انسان هر روز گرفتار مشکلات و مصیبت های مادی و جسمی و روحی و روانی می‌شود. اصولا ساختار دنیا بگونه‌ای است که همواره عسر و حرج با آن همراه و قرین  است. شاید روزی نباشد که مرگ و میری در میان دوستان و خویشان نداشته باشیم و یا ضرر و زیانی به خودمان یا دوستان و آشنایان نرسیده باشد. هر روز خودمان دست کم یک کمبودی در بدن و جسم و روح و روان خودمان احساس می‌کنیم و با آن مواجه می‌شویم.
قرآن برای حل بسیاری از مشکلات و مصیبت‌ها درمان ها و داروهایی تجویز کرده که از جمله آنها می‌توان به استغفار، صدقه ، صله رحم و مانند آن اشاره کرد.
خداوند حتی برای درمان بسیاری از صفات و خلق وخوی طبیعی انسان که نقص و زشت و بد است، درمان هایی بیان می‌کند که موجب اصلاح ساختار انسانی می‌شود. اگر خداوند انسان را موجودی عجول می‌داند که پیش از موعد می‌خواهد کاری را انجام دهد و به انتظار وقت مناسب و موعد آن نمی‌نشیند، درمان آن را بیان کرده است. اگر انسان، بخیل و هلوع و جزوع و منوع است و بسیاری دیگر از خلق و خوی ناپسند را دارد، راه درمان آن را نیز مشخص کرده است.
از جمله درمان‌هایی که خداوند برای بسیاری از مشکلات و مصیبت‌ها و کمبودها و نواقص و خلق و خوی ناپسند بیان کرده، استعانت‌جویی از نماز است. چنانکه در آیاتی از جمله 45 و 153 سوره بقره می فرماید: اسْتَعِینُواْ بِالصَّبْرِ وَالصَّلاَهًِْ، از صبر و نماز کمک بگیرید.
در آیه 45 سوره عنکبوت می‌فرماید: با کمک نماز، خودتان را از فحشاء و منکرات نگهدارید؛ و در آیات 19 تا 22 سوره معارج می‌فرماید: برای رهایی از بیتابی و حرص زدن‌ها، عجز و لابه‌ها، بخل و مانع خیررسانی شدن ها به دامن نماز بیاویزید؛ زیرا این نماز است که انسان را از این مشکلات رهایی می‌بخشد و از بیماری‌ها و رذایل روحی و روانی نجات می‌دهد.
البته این از آثار نمازی است که شرایط آن رعایت شود و انسان را به نمازگزار واقعی در همه حالات و اوقات تبدیل کند. (معارج، آیه 23)
نمازگزار واقعی اصولی را رعایت می‌کند که از جمله آنها بخشندگی به سائل و محروم، قیامت ترسی، حیا و عفت جنسی و مانند آن است. این امور او را در مقام اقامه کننده نماز قرار می‌دهد گویی که نماز را ستون خیمه زندگی‌اش کرده است و همه زندگی اش بر مدار نماز می‌گردد. چنین نمازی ستون دین است.
براین اساس بنا به توصیه قرآن هرگاه مشکلی برای انسان پیش آید شایسته است به نماز پناه ببرد  و با خواندن حداقل دو رکعت نماز با توجه، روح متلاطم خود را به ساحل آرامش برساند و در آن از خدا برای حل مشکلاتش استمداد بطلبد.