باز هم «نفوذ» رنگ می‌بازد(نگاه)
عملکرد مسئولان یک نظام می‌تواند تجلّی اقتدار ملی باشد و در سایه آن، ملت احساس سربلندی و عزت کند؛ اقتدار ملی در سایه عملکرد خوب، قوی و معطوف به آرمان‌ها از سوی مسئولان نظام در زمینه‌های سیاست، فرهنگ و اقتصاد درعرصه‌های قانون‌گذاری، اجرا و قضا رقم می‌خورد.
در عرصه دفاعی کشور، عملکرد قدرتمندانه، قاطعانه و به موقع مرزبانان غیور و شجاع کشور‌ـ همان‌گونه که در رفتار اخیر نیروی دریایی سپاه در برخورد با تفنگداران آمریکایی اتفاق افتاد‌ـ احساس اقتدار را در ملت زنده می‌کند.
در عرصه پیچیده دیپلماسی جهانی نیز که معرکه جنگ اراده‌هاست همین قاعده حاکم است. زمانی‌که عوامل زورگو و چپاولگر استکبار جهانی با شگردهای مختلف در صدد تحمیل خواست و اراده ناحق خود بر کشورهایند برخورد هوشمندانه، مدبرانه و غیرتمندانه مسئولان دستگاه دیپلماسی کشور می‌تواند با ناکامی دشمن روحیه عزت‌مداری و اقتدار را در ملت زنده نگاه دارد.
به همین نحو، در عرصه اقتصادی که دشمنان خارجی و خانگی کشور در پی چپاول و غارت منابع ملی برمی‌آیند، شناخت دقیق و همه‌جانبه و تدبیر و اقدام سریع و به‌موقع مسئولان از نفوذ و پیشروی دشمن جلوگیری می‌کند و تکیه بر سرمایه‌های فکری و مادی کشور و نگاه درون‌زاست که پنجه در پنجه اژدهای چند سر سرمایه‌داری جهانی انداخته و از استقلال ملت در این عرصه حراست می‌کند.
در بُعد فرهنگی ایستادگی و مقاومت دستگاه‌ها و مرزبانان فکری و فرهنگی در برابر تهاجم فرهنگی و اعتقادی، اقتدارآفرین است و عزت و غرور به ملت می‌بخشد؛ لذا تحقیر فرهنگ اسلامی و تحمیل فرهنگ بیگانه، هجوم به باورهای اسلامی و انقلابی، از بین بردن روحیه مقاومت در برابر فرهنگ مهاجم، مرعوب‌سازی ملت و تزریق روحیه سازش و انفعال، زدودن باورها از دل و ذهن توده‌های مردم گام‌هایی است که دشمن از طرق مختلف توسط عوامل نفوذی خود برمی‌دارد تا این اقتدار را بشکند و زمینه سلطه خویش را فراهم سازد.
به همین جهت است که رهبر معظم انقلاب می‌فرماید: «ملت زمانی احساس اقتدار ملی می‌کند که ببیند مسئولانش به‌جا و درست عمل می‌کنند، درست می‌اندیشند و درست حرف می‌زنند، از منافع او در مقابل دشمنان و گرگ‌ها دفاع می‌کنند، برای نیازهای او وقت صرف می‌کنند، برای او دل می‌سوزانند و از خودشان توانایی و کارایی نشان می‌دهند.»
اقتدار ملی یا اقتدار ملت که در واقع همان اقتدار دولت است زمانی حقیقی و غیرصوری است که منشأ وجود آن نه اراده خارجی، که اراده توده‌های مردم باشد و ارزش‌ها و آرمان‌های یک ملت تعقیب و شکوفا شود. ضعف، سستی، فقدان اعتماد به نفس، وابستگی، ذلت‌پذیری و توسری‌خور بودن، موانع تحقق آرمان‌ها و ارزش‌های ملت و عوامل زوال اراده و اقتدار ملی‌اند؛ از این‌رو دشمنان خارجی و خانگی انقلاب، هماره راه‌های گوناگون شکست اراده ملت را آزموده‌اند و با ناکامی در بسیاری از آنها، اکنون بر روی «نفوذ» سرمایه‌گذاری بیشتری دارند.
هدف اولیه «نفوذ»، اقتدار شکنی، ایجاد اختلال در اراده و اقتدار ملی و در نتیجه سنگ‌اندازی و انحراف در مسیر تحقق آرمان‌های ملت است. چه بسیار کشورها و نهضت‌ها که در اثر نفوذ جریان‌هاـ چه از سنخ فرصت‌طلبان نفوذی و چه از سوی نفوذی‌های فرصت‌طلب‌ـ در معرض آسیب‌های جدی و انحراف و شکست قرار گرفته‌اند؛ تاریخ سیاسی کشور ما مشحون از خیانت نفوذی‌هاست؛ میرزا ابوالحسن خان ایلچی، سیدحسن تقی‌زاده، میرزا سپهسالار و... اینان گاه در فرایند تصمیم‌سازی وارد می‌شوند تا با اختلال در آن، کشور را دچار مشکل سازند و مانع تصمیم درست مسئولان در زمان درست شوند؛ گاه با پیشروی بیشتر، خود را به جایگاههای تصمیم‌گیری رسانده تا مطلوب دشمن را اجرا و محقق کنند؛ آنها اقتدار و استحکام نظام را نشانه می‌گیرند. توطئه سازمان یافته برای برکناری نیروهای تیزبین و فداکار از جایگاههای کلیدی و جایگزینی عوامل ضعیف‌النفس یا مطلوب دشمن از دیگر محورهای تلاش اینان است که با محاصره مسئولان تصمیم‌ساز یا تصمیم‌گیر در یک کشور اجرایی می‌شود؛ ایجاد سوءظن و بدبینی در میان مسئولان و گروه‌ها، تقلیل یا تخریب دقت و سرعت و قاطعیت در اتخاذ تصمیم و اجرای آن، تعویض ریل‌ها در بزنگاه‌ها، وارد کردن قطار نظام‌های سیاسی و انقلابات به مسیر دشمن خواسته شاخه‌هایی از این سرمایه‌گذاری‌اند.
«نفوذی‌ها» می‌کوشند توده‌های مردم به‌ویژه طرفداران اصیل یک نهضت و نظام را سرگرم پروژه‌های بی‌خاصیت، جنجال‌ها و جنگ‌های زرگری و حاشیه آفرینی‌های مشتبه‌ساز کنند، یا آنها را به سردرگمی و بی‌تفاوتی و بی‌حساسیتی نسبت به مسائل مهم و اساسی و کلان کشور بکشانند. ایجاد غفلت از مسائل اساسی، مشغول ساختن مسئولان و نیروهای تأثیرگذار به امور کم اهمیت و جزئی و از بین بردن نگاه کلان از کارهای ویژه نفوذی‌هاست.
آن‌چه فهرست‌وار آمد، اهمیت شناخت نفوذ، استراتژی، اهداف، ابزارها، شیوه‌ها، مدل‌ها، بسترها و عوامل آن را دوچندان می‌کند. ناگفته پیداست محوری‌ترین عامل اقتدار ملی حضور پرشور ملت در صحنه انتخابات است که ضامن دوام و بقا و پایایی و مانایی انقلاب در حدود چهار دهه به شمار می‌آید و در این مسیر، جلوگیری از ورود نفوذی‌ها و «چتربازان سیاسی» و به تعبیر حضرت امام(ره) نااهلان، صدالبته هوشیاری و قاطعیت مرزبانان نظام سیاسی و مراجع نظارتی به‌ویژه شورای محترم نگهبان را می‌طلبد.
حضور آگاهانه، پرشور، همه‌جانبه و همیشگی ملت بیش از سی و هفت سال است که علی‌رغم تلاش نفوذی‌های فرصت‌طلب و فرصت‌طلبان نفوذی ارابه نظامی و تبلیغاتی دشمن را زمین‌گیر کرده، و توطئه‌ها را بی‌اثر ساخته است. نقش برآب شدن توطئه‌های متعدد و جنجال آفرینی‌های آمریکا و عواملش علیه انقلاب و نظام اسلامی دلیل روشن و آشکار اقتدار ملی جمهوری اسلامی است و دوام و بقای این اقتدار مستلزم بیعت با انقلاب و آرمان‌هاست. در باور ملت ما بیعت با انقلاب و خط انقلابی خمینی بت‌شکن و خلف صالحش امام حاضر خامنه‌ای عزیز، بیعت با پیامبر(ص) است. این بیعت دشمن‌شکن چونان همیشه در صحنه انتخابات و پای صندوق‌های رأی، موجب تقویت نظام، ماندگاری انقلاب، ناکامی دشمنان خارجی و نفوذی‌های داخلی آنان، افزایش آبروی ملت و خوشحالی مولایمان حضرت ولی‌عصر(عج) و زمینه‌سازی ظهور حضرتشان خواهد شد؛ به‌اذن الهی.
دکتر فیروز اصلانی