سید محمد امین آبادی

 اشاره:
جهان در حال تجربه دوران بسیار حساس و خطرناکی است. انشقاق بین ملت‌ها ،درگیری در میان دولت‌ها، گسترش بحران‌های اقتصادی و اجتماعی در مناطق مختلف جهان، خیزش مجدد جریانات فاشیستی و نازیستی، رویش جریانات سلفی- تکفیری و کشتار بیرحمانه به نام اسلام و... تنها بخشی از این لیست بلندبالای چالش‌ها و بحران‌هایی هستند که بیش از 7 میلیارد جمعیت کره زمین از هر نژاد و زبانی با آن درگیر هستند. شاید در نگاه اول مسیر کلی حرکت جهان به سمت نیستی و نابودی تصور شود. اما واقعیت این گونه نیست جوششی در میان این منجلاب نیستی و نابودی در جریان است، جهان در حال عبور از یک گردنه خطرناک به سمت مسیری سبز و روش و آینده‌ای نوید بخش است. پیاده‌روی عظیم «اربعین » مصداق این جوشش است.
سرویس خارجی
سالی یک بار در میان هزاران خبر قتل، کشتار، خیانت، دزدی، اختلاس، تظاهرات، بمب‌گذاری، جنایت و... خبری کوتاه پخش می‌شود که همه را به تامل وامی‌دارد. 20 میلیون نفر از سراسر جهان خود را به عراق یکی از ناامن‌ترین کشورهای جهان می‌رسانند و ده‌ها کیلومتر مسیر شهر نجف به کربلا را با پای پیاده طی می‌کنند تا خود را به بارگاه امام حسین«ع» برسانند. در این میان، مسیر هر قدر خطرناک‌تر و تهدیدهای تکفیری‌ها هرچقدر بیشتر می‌شود، شوق پیوستن به بزرگ‌ترین راهپیمایی جهان نیز افزایش می‌یابد.
سال 2003 بود که با فروپاشی رژیم بعث عراق و از بین رفتن حاکمیت صدام بر این کشور در حالی که دولت بوش سعی داشت عراق خسته از جنگ و ویرانی را به یک مدل دموکراسی لیبرال غربی در منطقه آشوب زده غرب آسیا تبدیل کند حادثه‌ای دیگر رخ داد. در اربعین سرور و سالار شهیدان صدها هزار شیعه عراقی از شهرهای مختلف بصره، بغداد، نجف، سامرا، و... به سمت کربلا راهی شدند و در میان بهت و حیرت سربازان اشغالگر آمریکایی اولین راهپیمایی بزرگ اربعین تاریخ را به نام خود رقم زدند. در اربعین سال 2003 بر اساس برآوردها نزدیک به 3 میلیون عراقی حضور داشتند در حالی که در اربعین 2015 بر اساس گزارش‌ها بیش از 20 میلیون از سراسر جهان اسلام و حتی اروپا و آمریکا خود را به عراق رسانده بودند تا با شور و اشتیاق تمام در باشکوه‌ترین راهپیمایی جهان حضور داشته باشند و درست به همین دلیل است که پیاده روی اربعین از سطح یک عزاداری در محدوده کشور عراق و یا حتی منطقه غرب آسیا خارج شده و ابعادی بین‌المللی به خود گرفته است.
پرسش‌های زیادی در‌باره این حادثه عظیم مطرح است ؛ چرا با وجود ناامنی گسترده عراق مردم تهدیدات گروه‌های تروریستی را به جان می‌خرند و با جان دل راهی پیاده روی اربعین می‌شوند و آرزو دارند که در این راه مقدس کشته شوند؟ چرا با وجودی که پیاده‌روی اربعین مختص شیعیان است ولی هزاران نفر از پیروان سایر مذاهب امت اسلامی و حتی پیروان سایر ادیان مثل مسیحیت خود را به کربلا می‌رسانند و در این مراسم باشکوه شرکت می‌کنند؟ چرا اهل سنت عراق در مسیر نجف تا کربلا تمام امکانات مادی و معنوی خود را در اختیار زائران اربعین می‌گذارند؟ و در خدمت رسانی به آنها از یکدیگر سبقت می‌گیرند؟ و بالاخره این که چرا باشکوهترین و بزرگترین گردهمایی جهانی از سوی رسانه‌های منطقه‌ای و جهانی با سانسور مواجه می‌شود؟
اهل بیت محور وحدت
پاسخ به این سؤالات شاید سهل و ممتنع باشد اما پاسخی هست که همه پاسخ‌ها به این چراها را به هم متصل می‌کند. پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی(ص) در ماه‌های پایانی عمر پا برکت خود جملاتی را به اصحاب خود نقل می‌کنند که شیعه و سنی بر صحت انتساب آن بر حضرت پیامبر صحه گذاشته‌اند. پیامبر می‌فرمایند : «من در میان شما دو چیز باقی می‌گذارم که اگر آنها را دستاویز قرار دهید، هرگز گمراه نخواهید شد: کتاب خدا و عترتم که اهل بیتم هستند.‌ای مردم بشنوید! من به شما رساندم که شما در کنار حوض بر من وارد می‌شوید، پس من از شما درباره رفتارتان با این دو یادگار ارزشمند سؤال خواهم کرد، یعنی کتاب خدا و اهل بیتم.»
بخشی از مشکلات و زخم‌های دردناک امت اسلامی که اربعین می‌تواند درمان آنها باشد دقیقا به حدیث ثقلین بر می‌گردد پیامبر(ص) می‌فرمایند امت اسلامی در صورتی مسیر سعادت و خوشبختی را طی خواهند کرد و به بیراهه ، ضلالت و گمراهی نخواهند افتاد که به قرآن و اهل بیت (ع) تمسک جویند. زایش داعش و اندیشه‌های سلفی تکفیری و کشت و کشتار عجیبی که در میان امت اسلامی و کشورهای مسلمان در حال حاضر در جریان است درست به خاطر دور شدن مسلمانان از مکتب اهل بیت است چرا که تنها اهل بیت قرآن ناطق و مفسر آن هستند.
پیاده روی اربعین و اجتماع باشکوه 20 میلیون نفری امت اسلامی در کربلا. بازگشت به حدیث ثقلین و تمسک به اهل بیت(ع) به عنوان محور وحدت و مفسرین واقعی قرآن است. شاید به همین دلیل باشد که تروریست‌های سلفی تکفیری به شدت با زیارت اربعین مخالف هستند و سالانه در آستانه این مراسم تهدیدات آنها نیز بیشتر می‌شود. آنها به خوبی می‌دانند اندیشه‌ای که از درون این گردهمایی باشکوه بیرون می‌آید درست در نقطه مقابل فلسفه وجودی آنها است که همان تشتت و انشقاق و پاشاندن بذر کینه و نفاق در میان امت اسلامی است.
نگاهی گذرا به جنایت‌های داعش ، القاعده، طالبان، بوکوحرام، جبهه الشام و... به خوبی گویای این واقعیت تلخ است که تیغ تیز آنها بیشتر از آنکه دشمنان قسم خورده امت اسلامی را نشانه رفته باشد به سوی برادران و خواهران مسلمانشان بوده است. کافیست یک جست‌وجوی ساده در فضای مجازی بکنید و ببینید قربانیان حملات تروریستی گروه‌های تروریستی سلفی- تکفیری طی سال‌های اخیر بیشتر چه کسانی بوده‌اند؛ مسلمانان یا سربازان اشغالگر؟ متاسفانه بسیاری از مسببین این جنایت‌ها و کسانی که به خود بمب می‌بندد و در اجتماعات اسلامی در مساجد و حسینیه‌ها خود را منفجر می‌کنند سن و سال بسیار پایینی دارند به طور قطع و یقین اندیشه درست انسان ساز و وحدت بخش ثقلین به آنها عرضه نشده است که چنین به بیراهه رفته‌اند.
 اجتماع باشکوه اربعین حداقل این سؤال را در میان پیروان و حامیان بی‌اطلاع اندیشه‌های سلفی می‌تواند ایجاد کند که به راستی راه درست و اندیشه درست کدام است؟ اندیشه‌ای که از درون آن برادرکشی، مسلمان‌کشی، سوزاندن و آتش زدن برادران و خواهران مسلمان در می‌آید یا اندیشه‌ای که می‌گوید همه مسلمانان در زیر پرچم قرآن و اهل بیت جمع شده و تبدیل به یک نیروی واحد شوند و در مقابل دشمنان امت اسلامی بایستند و جلال و شکوه خود را باز یابند؟
پیاده روی اربعین و حیرتی که این اجتماع باشکوه در میان امت اسلامی ایجاد می‌کند فرصت مناسبی است تا به پیروان سایر مذاهب اسلامی که سرگشته و حیران به تماشای بزرگترین راهپیمایی جهان نشسته‌اند معارف اهل بیت تبیین شود و آنها را در مقابل این پرسش قرار دهد که به چه جرمی شیعیان باید در عراق، یمن، بحرین، پاکستان و نیجریه کشته شوند؟ مگر شیعیان چه می‌خواهند ؟ آنها به دنبال چه هستند که باید سلاخی شوند؟
اربعین پیام دیگری نیز به هفت میلیارد جمعیت جهان دارد و آن پیام عدالت ،آزادگی و مبارزه با ظلم و ستم است. سالانه 20 میلیون نفر از سراسر جهان خود را به عراق می‌رسانند و با پای پیاده از نجف راهی کربلا می‌شوند. طبیعتا هر انسانی در نگاه اول به این گردهمایی، از علل و فلسفه آن خواهد پرسید و باز خواهد پرسید که حسین(ع) کیست؟ این پرسش‌ها انسان را اگر دوباره گرفتار هیاهوی زندگی روزمره و زرق و برق دنیا نکند به سمت یافتن پاسخ‌ها خواهد کشاند.
اربعین بهترین فرصتی است که رسانه‌های جهان اسلام و شبکه‌های ماهواره‌ای مختص به شیعیان، این مسائل را شرح دهند: تبیین فلسفه قیام امام حسین«ع»، عدالت خواهی، ظلم‌ستیزی، پیگیری عدالت اجتماعی، تسلیم نشدن به حکام فاسد و ظالم و لزوم مبارزه با این پدیده‌ها. بسیاری از انسان‌ها در بسیاری از جنگ‌های جهان در طول تاریخ از ایران و روم باستان گرفته تا کنون، کشته شده‌اند شاید برخی از آنها اهداف مقدسی نیز داشته‌اند، اما این تنها امام حسین(ع) بود که در این راه مقدس از همه هست و نیست خود گذشت و همه را به طبق اخلاص گذاشت و یکجا در راه آرمان مقدس خود قربانی کرد. کسی که نیمی از یک روز عزیزترین کسان خود، از طفل شش ماهه تا فرزند برومند و برادر رشید و علمدارش را یکجا تقدیم کرد و استخوان‌های پاک و مطهرش نیز بعد از شهادت زیر سم اسبان لگد کوب شد و اهل بیتش هم به اسارت درآمدند و اموالش به غارت رفت و خیامش سوزانده شد. بدون شک اگر این ماجرای بزرگ (که بزرگترین حماسه‌های جهان از طوفان نوح گرفته تا شکافتن نیل در مقابلش بسیار کوچک و حقیر به نظر می‌رسند) به خوبی و به درستی تبیین شود، امام حسین(ع) و اربعین نه تنها محور نقطه نقل و وحدت‌بخش امت اسلامی می‌شود، بلکه به محوری برای وحدت کل جهان هستی بدل خواهد شد.
چرا سانسور؟
این مسئله که چرا بزرگ‌ترین راهپیمایی جهان هستی و اجتماع 20 میلیونی انسانی در یک محیط پر خطر که هر آن احتمال حمله تروریستی در آن وجود دارد، باید از سوی رسانه‌های بزرگ جهانی و منطقه‌ای سانسور شود جای تأمل دارد و البته، در توضیحاتی که ارائه شد  تا حدودی بدان پاسخ داده شده است. پیاده روی اربعین و حضور 20 میلیون نفر در حرم اباعبدالله الحسین باید سانسور شود، چرا که پیام این زیارت وحدت امت اسلامی حول محور قرآن و اهل بیت(ع) است.
 منافع نا مشروع دشمنان امت اسلامی به انشقاق و دو دستگی و چند دستگی بین ملت‌های مسلمان متکی است. اندیشه اربعین درست نقطه مقابل اندیشه تکفیری قرار دارد و تداوم حیات نامشروع این جریان خطرناک که همه منافع غرب را تامین می‌کند مستلزم مبارزه با زیارت اربعین است.
سران اروپا و آمریکا به خوبی می‌دانند که این پیاده روی باشکوه در برابر منافع نا مشروع آنها قرار دارد، چرا که خروجی آن وحدت امت اسلامی، عدالت خواهی و ظلم ستیزی است. از این رو باید اجتماع 20 میلیون انسان در کربلا سانسور و یا تبدیل به یک خبر کوتاه در شکل زیر نویس نیم خطی رسانه‌ها شود و به جای آن به مراسم گاو بازی و گوجه پرانی ،طلاق فلان بازیگر و سبک‌های جدید سربری داعش و... پرداخته شود! اما نکته جالب نهفته در سانسور مراسم اربعین این است که صرفا رسانه‌های غربی نیستند که تلاش دارند این مراسم  را نادیده بگیرند تا پرسشی در اذهان ایجاد نشود، رسانه‌های مطرح  درجهان اسلام نیز همسو با جریان رسانه‌ای غرب در تلاشند که اجتماع 20 میلیونی دیده نشود. دلیل  این نادیده گرفتن، دقیقا مشابه همان دلیلی است که برای غرب گفته شده است؛ امام حسین«ع» در راه مبارزه با ظلم و فساد حاکم نامشروع به پا خاست و از همه هستی خود گذشت و حاضر نشد مقابل حاکم فاسد سر خم کند. مسلمان واقعی نیز باید چنین روحیه‌ای داشته باشد و اربعین این روحیه را به انسان می‌دهد .
بسیاری از حکام منطقه در ظلم و ستم و عیاشی و فساد گوی سبقت را از یکدیگر و از یزید ربوده‌اند و اگر پیام عاشورا به درستی  از طریق این اجتماع باشکوه درک شود، جمعیت انبوه مسلمانان باید به سیل خروشانی تبدیل شده و بینان حکومت‌های فاسد را یک جا از ریشه بکند. اربعین باید سانسور شود تا پیام روح بخش سرور و سالار شهیدان به جهانیان نرسد تا باز جهانیان با این حقیقت آشنا نشوند که پرچم خونین امام سوم شیعیان، ذوالفقار امیرالمومنین علی«ع» و عبا و زره پیامبر نور و رحمت در دستان مهدی موعود(عج) و آن منجی بزرگ قرار دارد و همچنان که علی رغم همه فتنه‌ها موانع و شیطنت شیاطین سال به سال خداوند دل‌های بیشتری را متوجه زیارت اربعین می‌کند در روز ظهور نیز سیل صدها میلیونی انسان‌هایی که پیام عاشورا و اربعین را در سراسر جهان از زبان آن ناطق کامل و ابر مرد بزرگ تاریخ بشنوند سیل ویرانگری خواهند شد و از هر دین و مذهب نژاد و زبانی و قوم و قبیله‌ای که هستند، بر محوری بزرگ اجتماع خواهند کرد و طومار ظلم و ستم و بی‌عدالتی را از ریشه خواهند کند و آن روز دور نیست انشاالله.