انتخـابات 29 اردیبهشت و دو نکته‌ای که مدعیان اصلاحات نباید فراموش کنند!
سیدروح الله امین‌آبادی
انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا 29 اردیبهشت ماه سال جاری برگزار شد، این دو انتخابات علیرغم تلخی‌های چندی که ناشی از به حاشیه کشانده شدن مشکلات مردم و طرح شعارهایی برای جمع‌آوری چند رای بود به دلیل حضور گسترده مردم در لبیک به دعوت رهبر معظم انقلاب نتایج شیرینی هم به همراه داشت.
رهبر معظم انقلاب بلافاصله پس از حضور حماسی مردم و مشخص شدن نتیجه انتخابات طی پیامی تصریح کردند: «جشن حماسی انتخابات دیروز، بار دیگر گوهر درخشانِ عزم و اراده ملی را در برابر چشم جهانیان به جلوه آورد. مشارکت گسترده و پرشور شما، و هجوم مشتاقانه به مراکز رأی‌گیری، و تشکیل صفهای طولانی برای رسیدن به صندوق‌های رأی در همه جای کشور، و از همه قشرهای اجتماعی، نشانه‌ای آشکار از استحکام پایه‌های مردمسالاری اسلامی و دلبستگی همگانی به این موهبت بزرگ پروردگار بود و ایران و ایرانی را در آزمونِ میدان عمل، سرافراز و روسفید کرد.»
بی‌شک حضور گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برای اکثریت جوانانی که «دوره پهلوی» را ندیده و درک نکرده‌اند شاید امری طبیعی به نظر برسد ولی کافی است بدانیم که ایران در دوره طاغوت همانند بسیاری از کشورهای منطقه غرب آسیا که در طول عمر خود هیچ انتخاباتی را تجربه نکرده‌اند و یا صندوق‌ها در دربار سلاطین پر و خالی می‌شود چنین روزگار تلخی را می‌گذراند.
از این نکته مهم که بگذریم بایستی به دو واقعیت و حقیقت تلخ در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا اشاره‌ای کنیم، نکات تاسف باری که اگر فکری به حال آن از سوی جریان‌های سیاسی و بخصوص مدعیان اصلاحات نشود نتایج تاسف باری برای این جریان و به تبع آن کشور داشته باشد؛
1- در جریان تبلیغات انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نامزدهای دولت در این انتخابات دست به تخریب‌های گسترده برای جمع‌آوری آرای طیف خاکستری زدند، حمله به نهادهای حافظ امنیت کشور و نیز ارائه آمار خلاف واقع برای عبور از گردنه انتخابات در این راستا صورت گرفت با این وجود رای نزدیک به 16 میلیونی نامزد رقیب رئیس‌جمهور مستقر نشان از انتقاد گسترده مردمی به وضعیت برآمده از مدیریت دولت دارد ، با این وجود می‌توان انتظار داشت که رئیس‌جمهور با تحلیل درست از واقعیت‌های جامعه در حل مشکلات مردم بکوشد چرا که در هیچ دوره‌ای رئیس‌جمهور مستقر به این اندازه رای منفی را تجربه نکرده بود.
تخلفات گسترده در جریان برگزاری انتخابات نیز که از گوشه گوشه کشور گزارش می‌شد در این دوره سبب نشد که همانند سال 1388 رقبای نامزد پیروز دست به آشوب‌آفرینی زده و مردم را به اعتراضات ساختارشکنانه دعوت کنند، نامزد رقیب رئیس‌جمهور که نزدیک 16 میلیون رای ملت را از آن خود کرده بود نجیبانه با وجود انتقاد و اعتراض به برخی تخلفات نتیجه انتخابات را پذیرفت تا درسی فراموش نشدنی به مدعیان اصلاحات داده باشد که برای جریان انقلاب برخلاف مدعیان اصلاحات «مردمسالاری دینی» همانند هندوانه نیست که به شرط چاقو مورد پذیرش قرار گیرد!
2- مدعیان اصلاحات در انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا برای تهران توانستند لیست واحدی ارائه کنند، بعدها مشخص شد که برای قرار گرفتن اسامی نامزدها در این لیست پول‌های هنگفتی دریافت شده بود!
به عنوان نمونه روزنامه «آفتاب یزد» پس از برگزاری انتخابات ضمن افشای باجگیری بزرگ برخی چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب و اقدام به دلالی آنها برای بستن لیست امید شورای شهر تهران در مطلبی با عنوان «چه کسی پیشنهاد 2 میلیاردی برای حضور در لیست امید به نامزدها داده بود ؟!» نوشت: «یک منبع آگاه توضیحاتی را در مورد ماجرای درخواست 2 میلیارد تومان از برخی کاندیداهای شورای شهر تهران جهت حضور در لیست امید ارائه داد. گویا چنین درخواستی از جانب دبیرکل یکی از احزاب سرشناس اصلاح‌طلب مطرح شده است؛ بدین صورت که وی با برگزاری جلسات خصوصی با کاندیداهای مطرح و خواستار حضور در لیست امید به آنان پیشنهاد می‌داده که 2 میلیارد تومان بپردازند تا بتوانند در لیست حضور داشته باشند. البته مشخص نبوده آقای غ-ک با چه سازوکاری چنین وعده‌ای به کاندیداها می‌داده است»
بعدها نیز عبدالله ناصری عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان در گفت‌وگو با روزنامه « قانون » به انتخابات شوراها پرداخته و درباره لیست بسته شده که شائبه‌های فراوانی درباره آن از جمله دریافت پول برای قرار گرفتن در لیست مطرح شده بود گفت: آن‌هايي‌كه حق‌شان در ليست ضايع شده است با بزرگ‌منشي سكوت كنند!
دو نکته فوق بایستی از سوی جریان‌های مختلف سیاسی کشور از جمله اصلاح‌طلبان مورد توجه و کنکاش قرار گیرد، نامزدهای دولتی از جمله رئیس‌جمهور و معاون اول او که نزدیک چهل سال در مصدر امور بوده و مسئولیت‌های سنگینی داشته‌اند در جریان انتخابات در قامت اپوزیسیون شعارهای ساختارشکنانه می‌دهند، در هیچ جای دنیا دولتمردان خود را در مقابل ساختار تعریف نمی‌کنند و از این منظر برخی بایستی به آسیب شناسی سیاست ورزی خود بپردازند.
از سوی دیگر نیز بسته شدن لیست‌های انتخاباتی با دریافت پول که در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز سابقه داشته است استحاله یک جریان را نشان می‌دهد، بی‌شک زمانی که جایگاه افراد با دریافت و پرداخت پول در یک جریان سیاسی تعریف و مشخص می‌شود مشکلات مردم به حاشیه رانده شده و اهمیت خود را از دست می‌دهد، افرادی که برای رفتن به مجلس یا شورا هزینه‌های هنگفتی می‌کنند در طول دوره مسئولیت به جای رسیدگی به مشکلات معیشتی مردم به دنبال آن می‌روند که هزینه‌های صورت گرفته را جبران کنند و این خطری بزرگ محسوب می‌شود که اگر جریان اصلاحات به بقای خود می‌اندیشد بایستی فکری به حال آن بکند.
انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا 29 اردیبهشت ماه سال جاری برگزار شد، این دو انتخابات علیرغم تلخی‌های چندی که ناشی از به حاشیه کشانده شدن مشکلات مردم و طرح شعارهایی برای جمع‌آوری چند رای بود به دلیل حضور گسترده مردم در لبیک به دعوت رهبر معظم انقلاب نتایج شیرینی هم به همراه داشت.
رهبر معظم انقلاب بلافاصله پس از حضور حماسی مردم و مشخص شدن نتیجه انتخابات طی پیامی تصریح کردند: «جشن حماسی انتخابات دیروز، بار دیگر گوهر درخشانِ عزم و اراده ملی را در برابر چشم جهانیان به جلوه آورد. مشارکت گسترده و پرشور شما، و هجوم مشتاقانه به مراکز رأی‌گیری، و تشکیل صفهای طولانی برای رسیدن به صندوق‌های رأی در همه جای کشور، و از همه قشرهای اجتماعی، نشانه‌ای آشکار از استحکام پایه‌های مردمسالاری اسلامی و دلبستگی همگانی به این موهبت بزرگ پروردگار بود و ایران و ایرانی را در آزمونِ میدان عمل، سرافراز و روسفید کرد.»
بی‌شک حضور گسترده مردم در انتخابات ریاست جمهوری و شوراها در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی برای اکثریت جوانانی که «دوره پهلوی» را ندیده و درک نکرده‌اند شاید امری طبیعی به نظر برسد ولی کافی است بدانیم که ایران در دوره طاغوت همانند بسیاری از کشورهای منطقه غرب آسیا که در طول عمر خود هیچ انتخاباتی را تجربه نکرده‌اند و یا صندوق‌ها در دربار سلاطین پر و خالی می‌شود چنین روزگار تلخی را می‌گذراند.
از این نکته مهم که بگذریم بایستی به دو واقعیت و حقیقت تلخ در انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری و پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا اشاره‌ای کنیم، نکات تاسف باری که اگر فکری به حال آن از سوی جریان‌های سیاسی و بخصوص مدعیان اصلاحات نشود نتایج تاسف باری برای این جریان و به تبع آن کشور داشته باشد؛
1- در جریان تبلیغات انتخابات دوازدهمین دوره ریاست جمهوری نامزدهای دولت در این انتخابات دست به تخریب‌های گسترده برای جمع‌آوری آرای طیف خاکستری زدند، حمله به نهادهای حافظ امنیت کشور و نیز ارائه آمار خلاف واقع برای عبور از گردنه انتخابات در این راستا صورت گرفت با این وجود رای نزدیک به 16 میلیونی نامزد رقیب رئیس‌جمهور مستقر نشان از انتقاد گسترده مردمی به وضعیت برآمده از مدیریت دولت دارد ، با این وجود می‌توان انتظار داشت که رئیس‌جمهور با تحلیل درست از واقعیت‌های جامعه در حل مشکلات مردم بکوشد چرا که در هیچ دوره‌ای رئیس‌جمهور مستقر به این اندازه رای منفی را تجربه نکرده بود.
تخلفات گسترده در جریان برگزاری انتخابات نیز که از گوشه گوشه کشور گزارش می‌شد در این دوره سبب نشد که همانند سال 1388 رقبای نامزد پیروز دست به آشوب‌آفرینی زده و مردم را به اعتراضات ساختارشکنانه دعوت کنند، نامزد رقیب رئیس‌جمهور که نزدیک 16 میلیون رای ملت را از آن خود کرده بود نجیبانه با وجود انتقاد و اعتراض به برخی تخلفات نتیجه انتخابات را پذیرفت تا درسی فراموش نشدنی به مدعیان اصلاحات داده باشد که برای جریان انقلاب برخلاف مدعیان اصلاحات «مردمسالاری دینی» همانند هندوانه نیست که به شرط چاقو مورد پذیرش قرار گیرد!
2- مدعیان اصلاحات در انتخابات پنجمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا برای تهران توانستند لیست واحدی ارائه کنند، بعدها مشخص شد که برای قرار گرفتن اسامی نامزدها در این لیست پول‌های هنگفتی دریافت شده بود!
به عنوان نمونه روزنامه «آفتاب یزد» پس از برگزاری انتخابات ضمن افشای باجگیری بزرگ برخی چهره‌های شاخص اصلاح‌طلب و اقدام به دلالی آنها برای بستن لیست امید شورای شهر تهران در مطلبی با عنوان «چه کسی پیشنهاد 2 میلیاردی برای حضور در لیست امید به نامزدها داده بود ؟!» نوشت: «یک منبع آگاه توضیحاتی را در مورد ماجرای درخواست 2 میلیارد تومان از برخی کاندیداهای شورای شهر تهران جهت حضور در لیست امید ارائه داد. گویا چنین درخواستی از جانب دبیرکل یکی از احزاب سرشناس اصلاح‌طلب مطرح شده است؛ بدین صورت که وی با برگزاری جلسات خصوصی با کاندیداهای مطرح و خواستار حضور در لیست امید به آنان پیشنهاد می‌داده که 2 میلیارد تومان بپردازند تا بتوانند در لیست حضور داشته باشند. البته مشخص نبوده آقای غ-ک با چه سازوکاری چنین وعده‌ای به کاندیداها می‌داده است»
بعدها نیز عبدالله ناصری عضو شورای مشورتی اصلاح‌طلبان در گفت‌وگو با روزنامه « قانون » به انتخابات شوراها پرداخته و درباره لیست بسته شده که شائبه‌های فراوانی درباره آن از جمله دریافت پول برای قرار گرفتن در لیست مطرح شده بود گفت: آن‌هايي‌كه حق‌شان در ليست ضايع شده است با بزرگ‌منشي سكوت كنند!
دو نکته فوق بایستی از سوی جریان‌های مختلف سیاسی کشور از جمله اصلاح‌طلبان مورد توجه و کنکاش قرار گیرد، نامزدهای دولتی از جمله رئیس‌جمهور و معاون اول او که نزدیک چهل سال در مصدر امور بوده و مسئولیت‌های سنگینی داشته‌اند در جریان انتخابات در قامت اپوزیسیون شعارهای ساختارشکنانه می‌دهند، در هیچ جای دنیا دولتمردان خود را در مقابل ساختار تعریف نمی‌کنند و از این منظر برخی بایستی به آسیب شناسی سیاست ورزی خود بپردازند.
از سوی دیگر نیز بسته شدن لیست‌های انتخاباتی با دریافت پول که در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نیز سابقه داشته است استحاله یک جریان را نشان می‌دهد، بی‌شک زمانی که جایگاه افراد با دریافت و پرداخت پول در یک جریان سیاسی تعریف و مشخص می‌شود مشکلات مردم به حاشیه رانده شده و اهمیت خود را از دست می‌دهد، افرادی که برای رفتن به مجلس یا شورا هزینه‌های هنگفتی می‌کنند در طول دوره مسئولیت به جای رسیدگی به مشکلات معیشتی مردم به دنبال آن می‌روند که هزینه‌های صورت گرفته را جبران کنند و این خطری بزرگ محسوب می‌شود که اگر جریان اصلاحات به بقای خود می‌اندیشد بایستی فکری به حال آن بکند.