آرمان جریان شبهروشنفکری حذف ممیزی است
دومین جلسه از سلسله نشستهای «مسائل ادبیات داستانی در ایران» با عنوان «ممیزی و نظارت در ادبیات داستانی» با حضور احمد شاکری و یکی از نویسندگان نشریات زنجیرهای با همکاری پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات و بنیاد شعر و ادبیات داستانی در ساختمان پژوهشگاه برگزار شد.
مساله اصلی ما در ادبیات بحث ممیزی نیست
به گزارش ایبنا، احمد شاکری در نشست یاد شده گفت: من نماینده دولت دکتر روحانی یا دولت دکتر احمدینژاد نیستم، بلکه نماینده جریان و تفکری هستم که ممیزی را میپذیرد و آن را قبول دارد. به نظرم در حال حاضر مسئله اصلی ما در ادبیات بحث ممیزی نیست، حتی مسئله اصلی یک جریان هم نیست، بلکه یک مسئله محفلی است که کارکردهای سیاسی پیدا کرده و به قصدهای سیاسی بهعنوان شبهمسئله در حوزه فرهنگ بزرگ شده و میبینیم که برخی کاندیداهای ریاست جمهوری هم در این زمین بازی میکنند.
ممیزی مسئله همه نویسندگان نیست
این نویسنده در توضیح فراز و فرودهای ممیزی گفت: مسئله ممیزی در طول چهار دهه از عمر انقلاب اسلامی ایران فراز و فرودهای متعددی داشته است که مربوط به کسانی است که سیاستهای فرهنگی را اعمال میکنند، اگر نه ما قانون کاملاً مشخصی در این حوزه داریم. لزوماً مسئله ممیزی برای همه نویسندگان و ناشران در همه دورهها مسئله مهم و اصلی نبوده است و گاهی در دورهای تبدیل به مسئله اول شده و گاهی به آن توجه چندانی نشده است؛ یا برای مثال در حال حاضر نیز این موضوع برای طیفی مسئله چندان مهمی نیست.
وی افزود: بحث درباره ممیزی زیاد است اما اگر قصد داریم که این جلسه به نتیجهای برسد باید محور خاصی تعریف کنیم و به آن بپردازیم، مسئله اصلی که من دنبال آن هستم و میخواهم به آن بپردازم «مسالهمندی ممیزی» است. نگاه من یک نگاه جریانی است، البته ما در این جلسه نظر شخصیمان را بیان نمیکنیم و چنین صحبتهایی نظرات یک جریان فکری است.
این موافق مقوله ممیزی در حوزه نشر، با اشاره به چگونگی راهاندازی جریانهای ضد ممیزی گفت: من معتقدم که جریانی خاص مسئله ممیزی را تبدیل به یک اولویت کرده است، چراکه این نمیتواند کار یک یا دو نفر باشد. این جریان ابزارها و اهرمهایی دارند و چنین مسائلی را میتوان به جریان شبه روشنفکری ربط داد و طرف من همین جریان شبه روشنفکری است. من در شرایطی امروز از مسئله ممیزی دفاع میکنم که خود من نیز آثارم ممیزی شده و مجبور شدم قسمتی از داستانم را حذف کنم.
وی ادامه داد: ما در حال حاضر با منظومهای از مطالبات از سوی این جریان فکری روبهرو هستیم. آنها مشکلی با چگونگی اعمال ممیزی ندارند بلکه مخالف اصل ممیزی هستند.
شاکری با اشاره به مشکل مخالفان ممیزی اظهار کرد: این موضوع از جنبههای مختلف شرعی و قانونی قابل بررسی است اما چیزی که مشخص است، این است که این موضوع به قانونپذیری افراد برمیگردد و کسی که آنرا قبول نمیکند، در واقع قانون را قبول ندارد. در یک جمعبندی ساده میتوان گفت که ریشههای این مخالفتها به مخالفت با حاکمیت اسلام، فقه جعفری، حاکمیت شرع و پشتیبانی و حمایت از تفکرات سکولاری برمیگردد. این صحبتهایی که مطرح میشود و هر کس نظر خودش را بیان میکند چندان کار مناسبی نیست چراکه ما یک جامعه سکولار نیستیم که هرکس نظرش را بدهد.
وی افزود: در کل نظرهایی که داده میشود باید ریشه دینی و فقهی داشته باشد چراکه ما در کشور جمهوری اسلامی ایران زندگی میکنیم و نباید خلاف قوانین شرع عمل کنیم.
آرمان جریان شبهروشنفکری حذف ممیزی است
این نویسنده با گلایه از عملکرد فعالیت نویسندگانی که آثارشان را در خارج از کشور منتشر میکنند گفت: عدهای در بوق و کرنا میکنند که ممیزی جلو پیشرفت ادبیات را گرفته و باعث نابودی ادبیات ما شده است اما شما به من توضیح بدهید که نویسندگانی که آثارشان را خارج از کشور و بدون ممیزی منتشر کردهاند چه توفیقی را برای ادبیات کسب کردهاند.
وی ادامه داد: ممیزی در این سالها به عنوان اهرم بازدارنده مسائل مضری بوده که میتوانسته به اعتقادات، وحدت و کشورمان ضربه بزند. بدون شک آرمان جریان شبهروشنفکری حذف ممیزی است. در حال حاضر مسیر ادبیات داستانی جریان شبهروشنفکری از نفی ممیزی گذشته و دست به تقدسزدایی و سیاهنمایی میزند.
شاکری در بخش پایانی صحبتهایش اظهار کرد: اینکه مسئولی در صحبتهایش به بحث ممیزی اشاره میکند، یک نگاه کاریکاتوری به ادبیات است چراکه ما کدام یک از مشکلات ادبیات را حل کردهایم که حالا به دنبال حل ممیزی هستیم. به نظرم حتی اگر در شرایط موجود ممیزی بحث نخست ما باشد باز هم برای پرداختن به آن باید به آوردن دلیل و نظریهپردازی بپردازیم و جریان شبهروشنفکری برای پرداختن به این موضوع باید به فلسفه داستان بپردازد.