پیامبر گرامی اسلام می‌فرماید: خداوند زبان را عذابی دهد که هیچ یک از اعضای دیگر را چنان عذابی ندهد. پس زبان گوید: پروردگارا! مرا عذابی دادی که هیچ چیز را چنان عذابی ندادی؟ در پاسخ او گفته می‌شود: سخنی از تو بیرون آمد و به شرق و غرب زمین رسید، و به واسطه آن خونی بناحق ریخته شد، و مالی به غارت رفت و ناموسی هتک شد.(1)
امام علی(ع) در این رابطه می‌فرماید: تا سخن را به زبان نیاورده‌ای، سخن در بند تو است، همین که به زبان آوردی، تو در بند سخن درمی‌آیی، پس همان گونه که زر و سیم خود را در گنجینه می‌نهی، زبانت را نیز در گنج خانه دهان خود نگه‌دار...(2)
همچنین در حدیث معراج آمده است: ای احمد! برتو باد به خاموشی، زیرا آبادترین مجلس، دلهای پاکان و خاموشان است، و ویران‌ترین مجلس، دلهای بیهوده‌گویان است.(3)
___________________
1- میزان الحکمه، ج 11، ح 18226
2- همان، ح 17888
3- همان، ح 17877