این باخت تلخ در شرایطی برای ایتالیا رقم خورد که شرایط بد آب و هوایی و گرمای وحشتناک برزیل، اعتراض لاجوردی پوشان را به دنبال داشت اما بدون تردید ایتالیا پیش از آنکه به گرمای منطقه آمازون ببازد، مغلوب تفکرات غلط و کوچ بسیار ضعیف پراندلی شد.
سرمربی ایتالیا که از بهترین تمرین دهندگان جهان و آشنا به تاکتیک‌های مدرن فوتبال است، در بازی با کاستاریکا نشان داد که تسلط چندانی روی کوچ تیمش ندارد و به قول معروف مربی خوبی در کنار خط نیست که اگر بود برای دومین بازی اش ترکیب تیم برنده را بهم نمی‌ریخت و با 3، 4 تغییر نسبت به بازی با انگلیس، تیمش را روانه میدان نمی‌کرد.
پراندلی در بازی جمعه شب دارمیان را به سمت چپ زمین برد، این بازیکن که هافبک راست ایتالیا در بازی با انگلیس بود، آن شب نمایش فوق العاده‌ای داشت ولی برای دیدار با کاستاریکا به واسطه آنالیز غلط، به سمت چپ زمین برده شد تا آباته جایش را در سمت راست پر کند. همین تغییر به ظاهر ساده، کناره‌های زمین ایتالیا را از کار انداخت.
دیگر تغییر ایتالیا نسبت به بازی نخست، مربوط به خط دفاعی بود. پراندلی در این بازی تالتا را بازی نداد تا سازمان دفاعی ایتالیا به کلی دستخوش تغییر شود. روی تک گل کاستاریکا تغییرات خط دفاعی ایتالیا کاملا محسوس بود.
البته این پایان تغییرات ایتالیا نبود، پراندلی در راستای اقدامات عجیب خود سیریگو دروازه بان جوان تیمش را که در بازی با انگلیس عالی کار کرد، نیمکت نشین بوفون نمود. هر چند بوفون دروازه بان بزرگی است اما زمانی که سیریگو خوب کار کرده دلیلی نداشت بوفون به درون دروازه بازگردد اما سرمربی ایتالیا توجه‌ای به این اصل مهم نداشت.
با وجود این باخت باید عنوان داشت که ایتالیا پتانسیل موفقیت در جام را دارد اما با تفکرات پراندلی و ضعفی که او در کوچ دارد، تصور حضور قهرمان 4 دوره جام جهانی در فینال، کمی دشوار است.
شاید اگر مربیانی چون لیپی، کاپلو و یا آنجلوتی که در زمینه کوچ استاد هستند، کنار پراندلی قرار می‌گرفتند شرایط ایتالیا متفاوت از امروز بود.