در حالی که منتجب‌نیا گفته «برای حمایت مشروط از روحانی، با او مذاکره می‌کنیم»، محمود صادقی عضو فراکسیون امید مدعی شد «امکان حضور آلترناتیوها در کنار روحانی در انتخابات 96 وجود دارد»!
روزنامه اعتماد از قول منتجب‌نیا (قائم‌مقام حزب نیمه تعطیل اعتماد ملی) نوشت: «در اینکه اصلاح‌طلبان هر چه زودتر باید وارد مقدمات انتخابات ریاست جمهوری شده و فرصت را از دست ندهند، تردیدی نیست. در سال 92 با تدبیر بزرگان اصلاحات و شورای هماهنگی بدون هیچ گونه مذاکره‌ای آقای عارف کناره‌گیری کرد.
بنابراین یک جانبه از آقای روحانی حمایت کردیم، بدون اینکه شرط و شروطی داشته باشیم. چنین رویکردی از نظر سیاسی در دنیا مردود است. ائتلاف باید همراه با معامله و مذاکره طرفین باشد. کسانی که عامل پیروزی یک فرد هستند باید سهمی در اداره امور داشته باشند».
وی ادامه می‌دهد: نتیجه چنین رفتاری از سوی اصلاح‌طلبان این بود که دولت منهای اصلاح‌طلبان تشکیل شد و اگر افرادی در کابینه قرار گرفتند با صبغه اصلاح‌طلبی نبود. همچنین گروه کوچکی که خود را وابسته به رئيس جمهور می‌دانستند، دچار توهم شدند و تصور می‌کنند که عامل پیروزی آقای روحانی در سال 92 حزب اعتدال و توسعه بوده است؛ نه اصلاح‌طلبان و شخصیت‌های بزرگ اصلاح‌طلب. بنابراین اصلاح‌طلبان اگرچه در سال 92 توانستند عرصه انتخابات را به نفع خود بسازند اما کاری غیر معمول در سیاست‌ورزی انجام دادند. اگر بنا باشد از آقای روحانی در سال 96 حمایت کنیم باید بعد از مذاکرات طولانی و تعامل وسیع با او این کار را انجام دهیم. این درست نیست که از شخصیتی حمایت شود اما او به هیچ وجه خود را وامدار نداند. از این رو قبل از آنکه اصلاح‌طلبان به تصمیم برسند آقای روحانی باید جلساتی را با شخصیت‌های بزرگ اصلاح‌طلب برگزار کند و حلقه افراد نزدیک به او با اصلاح‌طلبان جلساتی داشته باشند تا به یک توافق و تعامل مشخص و مکتوب برسند. دولت باید نسبت به تغییر کابینه به افراد با نشاط‌تر و قوی‌تر اقدام کند. این مسئله تنها محدود به وزرا هم نیست و شامل بسیاری از استانداران و فرمانداران نیز می‌شود.
از سوی دیگر محمود صادقی عضو فراکسیون امید به روزنامه آفتاب یزد گفته است: می‌توان به نیروهای آلترناتیو اصلاح‌طلب در کنار حسن روحانی نیز فکر کرد.
می‌توان به این سناریو هم فکر کرد که عیبی ندارد برخی آلترناتیوها در کنار ایشان مجال بروز و ظهور داشته باشند.
وی گفت: فضا باید به گونه‌ای باشد که افراد این آزادی را داشته باشند که در عرصه انتخاباتی حضور یابند در واقع نباید موضوع را تابو کنیم و یا یک سویه به مسئله نگاه کنیم.