ابوالحسن فیروزآبادی در بازدید از خبرگزاری فارس، درباره بازی «پوکمون‌ گو»، رواج و فیلترینگ آن و در نهایت طرح انتقال سرور آن به ایران گفت: این بازی از نوع نسل جدید است و تا به حال چنین نسلی از بازی که بی‌پایان و به صورت فعال در محیط باشد، ‌نداشته‌ایم و چون بازی جدیدی است مسائل جدیدی هم دارد که در بسیاری از کشورها با این نوع بازی با احتیاط برخورد می‌کنند و حتی در بعضی کشورهای توسعه‌یافته غربی این بازی منع شده است.
فیروزآبادی با تأکید بر اینکه درباره این بازی باید با دقت برخورد شود، ادامه داد: مطالعاتی در این زمینه انجام شده و گویا در کارگروه تعیین مصادیق رأی به ممنوعیت این بازی داده شده است. در واقع این بازی احتیاط دارد و لازم است تا جوانب آن بررسی شود.
وی درباره طرح موضوع انتقال سرور این بازی هم گفت: البته خود کمپانی سازنده هم اعلام نکرده که ایران به عنوان کشور هدف مدنظر آنها است.
حمایت به شرط 10 میلیون مشترک
دبیر شورای عالی فضای مجازی همچنین درباره پیام‌رسان‌های داخلی نیز گفت: نظر ما این است که از هر تعداد پیام‌رسان داخلی که در کشور راه‌اندازی شود، استقبال می‌کنیم، ولی پیام‌رسانی که بتواند به حداقل 10 میلیون مشترک سرویس‌دهی کند، مورد حمایت دولت قرار می‌گیرد.
وی افزود: وزارت ارتباطات در حال تبیین شرایط و مشخصاتی است که براساس آن بتواند از پیام‌رسان‌های داخلی حمایت کند.
فیروزآبادی درباره وضعیت پیام‌رسان‌های داخلی نیز گفت: 6 یا 7 پیام‌رسان قابل توجه داخلی داریم ولی قابلیت اینکه بتوانند در سطح ملی تا 10 میلیون نفر را پوشش دهند،‌ ندارند که امیدواریم با حمایت‌های دولتی بتوان این شرط را محقق کرد.
وی همچنین درباره وعده انتقال سرور پیام ‌رسان‌های خارجی به ایران، گفت: بعضی پیام ‌رسان‌ها  و کشورها از جمله روسیه، کره و حتی خود تلگرام برای انتقال سرور به ایران اعلام آمادگی کرده‌اند.
پس نقش دولت چیست؟
آنچه درسخنان دبیر شورای عالی فضای مجازی قابل تأمل و بررسی بیشتر است، کسب 10 میلیون    مشترک به عنوان شرط عجیب دولت و این شورا برای حمایت از پیام رسان‌های داخلی است. به راستی اگر این پیام رسان‌ها به تنهایی و بدون حمایت دولت توانایی جذب 10 میلیون مشترک را داشته باشند در این صورت دیگر چه نیازی به حمایت دولت است؟ آیا وظیفه دولت نیست تا از این پیام رسان‌های داخلی حمایت کند تا به این سطح از جذب مخاطب برسند؟ این صحبت مثل این است که پدری به فرزندش بگوید اگر به سن 15 سالگی رسیدی تو را حمایت و کمک می‌کنم. آیا این پدر قبل از این سن در قبال فرزندش مسئولیتی ندارد؟ نکته دیگر اینکه بخش عمده علت استقبال مردم از پیام رسان‌های خارجی از جمله تلگرام همین حمایت نکردن دولت از نمونه‌های داخلی و ناشناخته بودن اکثر آنها برای مردم است. در واقع پیام رسان‌های داخلی در رقابتی نابرابر  و بدون حمایت دولت به مصاف نمونه‌های خارجی رفته‌اند.از طرفی کارشناسان و از جمله پلیس فتا بارها درباره خطرات عضویت بیش از 20 میلیون ایرانی در پیام‌رسان‌های خارجی که حتی سرور اصلی آنها در خارج از کشور است هشدار داده‌اند. به گفته معاون امور بین‌الملل و حقوقی پلیس فتا، «سرویس‌دهنده‌هایی از جمله تلگرام که در ایران دارای کاربر هستند، میلیاردها دلار هزینه نگهداری اطلاعات کاربران را متحمل می‌شوند که هنوز از انگیزه این هزینه‌کرد آنها اطلاعی در دست نیست و این مسئله می‌تواند آسیب‌ها و تهدیدهایی را به همراه داشته باشد و مشخص نیست که مشتریان این اطلاعات چه سازمان‌ها یا دستگاه‌های اطلاعاتی خواهند بود.» حال با توجه به این هشدارها آیا دولت نباید با عزم بیشتر در جهت جایگزینی این سرویس دهنده‌های خارجی با نمونه‌های داخلی آنها که بعضاً از لحاظ خدمات‌دهی شرایط بهتری نیز دارند حرکت کند؟ آیا این از مصادیق خودکفایی و مستقل بودن نیست که ما به جای استفاده از محصولات خارجی و نامأنوس در کشورمان از پیام رسان‌هایی استفاده کنیم که حاصل فکر خلاق و بومی جوانان این کشور است؟
اگر دولت به راستی به دنبال حمایت از سرویس دهنده‌های پیام رسان داخلی و جذب مخاطبان ایرانی به سوی آنها است کافی است ضمن معرفی و زمینه‌سازی برای توسعه آنها از فعالیت سرویس دهنده‌های خارجی جلوگیری کند،آنگاه خواهد دید که استقبال مردم از نسخه‌های ایرانی تا چه حد بالا خواهد بود.نکته دیگر اینکه علی‌رغم اعلام دبیر شورای عالی فضای مجازی مبنی بر اعلام آمادگی پیام رسان‌های خارجی برای انتقال سرور خود به داخل کشور باید گفت ظاهر موضوع چیز دیگری را نشان می‌دهد از جمله اینکه معاون امور بین‌الملل و حقوقی پلیس فتا چند روز گذشته اعلام کرد:«جمهوری اسلامی بارها از سرویس‌دهنده‌های خارجی خواسته است تا برای تامین امنیت کاربران ایرانی، دسترسی‌های لازم را به کشورمان بدهد تا در صورت وقوع جرم و جنایت در این بستر، پلیس و دستگاه‌ قضایی بتوانند با سرعت، موضوع را بررسی کرده و به موقع عکس‌العمل لازم را نشان دهند ولی متاسفانه شاهد عدم همکاری مناسب و لازم مطابق با قوانین کشور هستیم». ضمن اینکه فرجه‌های بی‌اثر یک ماهه و یک ساله به تلگرام برای انتقال سرور به داخل کشور نیز هنوز فراموش نشده است و در پایان ضمن یادآوری این مصرع معروف که «آنچه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد» بگوییم کاش سرویس دهنده‌های داخلی نیز به اندازه خارجی‌ها از عطوفت و سخاوت دولت بهره‌مند می‌شدند.