والیبال ایران برای راهیابی به المپیک 2 راه پیش رو داشت که اولین و تقریباً غیرممکن‌ترین راه قهرمانی در جام جهانی بود که در آن رقابت‌ها هشتم شد و محتمل‌ترین آن حضور در رقابت‌های انتخابی المپیک در ژاپن است. والیبال برخلاف سایر رشته‌های توپی جزو قدرت‌های جهانی محسوب می‌شود و فدراسیون حضور در المپیک را اتفاقی قطعی می‌داند. این ادعای فدراسیون والیبال دور از ذهن نیست چرا که مدت‌هاست تیم‌های آسیایی موفق به پیروزی مقابل ایران نشده‌اند و والیبال اختلاف قابل‌توجهی نسبت به آسیا ایجاد کرده است. برای قطعی شدن حضور والیبال ایران در المپیک ریو، فدراسیون سرمربی کم‌تجربه خود را برکنار کرد و لوزانو باتجربه را به نیمکت آورد تا هیچ حرف ‌و حدیثی برای المپیکی شدن نماند و به قول داورزنی ریسک را به صفر رساندند.
والیبال ایران برای المپیکی شدن چنین مسیری را دارد:
تیم‌های دوم و سوم اروپا، تیم دوم آمریکای جنوبی (ونزوئلا)، تیم دوم آمریکای شمالی و مرکزی، ایران، استرالیا، ژاپن و چین هشت تیم حاضر در این گروه را تشکیل می‌دهند که از هفته آخر اردیبهشت‌ماه مسابقات خود را به‌صورت دوره‌ای با یکدیگر برگزار خواهند کرد. در پایان و با مشخص شدن رده‌بندی نهایی این تورنمنت، سه تیم برتر رده‌بندی به‌عنوان سه سهمیه جهانی؛ المپیکی خواهند شد و همچنین برترین تیم آسیایی از میان رده‌های چهارم تا هشتم این تورنمنت به‌عنوان سهمیه قاره آسیا به المپیک ریو 2016 راه پیدا می‌کند.
رئیس فدراسیون، سرمربی تیم ملی، بازیکنان تیم ملی و تمام اهالی والیبال این اعتقاد را دارند که والیبال قطعاً در ریو حاضر می‌شود و عملکرد سال‌های اخیر این رشته در مسابقات جهانی حضور در المپیک را محتمل می‌کند.