گفت: برجام 2 سالگی را پشت سرگذاشت و وارد سومین سال عمر خود شد.
گفتم: ولی آنهایی که روز تولد برجام تیتر زده بودند «کلید چرخید، ایران خندید»! «دنیا به احترام ایران ایستاد»! «پیروزی بدون جنگ» ! «مهر تدبیر بر پیشانی تحریم»! «غروب تحریم، ساحل توافق» ! و فتح‌الفتوح! و معجزه قرن! و... چرا این روزها زبان به کام و قلم به نیام کشیده و سالروز تولد برجام را تبریک نمی‌گویند؟!
گفت: کدامیک از آن وعده‌ها تحقق یافته که قابل تبریک باشد، تحریم‌ها که نه فقط لغو نشده بلکه اضافه هم شده است، چرخ‌معیشت مردم که برعکس چرخیده، امتیازات نقد را که داده‌ایم و چیزی نگرفته‌ایم و...
گفتم: از شخصی پرسیدند آیا به هیچیک از آرزوهای دوران کودکی خود رسیده‌ای؟ گفت؛ یکی از آن آرزوهایم برآورده شده است، وقتی با بچه‌های کوچه دعوا می‌کردم، موهایم را می‌کشیدند و من آرزو می‌کردم که طاس باشم و اکنون آن آرزویم برآورده شده است!