نگاهی به دیروز‌نامه‌های زنجیره‌ای
از طرح تکراری ، ناپخته و ضد‌آزادی فراکسیون امید تشکر می‌کنیم!
سرویس سیاسی ـ
روزنامه زنجیره‌ای قانون در گزارشی به طرح عجیب فراکسیون امید برای دستگیری سوال‌کنندگان در مراسمات و در نظر گرفتن 6 ماه تا دو سال زندان برای منتقدین پرداخت و نوشت: «اين طرح مشكلات فراواني داشت و در ماده واحده آن آمده است: هركس با هر اقدامي اعم از طرح سوال يا غير آن، در مراسم سخنراني رسمي، موجب توقف يا جلب‌توجه به خود يا تشنج شود، به 6 ماه تا دو سال زندان محكوم خواهد شد. نيروي انتظامي نیز موظف است فرد يا افراد را بازداشت و تا تحويل به مقامات قضايي آنها را نگهداري كند... تنها خواندن اين ماده واحده كافي است كه نشان دهد اين طرح تا چه حد ناپخته و با قانون اساسي، قوانين موضوعه و به ويژه حقوق شهروندي در تضاد است. زيرا امكان دارد در مراسم‌هاي دانشجويي كه مقامات و مسئولان حضور پيدا مي‌كنند، دانشجويان انتقادهايي را به سخنان آنها داشته باشند و بخواهند صداي اعتراض خود را بلند بگويند ولي آيا، اين نوع برخورد که در طرح آمده، شايسته آزادي بيان است؟»
این روزنامه در یادداشتی دیگر به قلم بهمن کشاورز ضمن انتقاد از این طرح آورده است: «طرح دو فوريتي مجلس محترم براي مجازات برهم‌زنندگان مراسم رسمي احتمالا در پاسخ به نياز ايجاد شده ناشي از اخلال در سخنراني‌ها، گردهمايي‌ها و مانند آنها تنظيم شده است. گمان نمي‌رود در خصوص اين مورد با خلأ قانوني مواجه باشيم زيرا در قانون مجازات اسلامي، قسمت تعزيرات، ضوابطي وجود دارد كه مي‌تواند در اين گونه موارد مورد استناد قرارگيرد».
قانون در یادداشت دیگری ضمن انتقاد شدید از طرح فوق آن را تیشه به ریشه دمکراسی خواند.
با این وجود روزنامه بهار در سرمقاله خود با عنوان «به همان سکوت‌تان ادامه دهید»، طراحان این طرح را فاقد مختصر شعور سیاسی دانست و نوشت: «به این نکته که با بزرگنمایی آن تمام آرمان‌های جریان اصلاحات را نمایشی بخواند کاری نداریم، به این که بین این همه مسائل و مصائب مردم این موضوع چه اهمیتی دارد که این طرح را با دو فوریت تقدیم هیأت رئیسه کردند هم کاری نداریم. به واقع مشخص نیست که نیت طراحان چنین طرحی چیست اما با کمی دقت می‌توان متوجه شد که چنین طرح‌هایی مصداق بارز «گل به خودی» است... با تهیه چنین طرحی آدمی به این نتیجه می‌رسد که چه خوب است که حضرات (آقای عارف و سایر همراهان سیاسی ایشان در مجلس که معمولا مشی و روشی همراه با سکوت را برگزیده اند)به همان سکوتشان ادامه دهند».
روزنامه زنجیره ای آفتاب یزد نیز با این که در مقالات متعدد در شماره پنجشنبه خود به نقد طرح فوق پرداخته و آن را ناقص و دوباره کاری نامیده و در نهایت مسئولیت این طرح را از دوش فراکسیون امید برداشته و نوشته است « این طرح ربطی به فراکسیون امید ندارد » در سرمقاله خود می نویسد: در هر صورت از برکات این طرح هوشمندانه که از سوی فراکسیون امید و دیگر نمایندگان فهیم مجلس شورای اسلامی ارائه شده همین بس که در همین ابتدا و قبل از طرح در صحن علنی و تصویب باعث شد دست حامیان پیدا و پنهان گروههای خاص ... برای چندمین مرتبه برای همگان رو شود.
روزنامه‌های زنجیره‌ای سیاست چند‌گانه‌ای را در باره طرح عجیب دستگیری منتقدین در پیش گرفته اند از سویی این طرح را عجیب ، ناپخته ، دوباره کاری و تیشه به ریشه آزادی می‌خوانند که ربطی به فراکسیون امید نداشته است و از سوی دیگر به خاطر آن از فراکسیون امید تشکر می‌کنند!
تلاش برای تکرار نتیجه هیچ!
روزنامه آرمان دیروز در گزارشی با عنوان «خاورمیانه تشنه بازی برد- برد»، نوشت: «دولت روحانی توانست با قدرت‌های غربی شرایطی را به وجود بیاورد و یک بازی برد-برد شکل گرفت. دولت تدبیر و امید نشان داده همانند کشورهای سطح اول جهانی منطق برد- برد را بلد است و آن را چاره اختلافات می‌داند حالا فقط یک سوال باقی است، آیا عربستان می‌تواند منطق بازی با حاصل جمع مضاعف را درک کند یا خیر؟».
با وجود اینکه خسارت محض و دستاورد تقریبا هیچ برجام کاملا آشکار شده، مدعیان اصلاحات هنوز هم حاضر نیستند عینک سیاسی را از چشم خود بردارند و آدرس برجام 2 و 3 را می‌دهند. در شرایطی که آمریکا و غرب نه تنها به تعهدات خود در برجام عمل نکردند، بلکه زیاده‌‌خواهی‌هایشان نیز بیشتر شده، خوشبینان به بیگانه دنبال حل بحران‌های منطقه‌ای از طریق برجام‌های بعدی هستند!
نمی‌دانیم چرا توتال این حرف را زد؟!
روزنامه شرق نیز دیروز در گزارشی به اختلافات میان ایران و توتال و گلایه های زنگنه از این شرکت فرانسوی پرداخت و نوشت: «ماجرا بر سر ماجراجویی‌های توتال در میادین مشترک ایران و قطر است. همان که سال‌ها قبل هم به دلیل تحریم، از ایران روی گرداند و با قطر پیمان بست. حالا بیژن نامدار زنگنه، وزیر نفت ایران در واکنش به اظهارات اخیر پاتریک پویان، مدیرعامل توتال و عقب‌نشینی این شرکت فرانسوی از توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی می‌گوید: «درباره توافق با توتال، باید موافقت‌نامه تبدیل به قرارداد شود و تا دو ماه آینده تمام و قرارداد امضا می‌شود». او درعین‌حال با اعلام اینکه ملاحظات سیاسی توتال را به وزارت خارجه منعکس کرده‌ایم، تصریح می‌کند: «نمی‌دانیم چرا توتال این حرف را زد، در قرارداد آمده ما از سیاست‌های اتحادیه اروپا تبعیت می‌کنیم، حرف‌های آنها پذیرفتنی نیست». این در حالی است که همین چند روز پیش، یک مدیر ارشد شرکت توتال گفته بود: «نهایی‌کردن تصمیم این شرکت برای سرمایه‌گذاری در یک پروژه گازی در ایران، به تصمیم آمریکا درباره تمدید معافیت تحریم‌های ایران بستگی دارد».
سیاست خارجی دولت یازدهم در اعتماد به غربی‌ها و تعامل با آنها برای رفع مشکلات، آنچنان به در بسته خورده که زنگنه در جواب «منوط کردن سرمایه گذاری در ایران به تصمیم‌گیری آمریکا» می‌گوید «نمی‌دانیم چرا توتال این حرف را زد!» وزارت نفت به جای اعتماد به نیروها و مجموعه‌های توانمند داخلی و بستن قرارداد همکاری با آنها، به شرکت‌های خارجی اعتماد می‌کند و کار خود را به بیگانگان می‌سپارد.
سلب مسئولیت از خود و انداختن وظیفه به دوش دیگران
در حالی که وزیر اقتصاد مسئول بهبود وضعیت معیشتی و اقتصادی مردم بوده و در این راستا باید عملکرد چهارساله خود را به رسانه ها اعلام کند، روزنامه شرق در گزارش دیگری به تاثیر منازعات سیاسی در وضعیت اقتصادی کشور پرداخت و نوشت: «کمتر از سه ماه به انتخابات باقی مانده و دغدغه‌ها آغاز شده؛ البته دغدغه‌هایی از جنس اقتصاد. وزیر اقتصاد که رفته بود تا در نشست شورای اداری هرمزگان، از دغدغه‌هایش در ماه‌های پایانی بگوید، بی‌پرده برای چندمین‌بار به منازعات سیاسی اشاره کرد که می‌توانند سد راه رشد اقتصادی هشت‌درصدی شوند که برای سال آتی و برنامه ششم در نظر گرفته شده است».
بر اساس گزارش شرق «او همین چندی‌پیش هم از رسانه‌ها خواسته بود درگیر منازعات سیاسی نشوند و مسئله معیشت مردم را دغدغه همه گروه‌ها بدانند. علی طیب‌نیا، وزیر امور اقتصادی و دارایی در نشست شورای اداری هرمزگان گفت: برای سال آینده و در برنامه ششم، رشد اقتصادی هشت درصد برنامه‌ریزی شده که اگر منازعات سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی بر منافع ملی غلبه نکند، رسیدن به این رشد اقتصادی و بالاتر از آن، امکان‌پذیر است».
طیب‌نیا افزود: «مهار تورم، یکی دیگر از شرط‌های لازم برای رسیدن به رشد اقتصادی است و در جامعه‌ای که ارز نوسان شدید دارد، قدرت پیش‌بینی از اقتصاد سلب می‌شود».
وزیر اقتصاد در آخرین ماه‌های مسئولیت خود، به جای اینکه پاسخ رکود، گرانی، تورم و مشکلات معیشتی مردم را بدهد، رسیدن به رشد هشت درصد را در گرو غلبه نکردن منازعات سیاسی و رقابت‌های انتخاباتی بر منافع ملی می‌داند! در حالیکه مسئولان اگر به ظرفیت‌ها و استعدادهای داخلی تکیه کنند و نگاه مثبت خود به آمریکا و غرب را کنار بگذارند، حتما رشد هشت درصدی محقق می‌شود. صحبت‌های وزیر اقتصاد البته تلویحا توصیه خوبی هم به دولت یازدهم دارد که وقت خود را صرف رقابت‌های انتخاباتی نکند.
مشکل دشمنی ایران با اسرائیل است باید فکری کرد!
شرق همچنین در یادداشتی مشکل اصلی ایران و آمریکا در شرایط کنونی را امنیت اسرائیل دانست و با اشاره به دولت گذشته و مواضع ضدصهیونیستی این دولت، آنها را زیانبار خواند!
نویسنده در این یادداشت آورده است: براي اينکه ببينيم «براي مقابله با ترامپ، وجود يک دولت معتدل در ايران که به ابزار برجام مسلح است، چقدر کاربردي است»، بايد به اين نکته توجه داشته باشيم که اصولا مبناي خصومت ديرپاي ايران و آمريکا چيست؟ آيا ماجرا واقعا به حمايت دولت ٦٠ سال پيش آمريکا از سرنگوني دولت مصدق و جانشيني دولت هوادار غرب بازمي‌گردد؟ آيا به پذيرش شاه بيمار پس از انقلاب بازمي‌گردد؟ يا واقعيت اين است که به حمايت کامل از امنيت و بقاي اسرائيل از سوي آمريکا و مخالفت ايران نسبت به امنيت و بقاي اسرائيل بازمي‌گردد؟ شرايط سياسي در منطقه در آستانه و پس از انقلاب تغيير بسيار کرده است و مخالفت آغازين ايران با قرارداد کمپ ديويد و صلح «سادات و بگين» بود که اردن نيز به آن پيوست؛ اما مجموعه عرب‌ها و اتحاديه عرب در برابرش موضع گرفتند. اکنون بعد از ٤٠ سال آن موضع‌گيري‌ها عليه اسرائيل، جاي خود را به سازش با آن و موضع‌گيري عليه دشمن فرضي مشترک يعني ايران داده است.
بر اساس یادداشت منتشر شده در روزنامه شرق علت العلل مشکلات میان ایران و آمریکا امنیت و بقای اسرائیل است که جمهوری اسلامی از ابتدا با این امنیت و بقا مخالف بوده است و باید برای این مشی و مرام قدیمی کاری کرد و راهکار مقابله با ترامپ نیز ادامه دولت کنونی است!
شکست برجام هم نتوانست این طیف را متقاعد کند که ریشه مشکلات ایران و آمریکا، انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن است. آدرس غلط دادن درباره علت رویدادها و مسائل مختلف در روزنامه‌های زنجیره‌ای تقریبا به یک امر روزانه تبدیل شده است. این بار هم انتظاری بیش از این نیست که این جماعت برای برطرف شدن خصومت ايران و آمريکا، بخواهند جمهوری اسلامی از مواضع ضد صهیونیستی خود دست بردارد!
تناقض گویی یک روزنامه زنجیره‌ای
روزنامه زنجیره ای قانون در گزارشی به سفر هیئت سوئدی به ایران و حواشی آن پرداخت و با اشاره به زنانه بودن کابینه سوئد، نوشت: «وقتی نگاهی به کابینه سوئد می‌اندازیم با حدود هشتاد درصد سیاستمدار زن مواجه می‌شویم. شاید دلیل اصلی اینکه آقای نخست‌وزیر استفان لووِن، کابینه‌اش را زنانه کرده در کودکی او قابل جست‌وجو باشد. او در استکهلم متولد شده اما اندکی بعد پدرش را از دست می‌دهد و مادرش که توانایی نگهداری از او را نداشت او را به فرزندخواندگی می‌سپرد... داشتن دو مادر در زندگی شخصی آقای نخست وزیر به شدت، احترام به مقام زن را در او نهادینه کرده است. درست در مقابل دونالد ترامپ، رییس جمهور زن‌ستیز آمریکا».
قانون در پایان نتیجه گرفته است: «به هر حال، حضور یک دولت زن محور در ایران، کلاس درس بزرگی بود برای احترام گذاشتن به فرهنگ‌ها و رسوم دیگران؛ اینکه در عین تضاد داشتن با مسائل گوناگون می‌توان در عالم سیاست، رفتاری محترمانه داشت و شخصیت مدرن و آوانگارد خود را در دنیا به همه نشان داد و به آن افتخار کرد.»
گفتنی است روزنامه زنجیره ای قانون در گزارشی دیگر به تفسیر «رجل سیاسی» در قانون اساسی پرداخت و نوشت: «دموکراسی، زن و مرد نمی‌شناسد و اصولا دموکراسی مبتنی بر شایسته‌سالاری است».
عجیب اینکه دو گزارش فوق که در صفحه نخست روزنامه قانون منتشر شده، محتوایی مغایر هم دارند چراکه از سویی دمکراسی را مبتنی بر شایسته سالاری فارغ از زن و مرد بودن دانسته و از سوی دیگر به تمجید زنانه بودن کابینه سوئد می‌پردازد!