هارون الرشید بر مسند سلطنت تکیه زده بود، و آنچه را می‌خواست انجام می‌داد، و برای ادامه ریاست خود از هیچ‌گونه حیله و ستمی دریغ نمی‌نمود.
«زیاد بن ابی‌سلمه می‌گوید: به محضر امام‌کاظم(ع) رسیدم، مرا مورد انتقاد و سرزنش قرار داد که چرا با دستگاه هارونی همکاری می‌نمایی؟!
گفتم: من آبرومند و عیال‌وار هستم، و مخارج روزانه‌ام تامین نیست، لذا برای تامین زندگی خود، کارمند دولت هارون شده‌ام، و نیاز و ضرورت مرا به اینجا کشانده است.
امام کاظم(ع) فرمود: هرگاه من از بالای ساختمان بلند بیفتم و قطعه قطعه شوم، برایم بهتر است از اینکه متصدی کاری از کارهای آنها (ظالمین) شوم، یا قدم بر روی فرش یکی از آنها بگذارم. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1- وسائل الشیعه، ج 12، ص 140