حفظ اصول و ارزشها پیشرفت ورزش را به دنبال دارد(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
درباره اخلاق حرفه‌ای در ورزش و به طور مشخص رشته جذاب و پرهیاهوی فوتبال بارها به سهم خود نوشته‌ایم و با توجه به اتفاقات و واقعیاتی که محرمانه نیست و از طرق مختلف و عمدتا رسانه‌ها به دست و گوش علاقمندان به ورزش در سراسر جهان می‌رسد توجه مخاطبان گرامی و فهیم را به این نکته مهم و حساس جلب کرده‌ایم که برخلاف آنچه بعضی جریانات پرت و یا مغرض سالهاست در ورزش سعی می‌کنند به ذهن و باور مخاطب به ویژه مخاطبان جوان القا نمایند فوتبال حرفه‌ای هرگز به معنای هرهری مسلکی و بداخلاقی و بی‌تربیتی و بی‌تعصبی و افسار گسیختگی نیست بلکه حرفه‌ای‌گری در ورزش فرهنگی است که بسیاری از ارزشهای پسندیده و انسانی را در خود جای داده است و به میزانی که این ارزشها رعایت شود ورزش حرفه‌ای و ورزشکار حرفه‌ای مصداق عینی یافته است. یکی از این ارزشها «قدرشناسی» است. نحوه برخورد و شیوه رفتار با کسانی است که روزی روزگاری در ورزش یک کشور برای ورزش یک کشور به عناوین مختلف ورزشکار، مربی، مدیر و... منشأ خدمات بوده‌اند. هرچقدر رفتار و برخورد با این افراد از سر قدرشناسی و احترام باشد نشانه حرفه‌ای بودن ورزش است و هر چقدر رفتار فراموشکارانه یا بدتر از این توهین‌آمیز باشد مصداق عینی آن شعر و ضرب‌المثل معروف که «پهلوان زنده را عشق است» باشد نشان از این واقعیت است که هنوز رفتار و فرهنگ حرفه‌ای بر کار و بار و فضای ورزش آن دیار حاکم نشده است. ما علی‌رغم انتقاداتی که به فرهنگ غربی و بعضی ارزشها و هنجارهای رایج آن سامان داریم اما نمی‌توانیم بعضی واقعیات مثبت و آشکار را نادیده بگیریم که از قدیم گفته‌اند «سیدالاعمال الانصاف» آقا و سرور رفتارهای انسانی «انصاف» است که حتی درباره دشمن هم توصیه شده رعایت شود.
حرفه‌ای‌گری مغایر هرهری مسلکی است
بر همین اساس ما بارها در این صفحه درباره ارزشهای پسندیده‌ای که در حرفه‌ای ترین لیگ‌ها و ورزش‌های جهان اتفاق افتاده است نوشته‌ایم و هر یک را شاهد و مثالی برای ادعای خود که ورزش حرفه‌ای برخلاف بعضی القائات هرگز مترادف با هرهری مسلکی و حرمت‌شکنی و رفتارهای ابزار انگارانه نیست آورده‌ایم و از مسئولان ورزش و فوتبال کشورمان خواسته‌ایم آنها نیز به سهم خود برای اشاعه ارزشهای اخلاقی و جوانمردانه که مورد تایید ورزش حرفه‌ای و مدرن جهان است بکوشند و با ناهنجاریها و بداخلاقی‌ها و حرمت‌شکنی‌ها و... مبارزه نمایند. یکی از آخرین صحنه‌ها و اتفاقات این گونه که در یکی از کشورهای حرفه‌ای فوتبال جهان رخ داد برپایی بازی دوستانه میان تیم‌های منچستر یونایتد و اورتون بود که قهرمان و محور اصلی این رویداد کسی نبود جز «وین رونی».
نه مکتبی و نه حرفه‌ای
اهالی فوتبال و به ویژه علاقمندان به فوتبال خارجی می‌دانند که رونی از دنیای فوتبال خداحافظی نکرده است و ظاهرا قرار هم نیست فعلا خداحافظی کند بنابراین این بازی «قدرشناسانه» در شرایطی انجام گرفته و برپا شده است که رونی به عنوان یک بازیکن فعال و شاغل هنوز در فوتبال انگلیس مطرح است. این در حالی است که متاسفانه در فوتبال خودمان بسیار دیده‌ایم قهرمانانی که روزگاری ستاره تیم خودشان بوده و در نزد تماشاگران محبوبیت فراوان داشته‌اند به هنگام وداع و خداحافظی خیلی غریبانه و خاموش از صحنه کنار رفته و حداقل مراسم و رفتار قدرشناسانه‌ای درباره آنها صورت نگرفته است بماند که بعضی موارد هم با کمال تاسف پیش آمده که ورزشکارانی که سالها به پیراهن تیم خود وفادار بوده‌اند در پایان کار و به وقت خداحافظی کارشان با تیم مربوطه به دعوا و درگیری فیزیکی و لفظی و افشاگری و این مسائل آزاردهنده و خجالت‌آور کشیده و این‌ها باز در حالی است که شاید هیچ مکتب و دینی به اندازه اسلام مردم و پیروان خود را به رعایت احترام و حق دیگران حتی غیرمسلمانان توصیه نکرده است. فکر می‌کنیم ماجرای عقیلی و باشگاهی که سالها برایش توپ زده است بهترین نمونه و مثال برای این نوشته باشد. بنابراین باید گفت بعضی رفتارهای ما نه اخلاقی و مکتبی است و نه حرفه‌ای و ورزشی است و بهترین نام برایش همان هرهری مسلکی است! و اما منظور اصلی ما از پیش کشیدن این حرف‌ها و مطرح کردن این اتفاقات به رخ کشیدن رفتار مثبت و پسندیده دیگران و چماق ساختن از آن برای فرود آوردن بر سر دوستان و مسئولان نیست بلکه غرض این است که دوستانه و برادرانه این حرف تکراری را باز هم تکرار کنیم که هیچ فرد و جمعی با هرهری مسلکی و عدم پایبندی به اصول و ارزشهای ثابت شده و توصیه شده پیشرفت گامی به جلو ننهاده است. اگر ما هم حرف از حرفه‌ای شدن می‌زنیم اگر سخن از المپیکی شدن می‌رانیم اگر در گفته‌های خود درباره رشد و پیشرفت ورزش صداقت داریم و در این راه می‌خواهیم کاری انجام دهیم باید و باید این اصول و ارزشها را رعایت کنیم و به فرموده کتاب مجید از «راهش» وارد شویم.