در این مراسم شریفی که براساس صحبت‌هایش گویا کینه‌ای سنگین از کیهان و عملکرد روشنگرانه آن بر دل دارد به جای اینکه در سخنرانی خود، جامعه خبری را مورد تجلیل قرار داده و از عملکرد آنها چه در سطح استان و چه سراسری قدردانی نماید نشریات و روزنامه‌های غیرهمسو را در سیبل مقابل قرار داد و هر آنچه را که فکر و ذهنش یاری کرد بر زبان راند و از توهین به دیگران و مورد تمسخر قرار دادن آنها با کمک گرفتن از موقعیت شغلی خود کوتاهی نکرد.
وی در این مراسم گفت: روزنامه‌ای هر روز با انتشار اخباری مختلف سعی می‌کند همه مسائل را سیاه جلوه دهد.
به طوری‌که این روزنامه به بازتولید نفرت در جامعه کمک کرده و از اول تا آخر این روزنامه فضای سرد و تاریکی را در جامعه به تصویر می‌کشد.
جای تأسف دارد درحالی که بحث فیش‌های نجومی و برخورد جدی با آنها و بازگرداندن حق مردم به بیت‌المال دغدغه همه آزاداندیشان و دوستداران نظام و انقلاب است معاون سیاسی امنیتی استانداری اردبیل پرداختن به این کار را به بازتولید نفرت در جامعه تفسیر کرده و آن را یکی از جرم‌های نابخشودنی روزنامه‌هایی که خواهان به نتیجه رسیدن اقدام ناپسند، زشت و غیرقابل قبول برخی از سوءاستفاده کنندگان از موقعیت هستند، تلقی می‌کند.
اگر روزنامه‌ها و نشریاتی که مورد حمله معاون استاندار اردبیل قرار می‌گیرند برروی فیش‌های نجومی سرپوشی می‌گذاشتند و حرفی از این بابت به میان نمی‌آوردند به روزنامه‌های ضدسرطان تبدیل می‌شدند و اینک که می‌خواهند دولت و مسئولان با سرطان زیاده‌خواهی و خیانت به بیت‌المال برخورد عملی کرده و آن را تنها به حرف زدن و سخن گفتن محدود نکنند به تولید و ایجاد سرطان یأس و نومیدی در جامعه متهم می‌شوند. آیا به زعم معاون سیاسی امنیتی استانداری اردبیل بیان واقعیت‌ها و افشای اقدام و کارهای خلاف قانون و دست درازی به بیت‌المال آفتی برای نابودی جامعه است؟ پس وظیفه خبرنگار شجاع و نترس در قبال جامعه و مردم و فرصت‌طلبان بی‌خبر از خدا چه می‌باشد؟
این روزها برای فرار از پاسخ صریح به مشکلات اقتصادی و تورمی که دامنگیر جامعه است همه کاسه کوزه‌ها بر سر دولت‌های قبلی شکسته شود. وی می‌گوید: «بخش عمده‌ای از نارسائی‌های اقتصادی میراث دولت گذشته است.»
معاون سیاسی امنیتی استانداری اردبیل با چه هدفی با اظهار این سخنان فضای صمیمیت و آرامش در جامعه مطبوعاتی را به هم زده و با ایراد سخنان جانبدارانه و تحریک‌آمیز مورد اعتراض برخی از اصحاب مطبوعات قرار می‌گیرد. و بالاجبار خبرنگاران مجبور می‌شوند جلسه‌ای را که برای گرامیداشت مقام و منزلت آنها ترتیب داده شده است ترک کنند. وی مدعی شده است در عرصه تولید متنوع اخبار برای خبرنگاری نمی‌توان محدودیت ایجاد کرد.
آیا معاون سیاسی استانداری اردبیل به این گفته خود ایمان دارد؟ اگر چنین است چرا مدت‌ها خبرنگار یکی از خبرگزاری‌ها به مجموعه استانداری ممنوع‌الورود بود و چگونه اجازه حضور خبرنگار آن خبرگزاری در مراسم مختلف داده نمی‌شد؟
وی در روزی که حداقل در کلام و حرف باید خبرنگاران را مورد تمجید قرار دهد به انتقاد از رسانه‌های محلی می‌پردازد و می‌گوید: در کشور نشریاتی را سراغ داریم که فضای انتشار آنها تنگ و تاریک و پر از بدبینی است درحالی که کار یک رسانه باید ایجاد فرح، نشاط و سالم‌سازی فضای اجتماعی باشد.
متأسفانه معاون سیاسی امنیتی استانداری بدون ارائه دلیل و مدرک و اشاره به مصداق و نمونه‌ای از اقدامات نومیدکننده و یأس‌آور نشریات تمام تلاش و کوشش خود را در روز گرامیداشت خبرنگار به انتقاد از آنها و حمله کردن به روزنامه‌های غیرهمسو متمرکز می‌کند و کار تا آنجا می‌رسد که ادعا می‌کند «باید به تیتر اخباری که نشریات استان انتخاب می‌کنند در یک محل تاریک نشسته و زار زار به آنها گریه کرد.
آئین گرامیداشت روز خبرنگار نباید به میدانی برای تسویه حساب‌های شخصی و گروهی تبدیل شود.
حضور سیاسیون و کسانی که به جز خود و همسویانشان دیگران را قبول نداشته و حقی برای آنها قائل نیستند بهم زننده جو صمیمیت و یک دلی در این مراسم و ناراحتی جمعی از اهالی قلم است. به نظر می‌رسد که برخی از آقایان و سردمداران یک جریان، کس دیگری جز خود و دوستانشان را شایسته حضور و فعالیت در صحنه مطبوعات استان نمی‌دانند و تلاش می‌کنند تا به هر وسیله‌ای فضا را برای نفس کشیدن مخالفان خود هر چه بیشتر تنگ کنند.
نادر پرستار