این طیف که برخلاف هیاهوی خود هیچ نظر مخالفی را تاب نمی‌آورد، کسانی را که علاقه‌ای به سینمای کیارستمی ندارند و منتقد آن هستند، بی‌سواد و حقیر توصیف می‌کنند. «شادمهر. ر» منتقد سینمایی‌، در نشستی که در خانه هنرمندان برگزار شد، طیف دانشگاهیان و منتقدان کیارستمی را دارای الفبای مدرسه‌ای دانست و البته نگفت که الفبای درک خود از سینما در چه اندازه است.
در حالی که کیارستمی هیچ‌گاه از نداشتن فرصت فیلمسازی در ایران حرفی نزده بود، این منتقد از جانب فیلمساز فقید و طی مکاشفه‌ای گفت: «تنها نگرانی او این بود که هر لحظه ممکن است که فرصت فیلمسازی نداشته باشد»!   
همچنین در این مراسم یکی دیگر از سخنرانان نیز پس از دادن حکم کلی درباره منتقدان کارهای کیارستمی، ادعا کرد که منتقدان ایرانی  نتوانستند خود را از قید و بند و قالب‌های همیشگی سینما رها کنند.
سخنران دیگر مراسم نیز مخالفان کیارستمی را کج‌فهم توصیف کرد.
ای کاش هواداران کیارستمی به جای آسمان و ریسمان بافی و تقدیس‌سازی توضیح می‌دادند چرا سینمای کیارستمی نه تنها در ایران بلکه در سطح جهان و میان مردم عادی تماشاگر نداشت و ماهیت سینمای نامبرده چه بود که تنها طیفی مشخص از منتقدان و سینماگران داخلی سواد و توان فهم آن را داشتند!
بی‌شک از دست دادن یک انسان و یک هنرمند غم‌انگیز است اما حرمت حقیقت و همان هنرمند هم ایجاب می‌کند که عوامانه و بیمارگونه‌، به بت‌سازی و شایعه‌پردازی و اهانت به مخالف مشغول نگردید!