روحانی ضمن مراسمی در «هما» به تفاهم‌نامه خرید هواپیما در جریان سفر به فرانسه اشاره کرد و گفت: صنعت هوایی همان است که از دیرباز در قرآن با عنوان مرکب گوشمان به آن آشنا شده است. در قرآن مرکب به عنوان وسیله راحتی  و وسیله جمال و زینت و فخر معرفی شده است و مسلمان باید به قرآنش متکی باشد. پس به آنهایی که این حرف‌ها را می‌زنند می‌گویم حداقل قرآن بخوانند و با هواپیما در نیفتند.
یادآور می‌شود اعتراض منتقدان به چند مطلب ‌بود. اول اینکه چرا باید به فرانسه به عنوان دارنده تندترین موضع علیه ایران در مذاکرات امتیاز داد؟ ثانیا چرا در قراردادی هنگفت، انتقال فناوری پیش‌بینی نشده است؟ ثالثا خرید هواپیمای فوق تشریفاتی که فقط در یک فرودگاه ایران می‌تواند بنشیند چه قدر با نیازهای مردم هماهنگ است و چه قدر در خرید آن طبقات اشراف مدنظر بوده‌اند. چهارم اینکه اولویت سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال در آن سفر و در تفاهم‌نامه‌های امضا شده مفقود است و ظاهرا بیشتر ایجاد اشتغال در کشور بحران‌زده فرانسه مدنظر قرارگرفته است. در نظرسنجی‌های انجام گرفته هم معلوم شد تنها 4-5 درصد مردم، اولویت را در خرید هواپیما- آن هم از نوع اشرافی و لوکس می‌دانند - و 95 درصد بقیه مخالف این اولویت‌بندی بوده‌اند.
اما درباره استدلال‌ خاص آقای روحانی باید گفت قرآن کریم مجموعه‌ای از دستورالعمل‌هاست که اغلب آن از سوی دولت مهجور مانده یا حتی بعضا خلاف آن عمل شده است. فراموش نکنیم با همین مصادره‌های به مطلوب قرآن بود که در دولت سازندگی ادعا شد افراد جلنبر مزاحم سازندگی نشوند چرا که قرآن هم از مومنین می‌خواهد دارای تحمل باشند. از صدقه سر همین تحریف‌ها و ریل‌گذاری‌های اشتباه، تورم 49/4 درصد در همان دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی در کنار تبعیض و اشرافیگری مقامات دولتی سر برآورد و همین روند به مفاسد نفتی کلان مانند استات اویل و کرسنت و... ختم شد.