محمد رستمی، در گفت‌وگو با خبرگزاری فارس با انتقاد از بی‌توجهی به توان داخلی در پروژه خط لوله گوره جاسک گفت: وزارت نفت در تابستان ۱۳۹۷ موضوع ساخت الکتروپمپ‌های انتقال نفت از گوره به جاسک را مطرح نمود که شرکت جمکو به عنوان تنها شرکت تولیدکننده الکتروموتور سنگین در ایران، در جلسات این طرح حضور داشت. در این جلسات، در حرف تاکید بسزایی بر استفاده از ظرفیت داخلی می‌شد و شرکت جمکو بر همین اساس با جدیت پیگیری رفع موانع حضور در این پروژه بود.
وی ادامه داد: در پی بازدیدهای متعدد کارشناسان نفت مقرر گردید شرکت جمکو حضور موثر و حداکثری در ساخت الکتروموتورهای این پروژه داشته باشد. سرانجام وزارت نفت در مهر ماه ۱۳۹۸ تصمیم گرفت ساخت الکتروپمپ‌ها را به سه شرکت پمپ‌ساز پمپ‌های صنعتی ایران، پمپیران و پتکو واگذار نماید. مدیرعامل شرکت صنایع ماشین‌های الکتریکی جوین (جمکو) افزود: کل قرارداد شامل ۵۰ عدد الکتروپمپ ضدانفجار به ارزش ۴۸ میلیون یورو بود که بین این سه شرکت تقسیم شد در این راستا شرکت پمپ‌های صنعتی ایران و پمپیران هر یک به میزان 19 میلیون یورو برای ساخت 20 الکتروپمپ دریافت کردند و شرکت پتکو به میزان 10 میلیون یورو برای ساخت 10 الکتروپمپ دریافت کرد. با توجه به اینکه ۶۰ درصد ارزش پروژه مربوط به تولید الکتروموتورهاست سؤالی که در همین ابتدا به ذهن متبادر می‌شود این است که چرا وزارت نفت ساخت موتورها را بدون واسطه پمپ‌سازها که ذینفع خرید خارج هستند به شرکت الکتروموتورساز واگذار نکرد. رستمی تأکید کرد: در ادامه شرکت پمپ‌های صنعتی ایران و شرکت پتکو بدون برگزاری مناقصه و اعلام به شرکت‌های الکتروموتورساز، اقدام به خرید از شرکت نانیانگ چین کردند. شرکت پمپیران نیز در روزهای پایانی سال ۹۸ اقدام به برگزاری مناقصه جهت تامین الکتروموتورها نمود که شرکت جمکو و شرکت رشد صنعت به عنوان شرکت‌های داخلی در این مناقصه شرکت نمودند. لکن شرکت پمپیران در فروردین 99 اعلام کرد که شرکت نانیانگ چین برنده مناقصه شده است. وی ادامه داد: در این خصوص ابهام بزرگ، مغایرت در مبالغ اعلام شده توسط پمپیران است که با واقعیت صنعت و مبلغ قرارداد منعقد شده با وزارت نفت همخوانی ندارد. قرارداد شرکت پمپیران با شرکت نفت برای تامین کل الکتروپمپ‌ها 19 میلیون یورو است که شامل هزینه پمپ، شاسی، الکتروموتور و نصب آنهاست. طبق ادعای پمپیران هر الکتروموتور توسط نانیانگ 126 هزار یورو قیمت‌گذاری شده است.
این تولیدکننده اظهار کرد: ما در مناقصه قیمت هر الکتروموتور را سه میلیارد تومان پیشنهاد دادیم ولی شرکت چینی قیمت 126 هزار یورو را پیشنهاد داد. اگر قیمت پیشنهادی چینی‌ها را به ریال تبدیل کنیم، با در نظر گرفتن یورو 26هزار تومانی و 30 درصد هزینه ترخیص گمرکی، قیمت هر الکتروموتور چینی حدود 4/3 میلیارد تومان برآورد می‌شود. یعنی قیمت پیشنهادی ما کمتر بود پس چطور چینی‌ها برنده مناقصه شدند. معامله با چینی‌ها علاوه‌بر ضرر مالی باعث خروج ارز از کشور هم شد.
رستمی توضیح داد: در این ماجرا دو نکته پرابهام وجود دارد. اولا با توجه به قیمت تمام شده الکتروموتورها و الکتروپمپ‌ها چرا مبلغ پرداختی توسط شرکت ملی نفت به شرکت‌های پمپ‌ساز اینقدر زیاد است که حاشیه سود آنها 70 درصد شده است. ثانیا با توجه به قیمت پیشنهادی ما چرا شرکت‌های چینی در مناقصه برگزار شده توسط شرکت‌های پمپ‌ساز برنده شده‌اند؟ وی یادآور شد: در راستای قوانین حمایتی و به تصریح در بند «د» ماده ۲ قانون برگزاری مناقصات مصوب سال ۱۳۸۳ آمده است که در مناقصات بین‌المللی، مناقصه‌گران داخلی نسبت به مناقصه‌گران خارجی ترجیح دارند و نحوه ترجیح مناقصه‌گران داخلی در اسناد مناقصه قید خواهد شد. همچنین شرکت ملی نفت باید تمهیداتی را در نظر بگیرد که در مناقصات، استفاده از قانون حداکثری ساخت داخل رعایت شود.