دوره دبستان را در روستای زادگاه خود و تحصیلات دوره راهنمایی را در شـهر ورزقان به پایان برد. در دوره‌ای که با سال‌های اوج مبارزات ملت مسلمان و انقلابی ایران علیه رژیم طاغوت قرین بود، به همراهی دیگر اهالی روستا در راهپیمایی‌ها و فعالیت‌های انقلابی شرکت داشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی و با تشکیل بسیج مستضعفین، به فرمان حضرت امام خمینی(ره)، در سال 1361 کسوت سبز پاسداری را بر تن نمود و جهت حضور در عرصه‌های جنگ حق عـلیه باطل راهی جبهه‌های نبرد گشت و در دوره‌های تخصصی آموزش‌های نظامی را در رد‌ه‌های مختلف طی کرد و در مدت زمان کوتاهی علوم و فنون دیده‌بانی و هدایت آتش توپخانه را آموخت.
حیدری در سال 1363 پدرش را از دست داد و مسئولیت سرپرستی خانواده را بر دوش گرفت. وی در عملیات‌های بیت‌المقدس، والفجر2 ، والفجر4‌، بَدر‌، والفجر8‌، کربلای4 و کربلای5 در سِمَت‌های دیده‌بان‌، فرمانده آتشبار و فرمانده گردان انجام وظیفه کرد و در این عملیات‌ها دوبار مجروح شد. همچنین در پاکسازی مناطق شمالغرب کشور از لوث وجود ضد انفلاب نیز فعالیت‌های بسیاری انجام داد. سال 1366 به گروه توپخانه 60 رسالت منتقل گردید و به عنوان مسئول عملیات گروه انجام وظیفه نمود و بعد از پذیرش قطعنامه در خدمت سرلشکر پاسدار احمد کاظمی به عنوان افسر تخصصی قرارگاه حمزه سیدالشهدا(ع) نیروی زمینی سپاه انجام وظیفه نمود. بعد از سال‌ها به عنوان جانشین گروه توپخانه 60 رسالت تا سال 1383 را برعهده گرفت. سپس در سال 1383 مسئولیت مرکز اطلاعاتی 14 معصوم را عهده دار شد و از آنجا هم به سپاه عاشورا منتقل گردید و به عنوان مسئول عملیات سپاه عاشورا در خدمت رزمندگان و بسیجیان دلاور سپاه عاشورا بود تا این اواخر که به خاطر مسائل انتخابات بعد از 33 سال خدمت در خرداد ماه94 از سپاه استعفا داد و پا به عرصه انتخابات گذاشت تا در سنگر مجلس شورای اسلامی خدمت نماید.
نهایتاً سردار ذاکر حیدری سرافراز جامانده از قافله شهداء جهت دفاع از حرم آل‌الله و حضرت زینب کبری(س) در مورخه 9/8/95 در کسوت مستشاری مدیریت، آموزش، سازمان‌دهی و هدایت توپخانه در حلب سوریه به آرزوی دیرینه‌اش شهادت نائل آمد.
بخشی از وصیت نامه سردار شهید ذاکر حیدری:
خدایا تو را شاکرم که به بنده توفیق دادی تا همیشه جهت کسب رضایت شما قدم بردارم و اکنون که مجددا توفیق حضور در جهاد مقدس را پیدا کردم، هزاران مرتبه به درگاه شما سپاسگزارم و از درگاه ربوبیت خواستارم که به اینجانب توفیق دهد تا همیشه در راستای رضایت حق قدم بردارم، همچنان که در طول این مدت این توفیق به اینجانب ارزانی گردید تا در راه تو آبرومند شوم.
... در همه حال خداوند بزرگ را حاضر و ناظر بدانید و به غیر از آن به کسی امیدوار نباشید، که بهترین یاور خدای بزرگ است.