تو آن عصری تو آن صبحی
سرم را می‌زنم از بی‌کسی گاهی به درگاهی
نه با خود زاد‌راهی بردم از دنیا، نه همراهی
 اگر زاد رهی دارم همین اندوه و فریاد است
«نه بر مژگان من‌ اشکی نه بر لب‌های من آهی»
 غروبی را تداعی می‌کنم با شوق دیدارش
تماشا می‌کنم عطر تنش را هر سحرگاهی
 دلم یک بار بویش را زیارت کرد... این یعنی
نمی‌خواهد گدایی را براند از درش شاهی
 نمی‌خواهم که برگردد ورق، ابلیس برگردد
دعای دست می‌گویی، چرا چیزی نمی‌خواهی؟
 از این سرگشتگی سمت تو پارو می‌زنم مولا!
از این گم‌بودگی سوی تو پیدا می‌کنم راهی
 به‌ طبع طوطیان هند عادت کرده‌ام‌، هندو
 همه شب  رام رامی گفت و من الله اللهی
  اگر عصری ست یا صبحی تو آن عصری تو آن صبحی
اگر مهری ست یا ماهی  تو آن مهری تو آن ماهی
 دل مصر و یمن خون شد ز مکر نابرادرها
یقین دارم که تو آن یوسف افتاده در چاهی
علیرضا قزوه

غروب جمعه
دنیا به دور شهر تو دیوارْ بسته است
هر جمعه راه سمت تو انگار بسته است
کى عید مى‏رسد که تکانى دهم به خویش؟
هر گوشه از اتاق دلم تار بسته است
شب‏ها به دور شمع کسى چرخ مى‏خورد
پروانه‏اى که دل به دلِ یار بسته است
از تو همیشه حرف زدن کار مشکلى است
در مى‏زنیم و خانه گفتار بسته است
باید به دست شعر نمى‏دادم عشق را
حتى زبان ساده ‌اشعار بسته است
وقتى غروب جمعه رسد، بى‏تو، آفتاب
انگار بر گلوى خودش دار بسته است
مى‏ترسم آخرش تو نیایى و پُر کنند
در شهر شاعرى ز جهان، بار بسته است
 نجمه زارع

طلوع پایانی
در امتداد خزان‌، روزها زمستانی
و در غیاب شما‌، آفتاب زندانی
جسارت است ولی یک سؤال می‌پرسم
چقدر در پس پرده حضور پنهانی‌؟
ببین برای شما جمعه ندبه می‌خوانند
نوادگان زمین خسته از پریشانی
چه وقت می‌رسد آقا نگاهتان باشد
برای شب‌زدگان آیت غزل‌خوانی‌؟
چرا نمی‌رسی ‌ای منتقم ببین امروز
به نیزه‌ها شده قرآن به دست شیطانی
دوباره پنجره‌ها‌، زل زدن به غربت شهر
در انتظار شما ‌ای طلوع پایانی
علی سلیمانی

دست خالی شوق
خدا کند که بهار رسیدنش برسد
شب تولد چشمان روشنش برسد
چو گرد بر سر راهش نشسته‌ام شب و روز
به این امید که دستم به دامنش برسد
هزار دست پر از خواهشند و گوش به زنگ
که آن انارترین، روز چیدنش برسد
چه سال‌ها که درین دشت‌، خوشه‌چین ماندم
که دست خالی شوقم به خرمنش برسد
بر این مشام و بر این‌جان چه می‌شود یارب!
نسیمی از چمنش بویی از تنش برسد
خدای من دل چشم‌انتظار من تا چند
به دور‌دست فلک بانگ شیونش برسد؟
چقدر بر لب این‌جاده منتظر ماندن؟
خدا کند که از آن دور توسنش برسد
سعید بیابانکی

دو رکعت ندبه
شنیدم مژده‌ تابیدنت را
ندارم فرصت فهمیدنت را
به خورشید زمینی خیره ماندم
که تمرین کرده باشم دیدنت را
***
دلیل عشق مادر‌زادیه ما
بیا تا جان بگیرد شادی ما
بجوشد رشته رشته از دل خاک
قنات تشنه‌ آبادی ما
***
دلی سبز و تناور داشت گلدان
نگاهی خیره بر در داشت گلدان
دو رکعت ندبه خواند و منتظر شد
نباریدی  ترک برداشت گلدان
حبیب نظاری

دیوانه‌ دیدار
هر چند که بیمار تو هستیم همه
دیوانه‌ دیدار تو هستیم همه
بین خودمان بماند آقا عمریست
انگار طلب‌کار تو هستیم همه
جلیل صفر‌بیگی

زیر قدم تو
از فکر گناه پاک بودن عشق است
از هجر تو سینه‌چاک بودن عشق است
آن لحظه که راه می‌روی آقاجان
زیر قدم تو خاک بودن عشق است
سید مجتبی شجاع