: متاسفانه در سال‌های گذشته هزینه‌های زیادی برای خرید فیلم‌های خارجی توسط این جشنواره شد که هرگز رنگ اکران عمومی بخود ندیدند،چه کسی پاسخگوی هدر رفت این بودجه‌های ارزی است.از مدیران سازمان سینمایی و جشنواره جهانی فیلم فجر صریح و روشن می‌پرسیم خروجی آن همه هزینه برای آموزش هنرجویان خارجی چه بود و کدام فیلم‌ها را برای معرفی فرهنگ غنی ایران و روشن شدن افکار عمومی به نفع مردم ایران ساخته و در جهان‌نمایش دادند...
وی در پایان گفت: در شرایط کرونا میزان انتقاد به جشنواره به اصطلاح جهانی فیلم فجر افزایش یافته و سینماگران شاخص کشور معتقدند هزینه‌های این‌نوع جشنواره‌ها باید صرف مشکلات اهالی سینما در شرایط سخت کرونایی شود.