با شروع مبارزات ضد رژیم طاغوت با پخش اعلامیه و شرکت در راهپیمایی‌ها همراه مردم سمنان، در پیروزی انقلاب نقش داشت. در پایگاه بسیج مسجد المهدی عضو شد و شب‌ها کشیک می‌داد. در کمک به پدر، دو انگشت خود را در دستگاه پنبه‌زنی از دست داد و به خاطر همین از سربازی معاف شد. ابوالفضل در ورزش دوومیدانی و فوتبال نیز مقام‌هایی کسب کرد. با شروع جنگ، برای شرکت در مراسم شهادت دوستش به تهران رفت. چند ماهی در بیمارستان امیرالمؤمنین از دوست مجروح دیگرش مراقبت کرد.
این دو اتفاق تحولی در او ایجاد کرد. به سمنان برگشت. از مادر با اصرار برای رفتن به جبهه رضایت گرفت. با خداحافظی از تمام بستگان، برای گذراندن دوره آموزشی به پادگان 21 حمزه رفت. سپس به پادگان امیدیه اهواز اعزام شد.
در منطقه شلمچه، در عملیات بیت‌المقدس به‌عنوان آرپی‌جی زن و تک‌تیرانداز شرکت کرد. در نوزدهم اردیبهشت 1361 با انهدام چند تانک و در نهایت برخورد ترکش به سرش شهید شد. جنازه مطهرش در گلزار شهدای امامزاده یحیی علیه‌السلام در سمنان به خاک سپرده شد.