سفر بی‌بازگشت به مریخ
سفر و زندگی در سیاره‌ای دیگر همواره برای ذهن کنجکاو بشر امروزی جذاب و ماجراجویانه بوده است حتی اگر سفری بی‌بازگشت باشد. این در حالی است که ناسا ایده فرستادن انسان به مریخ را در سال 2030 برای اولین بار آغاز خواهد کرد.
آیا مریخ برای زندگی مناسب است؟
به گزارش باشگاه خبرنگاران، مریخ به علت جو رقیق و گونه‌های زیست آلی که دارد نسبت به سیاره‌های دیگر امکانات بیشتری را برای زندگی انسان فراهم می‌کند. این در حالی است که کره ماه دارای جو نیست و شاید نتواند به طور مناسبی از انسان میزبانی کند. در شمال و جنوب مریخ هیدرات وجود دارد و در سطح این سیاره آب مایع دیده نمی‌شود.
در مربع حدود 0/7 جو زمین، جو رقیق وجود دارد و به همین علت در برابر پرتوهای خورشید می‌تواند از خود تا حدودی محافظت کند. علاوه بر این، هنگام ورود فضاپیماها به یک سیاره اگر جو در آن سیاره وجود نداشته باشد، آن فضاپیما نمی‌تواند در آنجا بایستد اما وجود جو در مریخ باعث شده است که فضاپیماها بتوانند در آنجا بایستند.
گفتنی است که پژوهشگران و محققان ناسا وجود آب را در کره مریخ تصویب کرده‌اند و وجود برخی عناصر لازم برای زیست و اسکان را در مریخ بالا امکان‌پذیر اعلام کرده‌اند.
البته توجه به این نکته مهم است که تنها برخی نقاط موجود در مریخ برای سکوت امکان‌پذیر است. در مریخ امکان تماس زنده و مستقیم با زمین وجود ندارد به همین علت ممکن است فرد به افسردگی و اختلالات روانی دچار شود. اگر مجبور شوید برای زمین پیام بفرستید حدودا 15 دقیقه طول می‌کشد تا آن پیام دریافت شود.
زندگی در مریخ چه شباهتی با زمین دارد؟
همان‌طور که در کره زمین هر 24 ساعت یک روز محاسبه می‌شود، در کره مریخ نیز هر 24 ساعت و 39 دقیقه و 35 ثانیه نیز یک روز قلمداد می‌شود و از این نظر میان محاسبه روز در زمین و مریخ مشابهت وجود دارد.
مساحت بیرونی کره مریخ و میزان نواحی خشک آن کمی از کره زمین کمتر است به طوری کلی جرم مریخ یک‌دهم جرم زمین و شعاع آن نصف زمین است.
جالب است که کره مریخ هم مثل کره زمین فصل دارد اما فصل‌های آن طولانی‌تر از فصل‌های زمین است و می‌توان گفت که طول فصل‌های مریخ دو برابر طول فصل‌های زمین است و هر سال مریخ حدود دو برابر سال زمین است. خوشبختانه همانند زمین، تغییرات چشمگیر گرما و سرما در مریخ وجود ندارد و از این نظر سکونت در آنجا امکان‌پذیر است.
برخی شرایط طبیعی و آب و هوایی در برخی نقاط زمین با شرایط سکونت در بخش قابل سکونت مریخ شباهت دارد، علاوه بر آن، درجه حرارت در این سیاره پایین‌تر از نقطه انجماد است.
زندگی در مریخ چه خطری دارد؟
اسکان و زندگی در مریخ ممکن است با خطراتی همچون وجود مناطقی با جاذبه‌های بسیار سنگین و وجود چاه‌ها و چاهک‌های گرانشی بسیار خطرناک همراه باشد.
گرانش موجود در کره مریخ 0/38 درصد گرانش کره زمین است و به همین دلیل برای انسان پدیده کم‌وزنی را به وجود می‌آورد و ممکن است این میزان کم‌وزنی انسان را دست‌خوش برخی مشکلات کند. علاوه بر این، وجود بادهای خورشیدی نیز در آنجا ممکن است کمی مخاطره‌آمیز باشد.
فشار جو موجود در مریخ بسیار کم است و انسان برای سکونت در آنجا بدون پوشیدن لباس‌های ضد فشار نمی‌تواند دوام بیاورد. علاوه بر این، اگر محلی برای زندگی در آنجا ساخته شود باید مانند فضاپیماها مخزن‌های فشار داشته باشد. در غیر این صورت، انسان و وسایلش در آن جا در لحظه‌ای از هم فرو می‌باشند.
علاوه بر این، دمای مریخ بسیار پایین‌تر از زمین است و متوسط دمای سطح آن منفی 63 است و کمترین دمای آن نیز حدود منفی 140 گزارش شده است و به همین علت آب‌های مریخ به صورت مایع و آماده استفاده نیستند که این شرایط ممکن است زندگی در مریخ را برای انسان بسیار سخت و خطرناک کند.
برخی پرتوهایی یون‌ساز به مریخ می‌رسند که ممکن است مشکل‌ساز باشد و چند سال قرار گرفتن در معرض چنین تابش‌هایی انسان را با مشکلات جدی رو‌به‌رو می‌کند. میزان این تابش‌ها در نقاط متفاوت و ارتفاعات آن متفاوت است و ممکن است در برخی نقاط کم باشد. در صورت عدم به کارگیری اقدامات محافظتی در مقابل تابش‌های کیهانی و بادهای خورشیدی و شنی، امکان ابتلا به بیماری سرطان به شدت افزایش می‌یابد.
به این علت که در آنجا جاذبه کم است، سکونت طولانی مدت امکان نابینایی را افزایش می‌دهد.
امکانات دسترسی به تجهیزات پزشکی در آنجا وجود ندارد و ممکن است به علت آلودگی و انتشار میکروب، روش‌های متداول درمانی مانند زمین وجود نداشته باشد. علاوه بر این، تاکنون سفر به مریخ بی‌بازگشت اعلام شده است.
چالش‌ها و هزینه‌های سفر به مریخ چگونه است؟
هزینه سکونت و زندگی در کره مریخ برای انسان بسیار زیاد است.
آماده شدن شرایط نسبی زندگی در مریخ نیازمند سازگار کردن جو و خاک آن با زمین است. در نتیجه برای زندگی در مریخ جو مناسب باید ایجاد شود، دمای آنجا مناسب‌تر شود و از پراکنده شدن و هدر رفتن جو به فضای بیرونی جلوگیری شود.
مریخ حدود 230000000 کیلومتر با زمین فاصله دارد و رفتن به آنجا حدود 7 تا 9 ماه براساس راه انتخابی و میزان سوخت و انرژی طول می‌کشد و در این مدت باید در فضاپیمایی بسیار کوچک و تنگ سپری کرد. در این مدت امکان خیس و مرطوب شدن وجود ندارد. علاوه بر این، در طول سفر باید قید غذاهای خانگی را بزنید و تنها از غذاهای کنسروی استفاده کنید. در صورت انتخاب راه انتخابی کوتاه‌تر به مراتب هزینه‌های سوخت و انرژی بیشتر می‌شود.
در آنجا برای جلوگیری از تحلیل رفتن ماهیچه‌ها باید در روز چند ساعت ورزش کنید تا بدنتان قوی شود. در صورت مواجه با پرتوهای شدید یا طوفان‌های خورشیدی و شنی باید تا روزها در محفظه‌ای کوچک پناه بگیرید و بدن شما باید آمادگی این فعالیت را داشته باشد. گذشته از این هزینه‌ها، فرود آمدن در مریخ به سامانه‌های ترمزی و فرودی نیاز دارد که بسیار هزینه‌بر است. برای طی کردن فاصله فضاپیما تا سطح مریخ را نیز می‌تواند به کمک آسانسورهای فضایی انجام داد که همچنان هزینه آن چشمگیر و بسیار زیاد است.
به طول کلی هزینه سفر به مریخ که حدود 9 ماه طول می‌کشد، برای هر گروه 4 نفره حدود 6 میلیارد دلار تخمین‌زده شده است.