به گزارش مهر، روند کنونی بازار مسکن نشان می‌دهد که قیمت‌ها همزمان با رکود بازار سیر نزولی را طی می‌کند و به پایین‌ترین حد در سه سال گذشته رسیده است. براساس آمارها، رشد قیمت مسکن از سال 91 شروع شد و در بهار سال 92 به نقطه اوج خود رسید، سپس درگیر رکود پس از افزایش قیمت‌ها شد و به مرور سیر نزولی را طی کرد.
هر چند که در پاییز سال گذشته اندکی قیمت‌ها رشد داشتند اما باز هم بازار از زمستان سال گذشته با افت قیمت‌ها مواجه شد که این رویه همچنان ادامه دارد و در کنار رکود بازار مسکن، شرایط نابسامانی را برای تولیدکنندگان به وجود آورده است. البته بنابر پیش‌بینی فعالان بازار مسکن، این نابسامانی علاوه بر تولیدکنندگان، رفته‌رفته گریبانگیر متقاضیان هم خواهد شد چرا که سیل تقاضاها در کنار کمبود عرضه به زودی روانه بازار مسکن می‌شود.
در واقع کاهش ساخت و ساز مسکن در دو سال گذشته، بازار را با کاهش عرضه مواجه کرده است که در کنار نیاز انباشته مسکن از سال‌های گذشته، زنگ خطری برای تقاضا به شمار می‌رود. از سوی دیگر، انباشت تقاضا و افزایش ناگهانی قیمت‌ها، بازار را نسبت به خرید تشنه می‌کند که همین موضوع از مشکلاتی است که بازار مسکن را در آینده نه چندان دور دچار مشکلاتی خواهد کرد مگر اینکه دولت، برنامه خاصی را برای کنترل قیمت‌ها و پاسخگویی به تقاضاها داشته باشد.
آمارها حاکی از آن است که بازار مسکن به طور مستقیم با 150 شغل مرتبط است به همین دلیل به عنوان پیشران اقتصاد، سهم عمده‌ای را در خروج از رکود اقتصادی برعهده دارد. بنابراین تولیدکنندگان مسکن معتقدند که دیگر وقت آن رسیده که اقداماتی برای تحرک در این بازار انجام شود. بازاری که از دو سال گذشته در رکود فرو رفته و دیگر صنایع مرتبط از جمله مصالح ساختمانی را در رکود فرو برده است. از سوی دیگر کارگران ساختمانی که از این محل کسب درآمد می‌کنند هم گروه دیگری هستند که از رکود بخش مسکن، زیان دیده‌اند.
در این رابطه دبیر کانون سراسری و انبوه‌سازان با اشاره به اینکه در حال حاضر ما و همکارانمان در بدترین حالت و بدترین موقعیت اقتصادی قرار داریم، گفت: این شرایط قبلا هم بارها تکرار می‌شد اما کوتاه‌مدت بود یعنی در فواصل سه ماهه، شش ماهه یا یک ساله.
وی افزود: الان بیش از دو سال است که ما در وضعیت رکود مطلق قرار داریم، یعنی چرخه اقتصاد در بنگاه‌های کوچک ساخت و ساز نمی‌چرخد، پروژه جدید را نمی‌توانیم تعریف کنیم و اشتغال هم صورت نمی‌گیرد.
فرشید پورحاجت ادامه داد: سوال ما این است که چرا دولت در بخش خودرو که بین 5 تا 6 درصد تولید ناخالص داخلی کشور است، کمک را پیش‌بینی می‌کند اما در صنعت ساختمان که حدودا 5 تا 6 برابر صنعت خودرو، تولید ناخالص داخلی کشور را در بر می‌گیرد و می‌تواند صنایع مختلف را به کار بگیرد، هیچ حرکتی نمی‌کند؟
دبیر کانون سراسری انبوه‌سازان افزود: باید دلایل این تصمیمات دولت اعلام شود. باید مشخص شود که این تصمیمات از چه محلی است آیا از نظام بانکی است و یا اینکه وزارت راه و شهرسازی به تنهایی نمی‌تواند به نتیجه برسد.
پورحاجت با تاکید بر اینکه باید برای این بخش تصمیم‌گیری شود، گفت: پیشنهاد ما این است که اول تسهیلات کم بهره و دوم در قالب پروانه‌های مشارکت، زمین ارزان قیمت در اختیار انبوه‌سازان قرار دهند.