سبحان محقق
   اشاره
   پیامدهای پیوند نامقدس آمریکا و وهابیت از مرزهای خاورمیانه عبور کرده و کم‌کم دارد در جهان گسترده و گسترده‌تر می‌شود و در همه جا ناآرامی، درگیری و ترور را با خود می‌برد.
عربستان در اوایل سال جاری میلادی به یمن حمله و دست خود را به خون بیشتری آلوده کرد، چراکه پیشتر نیز با حمایت از تروریست‌های تکفیری در قتل‌عام مسلمانان در سوریه و عراق سهیم بود.
در فلسطین خیزش عظیم مردمی با عنوان «انتفاضه قدس» صورت گرفت و ده‌ها فلسطینی با دادن خون خود اعلام کردند که در مقابل رژیم صهیونیستی کم نیاورده‌اند و همچنان ایستادگی خواهند کرد.
گسترش تروریسم تکفیری در کشورهای عربی به کشورهای غربی هم سرایت کرده و پاریس پایتخت فرانسه شاهد کشتار و قتل‌عام ده‌ها فرانسوی توسط تروریست‌های داعش بود.
در اواخر سال گذشته میلادی شیعیان در نیجریه هم قتل‌عام شدند، در آمریکا سیاهپوستان همچون سال‌های گذشته هدف گلوله پلیس‌های آمریکایی قرار گرفتند و در عربستان هزاران زائر بیت‌الله الحرام قربانی اهمال، حماقت و کوتاهی مقامات سعودی شدند.
در افغانستان و پاکستان و عراق اما تکفیری‌ها به جان مردم افتادند و در اتحادیه اروپا نیز بحران پناهجویان تبدیل به دغدغه اصلی سیاستمداران غربی شد.
روند درگیری‌ها و ناآرامی‌ها در سال گذشته میلادی نشان می‌دهد در سال 2016 نیز جهان «آرام» نخواهد بود و با شیبی ملایم به سمت ناآرامی‌های بیشتر و ثبات شکننده‌تر پیش خواهد رفت.
پرونده سال 2015 در شرایطی بسته می‌شود که اکثر کشورهای جهان روزهای آرام و بی‌دغدغه‌ای را پشت سر نگذاشتند و امیدوارند سال جدید میلادی برایشان امنیت و ثبات به همراه بیاورد.
سرویس خارجی
سال 2015 در مجموع سال ضعیف شدن تروریست‌ها در سوریه و عراق است؛ اولا،‌ هر چند حملات و انفجارهای خونینی را در شهرهای این دو کشور علیه غیرنظامیان شاهد بوده‌ایم، ولی این حملات در مقایسه با عملیات تروریست‌ها در سال‌های قبل، ناچیز بوده است.
ثانیا، مناطق بسیار گسترده‌ای از کنترل تروریست‌ها خارج شد و آنها به صورت گروهی کشته و یا تسلیم نیروهای دولتی می‌شدند؛ در عراق استان صلاح‌الدین  به طور کامل از لوث داعش پاکسازی شد و بیش از 80 درصد استان الانبار نیز تحت کنترل نیروهای دولتی درآمد. در استان کرکوک تروریست‌ها قصد داشتند حوزه تحت اشغال خود را بهمن سال گذشته توسعه دهند اما همه 600 تروریست مهاجم به دست نیروهای مسلح عراق متشکل از ارتش، بسیج مردمی، پیشمرگان و عشایر، به هلاکت رسیدند.
براساس آخرین برآوردها، داعش که زمانی بیش از 40 درصد خاک عراق را در اختیار داشت، الان مجموع مناطق اشغالی این گروه تروریستی به 17 درصد هم نمی‌رسد و تروریست‌ها در شهرهای رمادی، فلوجه، موصل و بخش‌هایی از استان کرکوک حضور دارند.
در میان همه پیروزی‌های نیروهای مسلح عراق طی سال‌ گذشته، آزادسازی  شهر «تکریت» مرکز استان صلاح‌الدین در اسفند ماه، شیرین‌ترین و بزرگترین پیروزی ملت عراق محسوب می‌شود.
نیروهای داوطلب و ارتش علاوه بر تلفات سنگینی که به تروریست‌ها وارد می‌کردند، خرداد ماه گذشته حدود 700 تروریست را در استان الانبار به اسارت گرفتند که در نوع خود بی‌سابقه بود.
اما داعش هم در عراق بی‌کار نماند و در موصل دست به اعدام‌های گروهی زد که اعدام 300 عضو کمیسیون انتخابات عراق در مرداد ماه و اعدام 200 کودک در آبان گذشته از شاخص‌ترین جنایات آنها  بود.
در سوریه نیز هر چند با ورود نیروی  هوایی روسیه به جنگ و بمباران مواضع داعش توسط سوخوهای روسی از 9 آبان، نبرد با داعش ابعاد گسترده‌تری گرفت، ولی اصولا ارتش سوریه طی ماه‌های قبل از آن نیز دست بالا را داشت و با کمک نیروهای مردمی و نیروهای مقاومت، مناطق و شهرهای مهمی مثل اردوگاه «یرموک» (فروردین)، اراضی «قلمون» (اردیبهشت)، «حسکه» (خرداد)، «جسر الشغور» (مرداد) و «زبدانی» را آزاد کرده بودند.
تلفات چند صد نفری تروریست‌ها نیز در بسیاری از عملیات ارتش سوریه، به خبرهای تکراری تبدیل شده بود که از جمله مهمترین آنها می‌توان به هلاکت 567 تروریست در جبهه جنوب (اسفند)، 140 تروریست در «رقه» (اردیبهشت)،  400 تروریست طی دو عملیات هوایی ارتش سوریه در ماه‌های خرداد و تیر، بار دیگر 400 تروریست در رقه (تیر)، 450 تروریست در مرداد ماه، و 242 تکفیری در شهریور اشاره کرد. طی این مدت هزاران فرد مسلح نیز خود را تسلیم ارتش سوریه کردند که در سال‌های گذشته در این حد و اندازه، سابقه نداشت.
پس از ورود نیروی هوایی روسیه به نبرد علیه داعش، پیشروی ارتش سوریه و هلاکت عناصر تکفیری نیز ابعاد گسترده‌تری گرفت و هزاران فرد مسلح دیگر نیز تسلیم نیروهای دولتی شدند.
اما، این افول محسوس پدیده تروریسم در عراق و سوریه چیزی نبود که آمریکا و متحدان منطقه‌ای‌اش را خشنود کند.
این پیروزی‌های گسترده به نام ائتلاف 4+1 (متشکل از سوریه، روسیه، ایران و عراق) تمام می‌شد. سران این چهار کشور رسما اعلام کرده بودند که جبهه واحدی را علیه تروریسم تشکیل داده‌اند. البته همکاری روسیه به حملات هوایی و همکاری ایران نیز به حوزه اطلاعاتی محدود می‌شود.
ایالات متحده هر چند یک سال و نیم قبل ائتلافی را موسوم به «ائتلاف بین‌المللی علیه داعش» متشکل از 60 کشور تشکیل داده بود، ولی هرگز مایل نبود داعش و تکفیری‌ها را نابود کند و به آنها به مثابه ابزار راهبردی سیاست خارجی خود در منطقه می‌نگریست.
از همان آغاز حملات هوایی موفق روسیه (9 مهر)، کارشکنی‌های آمریکا  نسبت به عملیات روسی - سوری در سوریه و عملیات نیروهای مسلح عراق شروع شد و هر چه زمان گذشت حالت علنی‌تر به خود گرفت. بمباران نمازگزاران (بهمن 93 در عراق)، بمباران نیروهای بسیج مردمی (اردیبهشت در عراق)، بمباران پایگاه ارتش عراق در فلوجه (خرداد)، کمک‌های تسلیحاتی از طریق هوا به داعش در سوریه و عراق، حمله به چاه‌های نفت سوریه (اسفند)، اعزام تروریست‌های آموزش دیده به سوریه از طریق خاک ترکیه (شهریور)، تبلیغات وسیع در مورد کشتار غیرنظامیان توسط جنگنده‌های روسی، و تحریک ترکیه به اسقاط یک فروند جنگنده «سوخو»ی روسی در آسمان «لاذقیه» سوریه و اعزام سربازان ترکیه به استان نینوای عراق، از جمله سنگ‌اندازی‌های آمریکا طی این مدت بود. اکنون نیز مستشاران آمریکایی با بهانه‌های غیرموجه، عملیات ارتش عراق در شهر رمادی را تقریبا متوقف کرده‌اند.