مصطفی معین در مصاحبه با روزنامه شرق و در پاسخ این سؤال که «اتفاقات چند ماه اخیر نشان داد ائتلاف امید چندان پایدار نبود، نظر شما چیست؟» گفت: نگاه اصلاح‌طلبانه باید بر اهداف آرمانی، انسانی، اخلاقی و حتی جهانی استوار باشد. حرکت باید بلندمدت باشد، نه مقطعی و مبتنی بر احساسات و افراط و تفریط! وقتی راهبردها، آن طور که باید روشن، سنجیده، مکتوب و تدوین نشده باشد، آن زمان تاکتیک‌هایی که به کار برده می‌شود، ممکن است راهبردها را مخدوش کند.
هویت اصلاح‌طلبی نباید به چالش کشیده شود. ائتلافی نباید شکل گیرد که اصل حرکت اصلاح‌طلبی را به چالش بکشد و مردم را دچار سردرگمی کند.
اگر به عنوان ائتلاف، افرادی را وارد کردید که با دیدگاه اصلاح‌طلبی- براساس سوابق آن افراد و شواهدی که وجود دارد- تعارض جدی وجود داشته باشد، زمانی که در یک فهرست مشترک وارد انتخابات می‌شوید، قاعدتاً در مراحل بعدی نباید با آنها رقابت کنید. اینکه اول فهرست مشترک بدهید و بعد با آنها وارد رقابت شوید، از لحاظ منطقی پذیرفتنی نیست.
«معین در پاسخ این سؤال که فکر می‌کنید بهتر بود آن ائتلاف به آن شکل انجام نمی‌شد؟» می‌گوید: به نظر من این طور بود. اگر به دلایلی این کار انجام شد، در مراحل بعدی نباید آن ائتلاف نقض می‌شد. شما ائتلافی را اعلام می‌کنید، بعد درباره انتخاب ریاست مجلس، به رقابت می‌پردازید. باید اجازه می‌دادید تا در چارچوب یک تفاهم و برنامه مشترک، مسئولیت‌های مجلس تقسیم می‌شد و سعی می‌کردید آن حرکت کلی که براساس ائتلاف امید شکل گرفته است، استمرار پیدا کند، نه اینکه دچار ریزش شود.
وی در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر این که «بعد از انتخابات 84 شما هم قرار بود جبهه‌ای را با عنوان جبهه دموکراسی و حقوق بشر راه‌اندازی کنید. چرا آن تشکل جان نگرفت و ادامه پیدا نکرد؟» گفته قبلاً بارها توضیح داده‌ام؛ بیشتر از اینکه موانع بیرونی مانع فعالیت آن بوده باشد، موانع درون جبهه بود. همان احزابی که پشتیبانی می‌کردند و الان نمی‌خواهم اسم بیاورم، در ادامه کار، وقتی به زمان انتخابات مجلس رسیدیم، رأساً برای آن برنامه‌ریزی کردند و در واقع جبهه را دور زدند. یعنی علت توقف فعالیت جبهه دموکراسی و حقوق بشر نه از طرف من بود و نه موانع بیرونی. نشد که همه تفکرات را راضی کنیم.