شهید ابراهیم جعفرزاده در تاریخ ۲۲ بهمن ۱۳۳۹ در یک خانواده مذهبی و متدین، در شهر شهید پرور اصفهان به دنیا آمد. با زمینه‌ای که وی در خانواده داشت، از همان دوران دبیرستان، پی به ماهیت رژیم منفور پهلوی برده و مبارزه با آن را آغاز نمود. به هنگام برپایی جشن‌های سلطنتی، زبان به اعتراض می‌گشود، که در این رابطه چندین بار دستگیر و مورد آزار عمال رژیم شاه معدوم قرار گرفت.
سال آخر دبیرستان بود که علاوه بر اصفهان، در شهرهای اطراف، بخصوص مبارکه، با برادرانی چون شهید حاج رضا نصوحی و شهید احمد مختاری، مسئولیت برپایی تظاهرات و تشکیل جلسات مخفی و تبلیغات سیاسی ـ مذهبی بر علیه رژیم ستم شاهی را عهده‌دار بود و در انهدام پاسگاه ژاندارمری مبارکه، نقش بسزایی داشت.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی در تشکیل کمیته انقلاب اسلامی و جهادسازندگی مبارکه تلاش فراوانی به عمل آورد. با تشکیل سپاه پاسداران به عضویت این ارگان درآمد و همزمان اقدام به تبلیغات مذهبی در مساجد و برپا نمودن جلسات آموزش قرآن در منازل نمود. وی در سال ۱۳۶۰ در دادگاه انقلاب اسلامی اصفهان، مسئولیت تحقیقات آن ارگان را به عهده گرفت و چندی بعد به مکه مشرف شد.
 حاج ابراهیم، پس از مدتی به کردستان اعزام گشت و به مبارزه با اشرار و گروهک‌های ضد انقلاب پرداخت. سپس به جنوب کشور هجرت نمود و در هدایت و فرماندهی رزمندگان دلاور اسلام اقدام نمود. او در عملیات‌های متعددی چون فرمانده کل قوا (دارخوین)، ثامن الائمه (شکستن حصر آبادان)، طریق‌القدس، فتح‌المبین، بیت‌المقدس، رمضان، سلسله عملیات‌های والفجر (مقدماتی و ۱ و ۲ و ۴ و ۶)، خیبر و بدر شرکت نمود و به ترتیب فرماندهی اولین گردان زرهی سپاه اصفهان، فرماندهی یکی از قسمت‌های لشکر۱۴ امام حسین (علیه السلام) مسئولیت زرهی قرارگاه نصر، فرماندهی تیپ ۲۱ رمضان، مسئولیت بررسی مسائل کلی مرزهای کشور، مسئولیت طرح و برنامه لشکر زرهی سپاه و فرماندهی تیپ زرهی ۲۸ صفر را به عهده داشت و یکی از مسئولین واحد طرح و برنامه معاونت عملیات قرارگاه خاتم‌الانبیاء به شمار می‌آمد.
آخرین مسئولیت ایشان فرماندهی تیپ مستقل ۱۸پیاده الغدیر بود. حضور وی در این یگان موجب شد که در فاصله کوتاهی، تیپ الغدیر به عنوان یکی از یگان‌های موفق سپاه اسلام قلمداد شود. که از جمله بر اثر درایت آن سردار دلاور در انهدام نیروهای بعثی در منطقه عملیاتی پاسگاه زید، که در خط پدافندی اقدام به پیشروی نموده بودند، موجب شد که این یگان بنام تیپ پیروز الغدیر نامیده شود.
شهید جعفرزاده همراه با جمعی از فرماندهان قبل از عملیات بدر خدمت حضرت امام شرفیاب شد. در این دیدار، حضرت امام آنها را مورد دلجویی و تفقد قرار داده و دستور عملیات را صادر کردند. وقتی فرماندهان از محضر حضرت امام(ره) مرخص شدند، حضرت امام سردار جعفرزاده را صدا زده و آهسته مطلبی را فرمودند که این سخن هرگز فاش نشد.
شهید جعفرزاده در عملیات بدر، همگام با نیروهای خط ‌شکن، در عملیات شرکت کرد و سرانجام در اثر اصابت ترکش توپ به سرش، به معراج الهی پر کشید.