درجنگ بدر (که در سال دوم هجرت واقع شد) شکست سختی بر مشرکان وارد گردید، در بحران جنگ، یکی از سرشناسان شرک به نام «ابوالبختری» در محاصره سلحشوران اسلام قرار گرفت. پیامبر(ص) سفارش کرده بود که «ابوالبختری» را نکشند، زیرا در آغاز بعثت، در عین اینکه مشرک بود، مشرکان را از آزار به پیامبر(ص) باز می‌داشت و در نقض صحیفه (قطعنامه مشرکان درباره قتل پیامبر(ص)) کوشش می‌نمود و پیامبر(ص) این‌چنین به ارزشها هرچند سالها از آن گذشته بود احترام می‌گذاشت.
مسلمانان سفارش پیامبر(ص) را به او خبر دادند، او گفت: رفیق و دوستم «مجذربن زیاد» را نیز ببخشید، مسلمانان گفتند: این سفارش تنها مربوط به تو است نه دوستت. او لجاجت کرد و گفت: حال که چنین است هر دوی ما را بکشید، تا زنان قریش نگویند؛ من بر دنیا حریص بودم و حاضر شدم دوستم را بکشند، ولی خودم رهایی یابم، در نتیجه پس از گرفتن دستور از پیامبر(ص) هر دو را کشتند.(1) آری «ابوالبختری» آن سیه‌بخت بر اثر تعصب غلط به هلاکت رسید.
__________________
1- کامل‌ابن اثیر، ج 2، ص 128