سرویس خارجی-
حامیان جبهه تروریسم در سوریه پس از واقعه شیمیایی در استان «ادلب»،‌ جنجال سیاسی و رسانه‌ای کم‌سابقه‌ای را علیه دولت دمشق راه انداختند. این در حالی است که مقامات سوریه و روسیه اعلام کرده‌اند ارتش این کشور اصولا سلاح شیمیایی در اختیار ندارد که از آن استفاده کند. سلاح‌های شیمیایی سوریه مدت‌ها قبل با نظارت سازمان ملل از بین رفته.
ماجرا از این قرار است که شهرک «خان شیخون» واقع در جنوب استان ادلب، مقارن ظهر روز سه‌شنبه شاهد وقوع چند انفجار بود و در پی آن، گاز شیمیایی «کلر» در منطقه پخش شد و شمار زیادی مصدوم شدند. بر اساس خبرهای تکمیلی، تعداد کشته‌های این حادثه به 100 نفر رسیده و شمار مجروحان نیز از مرز 400 تن گذشت.
پس از وقوع این حادثه، جنگ روانی شدید اما ناشیانه‌ای علیه دولت سوریه آغاز شده و محافل سیاسی و رسانه‌ای آمریکا و متحدان آن قبل از آنکه مشخص شود ماجرا چه بوده است، حملات کلامی سختی را متوجه مقامات دمشق کرده‌اند. غرب و تروریست‌های تکفیری مدعی شده‌اند که جنگنده‌های ارتش سوریه این منطقه را با بمب‌های شیمیایی هدف قرار داده است.
در میانه این قیل و قال، موضع‌گیری «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا جالب توجه است؛ وی که وزارت دفاعش همین سه روز قبل بیلان  سیاهی را در مورد قتل‌عام غیرنظامیان توسط جنگنده‌های آمریکایی در عراق و سوریه ارائه داده بود، در ارتباط با اتفاق «خان شیخون» چنان برآشفته که انگار به درون کاخ سفید آتش افتاده است!
ترامپ با صدور بیانیه‌ای «سوزناک»، اعلام کرده «حمله شیمیایی روز سه‌شنبه در سوریه علیه مردم بی‌گناه از جمله زنان و کودکان شرم‌آور بود و جهان متمدن نمی‌تواند در برابر آن بی‌تفاوت باشد... این جمله غیرقابل تحمل است.» در بیانیه ترامپ همچنین آمده است: «این نوع اقدامات فجیع پیامد ضعف، تزلزل و تردیدها در دولت قبلی آمریکاست.»
البته، اشتباه نکنید، مخاطب ترامپ، تروریست‌های بدنامی مثل «داعش» و «جبهه النصره» نیستند، مخاطب او «بشار اسد» رئیس‌جمهور قانونی سوریه است. وی بی‌هیچ مقدمه و قبل از آنکه اصولا تحقیقی در مورد واقعه خان شیخون صورت بگیرد، در بیانیه کذایی خود ادعا کرده «این اقدام شنیع دولت «بشار اسد» نتیجه ضعف و تردید دولت سابق آمریکاست. «باراک اوباما» در سال 2012 گفته بود که خط قرمزی علیه استفاده از سلاح‌های شیمیایی تعیین خواهد کرد، اما در عمل هیچ کاری نتوانست انجام دهد.
همزمان با ترامپ، وزیر خارجه‌اش «رکس تیلرسون» هم همین سیاست و ادبیات را پی گرفت و مدعی شد: «حمله شیمیایی ادلب نشان داد که چطور رئیس‌جمهور سوریه با وحشی‌گری بی‌شرمانه و خشن فعالیت می‌کند! وی همچنین یک قدم جلوتر رفت و از روسیه و ایران نیز خواست اطمینان دهند که این اتفاق هرگز تکرار نخواهد شد!
ترکیه هیجان‌زده
در این میان، ادبیات و اظهارات «کورتولموش» معاون نخست‌وزیر ترکیه هم در نوع خود جالب توجه بود. وی که دولت متبوعش از سال 2011 تاکنون از هیچ جنایتی در حق ملت مظلوم سوریه فروگذار نکرده است، با ادبیاتی مملو از هیجان حمله خان شیخون را یک «جنایت شنیع علیه بشریت» خواند و از روسیه خواست قطعنامه شورای امنیت علیه سوریه را به هیچ وجه وتو نکند! به عبارت دیگر، از نگاه این مقام آنکارا، انفجار شیمیایی خان شیخون بدون تردید! کار ارتش سوریه است.
نشست شورای امنیت
جالب است که در وسط این جاروجنجال و در شرایطی که هنوز همه چیز در ابهام است و حتی برخی گزارش‌های اولیه نشان داده‌اند حمله شیمیایی کار تروریست‌ها و حامیان آنها بوده است، حامیان تروریسم خواستار نشست فوری شورای امنیت شده‌اند و این شورا نیز پاسخ مثبت داده است. البته، هرچند مخالفان خواستند تا تنور داغ است، نان را بچسبانند و از این آب گل‌آلود ماهی خودشان را بگیرند، اما این‌طور نشد. این شورا در قطعنامه خود، حمله شیمیایی فوق را محکوم کرده و خواستار تحقیقات در این‌باره شده ولی کسی را متهم نکرده است.
سازمان جلوگیری از کاربرد تسلیحات شیمیایی هم یک هیئت حقیقت‌یاب را روانه ادلب کرده تا اطلاعات جمع‌آوری کند.
«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل نیز مثل دیگر نهادها طوری موضع نگرفت که کام آمریکا را شیرین کند؛ او به این جمله اکتفا کرده که «استفاده از سلاح شیمیایی، صلح و امنیت بین‌المللی را تهدید می‌کند.»
موضع دمشق
پس از آنکه کشورهای غربی و متحدان آنها عجولانه در جایگاه قاضی نشستند و برای مقامات سوریه حکم صادر کردند، وزارت خارجه و ستاد کل ارتش سوریه جداگانه اعلام کردند که دولت و ارتش در حمله شیمیایی خان شیخون نقش نداشته‌اند.
«فیصل مقداد» معاون وزیر خارجه سوریه، در گفت‌وگو با شبکه المیادین اعلام کرده که گروه‌های مسلح مورد حمایت انگلیس، فرانسه، ترکیه و عربستان عامل جنایت خان شیخون هستند. وی گفته: «دمشق حدود چند هفته قبل اطلاعاتی را دال بر اقدام جبهه النصره برای وارد کردن مواد سمی به سوریه و ذخیره‌سازی آنها برای عملیات تروریستی، در اختیار سازمان منع سلاح‌های شیمیایی قرار داده بود.»
وی جامعه جهانی را به محاکمه عاملان این جنایت دعوت کرد و گفت که «قربانی کردن مردم سوریه به این شکل، با هدف رسیدن به برخی اهداف سیاسی، سیاستی پست و کم‌ارزش است.»
«مقداد» با تاکید بر اینکه «ارتش سوریه هیچ سلاح شیمیایی در اختیار ندارد و هیچگاه از چنین سلاحی استفاده نکرده است»، گفت: «دمشق به تمامی تعهدات خود در قبال منع سلاح‌های شیمیایی عمل کرده و سازمان مذکور نیز به این مسئله معترف است.» به گفته مقداد، تروریست‌ها طی ماه‌های اخیر بارها دست به چنین حملاتی زده‌اند و علت آن نیز پیروزی ارتش در «حلب» است. اما غرب در همه این موارد سکوت اختیار کرده است.
ستاد کل ارتش سوریه نیز شامگاه سه‌شنبه طی بیانیه‌ای اعلام کرده که ارتش هیچگاه از سلاح‌های شیمیایی استفاده نکرده و نخواهد کرد.
در بیانیه فوق نیز تروریست‌ها عامل حمله شیمیایی در خان شیخون دانسته شده‌اند.
واکنش روسیه
اما، «ایگور کوناشنکوف» سخنگوی وزارت دفاع روسیه گفته: بر اساس اطلاعات و عملیات رصدی که نیروی هوایی روسیه انجام داده، مشخص شده که انبار مهمات و سلاح‌های شیمیایی تروریست‌ها در خان شیخون توسط جنگنده‌های سوری بمباران شده است. وی گفته: «این انبار شامل مهمات سلاح شیمیایی بوده که (توسط تروریست‌ها) از عراق به سوریه منتقل شده بودند.»یک منبع نظامی در سوریه نیز به خبرگزاری روسی «اسپوتنیک» گفته که فقط عناصر تروریستی «جبهه النصره» سلاح شیمیایی در اختیار دارند.
فضاسازی انحرافی
در مجموع، فاجعه ادلب به قدر کافی شواهد و مدارک از خود برجای گذاشته، تا مشخص شود، عاملان واقعی این ماجرا چه کسانی بوده‌اند. اما آنچه که برای جامعه جهانی مایه تاسف است، این است که همه کشورها و نهادهای غربی و عربی به محض اینکه مشخص شود این فاجعه به دست تروریست‌ها رقم خورده است، کاملا عقب‌نشینی کرده و در مورد وعده‌هایی که خودشان در مورد مجازات خاطیان این حادثه داده‌اند، سکوت اختیار می‌کنند. به عنوان مثال، «احمد ابوالغیط» دبیرکل اتحادیه عرب که گفته: «کسانی که مرتکب این فاجعه شده‌اند، هرگز از مجازات رهایی نخواهند یافت و باید به سزای عمل خود برسند.»
به محض اینکه مشخص شود تکفیری‌های «جبهه النصره» این فاجعه را زمینه‌سازی کرده‌اند، مثل بقیه سران عرب سکوت خواهند کرد.
اما به هر حال، حقیقت برای همیشه پشت پرده نمی‌ماند و بالاخره پرده از چهره جنایتکاران واقعی در سوریه برمی‌افتد.