امام باقر (ع): همانا از شهادت حسین‌(ع) در قلب‌های مومنان حرارتی است که هرگز سرد نخواهد شد. (مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل، ج10، ص318)
باز هم دهه اول محرم با همان شور و حال همیشگی گذشت. انگار نه انگار که تا دیروز در خانه‌شان گوشت و میوه پیدا نمی‌شد. نذری امام حسین(ع) را باید می‌داد؛ حالا سال گذشته 100 نفر شله‌زرد درست کرده بود امسال 50 نفر ولی دیگ ارباب را باید بار گذا‌شت. شب سوم هیئت بود که یکی از مستمعین (که فقط بعضی شب‌های دهه اول هیئت می‌آمد و در طول سال نمی‌آمد) گفت اگر اجازه بدهید فردا شب من بانی شام هیئت شوم. و الحمدلله سفره ارباب با همین مدل تا ‌آخر دهه پهن شد. شاید برخی هیئت‌ها به جای ‌آنکه از اول دهه شروع کنند از پنجم شروع کردند یا به جای پلو، ‌آش دادند؛ ولی تحریم و دلار و... حریف دیگ عزا نشد. خیلی از هموطنان هم توفیق یافتند عاشورا را در مقتل الحسین(ع) باشند؛ کربلای معلی. خدا از همه قبول کند.
چند روز قبل از محرم یک کاریکاتور و دو کلیپ فضای مجازی را ترکاند. موضوع کاریکاتور، سوءاستفاده زائران عراقی از زنان ایرانی در سفر زیارتی به مشهد بود. موضوع کلیپ اول حمله مردم بصره به کنسولگری ایران در بصره که به بهانه نقش ایران در و ضعیت نابسامان اقتصادی مردم عراق انجام شده بود. و کلیپ دوم نیز حمله مردم شهرهای جنوبی کشورمان به زائران عراقی. البته خبر هجوم عراقی‌ها به منطقه اروند برای خرید و... نیز پخش شد.
مشابه ‌آنچه درباره زائران عراقی در مشهد بیان شد توسط همان خط رسانه‌ای درباره مردان ایرانی در عراق در سال 2016 مطرح شده بود و فضای رسانه‌ای عراق را پرکرد.
دو روز بعد از حادثه بصره، جوانان عراقی به کنسولگری ایران در بصره رفتند و ‌آن را ‌آبپاشی و جارو کردند و به دیپلمات‌های ایرانی گل هدیه دادند و از ‌آنان عذرخواهی کردند. دانشجویان عراقی دانشگاه‌های قزوین، تهران و فردوسی مشهد هم با محکومیت این حرکت تفرقه‌انگیز بر اتحاد و برادری تاریخی دو ملت ایران و عراق تاکید کردند.
اما اخبار وحدت بخش و نزدیک‌کننده دو ملت هرگز به اندازه دسته اول در تیتر اصلی خبرها قرار نگرفت. چرا؟ علت این بزرگنمایی حوادث منفی و سعی در اختلاف‌افکنی چیست؟ پاسخ را از زبان امام راحل(ره) بشنویم:
«در رژیم سابق هم همین مسائل بود و من راجع به این مسائل همیشه سفارش مى‌کردم؛... قبل از ماه رمضان- که از ماه رمضان ‌آنها مى‌ترسیدند: مردم مجتمعند و عبادت مىکنند و منبر هست و محراب هست، اجتماع هست- یک مسئله‌اى پیش مى‌آوردند اختلاف بیندازند. قبل از ماه محرم هم همین کار را می‌کردند؛ یک مسئله فرعی را پیش می‌آورند که ما از مسائل اصلی غفلت کنیم... یک دسته‌اى فحش مىدادند و یک دسته‌اى به این طرف فحش مىدادند. ‌آنها هم کنار نشسته بودند به ریش ما مىخندیدند که اینطور ما اینها را ملعبه کردیم!...یک قدرى که این سست مىشد- حالا مى‌دیدند که یک وقت اجتماع دیگرى است- مى‌آمدند مسئله دیگری را پیش مى‌آوردند....» (صحیفه امام، ج7، ص 409) و این همان سیاست ‌آشنای «تفرقه بینداز و حکومت کن» است.
اما چرا این اقدامات تفرقه‌افکنانه اخیرا تشدید شده است؟
در سال‌های اخیر عاملی بروز کرده است که در سال‌های قبل نبود. از چند سال گذشته، هر سال تعداد بیشتری از زائران ایرانی در همایش عظیم راهپیمایی اربعین حاضر می‌شوند و این حضور مهم‌ترین نماد و همچنین مهم‌ترین عامل در وحدت دو ملت دوست و برادر است و این همان چیزی است که دشمنان ملت ایران و عراق هرگز تحمل ‌آن را ندارند. به همین جهت سعی در بزرگنمایی مشکلات و حتی خبر‌سازی و... دارند تا بتوانند مانع ‌آن شوند.
و البته پیش‌بینی می‌شود که این خط تبلیغی همچنان هم فعال باقی بماند که مقابله با ‌آن مستلزم تیزهوشی و در میدان بودن است.
با توجه به این مطلب، حضور ایرانیان در راهپیمایی اربعین حسینی علاوه بر وجه معنویِ قوی و مهم ‌آن، اهمیت دیگری نیز پیدا کرده است و ‌آن ایجاد و نمایش وحدت و الفت بین مسلمانان و خصوصا دو ملت همسایه ایران و عراق است.از سوی دیگر کسانی که توفیق تشرف در زیارت اربعین را داشته‌اند می‌دانند اکثر زائران اربعینی را طبقه متوسط و ضعیف جامعه تشکیل می‌دهد که متاسفانه امسال برخی از آنان با توجه به اوضاع مالی، امکان سفر را ندارند. خصوصا ‌آن که اکثر هزینه‌های سفر اربعین که شامل ویزا و کرایه‌های داخل عراق می‌باشد با دینار پرداخت می‌شود و این هزینه‌ها نسبت به پارسال چند برابر افزایش پیدا کرده است. با توجه به این نکته و اهمیت مضاعف حضور پرشور زائران ایرانی در اربعین امسال، پیشنهادی را با دوستداران اباعبدالله(ع) در میان می‌گذارم:
هر کدام از هیئت‌ها و جلسات مذهبی، جلسات خانوادگی، مساجد و... چند نفر از اعضای خود را به نمایندگی از جمع خودشان به زیارت بفرستند.
توضیح ‌آنکه:
طبیعی ا ست که با توجه به شرایط کاری، خانوادگی و... همگی امکان حضور در این زیارت را نخواهند دا شت. اما همه می‌توانند در ثواب زیارت برادران و خواهران‌شان شریک شوند. هر کدام از عزیزان که امکان سفر را ندارند مبلغی را به دلخواه خودشان به مسئول تشکل بدهند و کسانی که قصد سفر دارند نیز ثبت‌نام کنند. در نهایت با توجه به مبلغ جمع ‌آوری شده با تصمیم مسئولین، هر مجموعه درصدی از سهم سفر ثبت‌نام‌کنندگان را تقبل کند و در بین ثبت‌نام‌کنندگان قرعه کشی شود و بار مالی سفر از دوش زائران برداشته شود تا تعداد بیشتری توفیق تشرف پیدا کنند.
تاکید بر مدیریت این پیشنهاد در جلسات مذهبی و... به دلیل امکان نظارت، وجود اعتماد بیشتر مخاطبان و امکان جذب بیشتر منابع مالی است. علاوه بر ‌آن که این کار باعث تقویت صمیمیت و معنویت مجموعه‌ها خواهد شد.
البته اصل این مدل پیشنهاد برگرفته از فرمایش امام صادق(ع) است.
زراره می‌گوید: از امام صادق علیه السلام پرسیدم پاداش کسی که به جهتی نمی‌تواند به زیارت سیدالشهداء (ع) برود اما با هزینه خود، دیگری را راهی زیارت کند چیست؟ حضرت فرمود: خدا به ازای هر درهمی که هزینه کند به اندازه کوه احد به او پاداش می‌دهد و چند برابر ‌آنچه در این راه هزینه کرده ا ست جایگزین می‌کند و از بلاهای حتمی او را نجات می‌دهد و بلاهای ‌آینده را از او دفع می‌کند و مالش را نیز حفظ می‌کند. (کامل الزیارات ص 124)
حمید وحیدیان